Poker Strategy: 5 μεγάλα λάθη σε τουρνουά

Ανανεώθηκε:

Τα τουρνουά επιφυλλάσσουν μεγάλη διακύμανση στα αποτελέσματα. Παίρνεις Άσο-Ρήγα και κάποιος άλλος ντάμες, τα κοινά φύλλα δεν δίνουν τίποτα και αποκλείεσαι για μία ακόμα φορά. Δεν φταις εσύ, αφού έτσι είναι τα πράγματα στο πόκερ. Και πρέπει να το λες συχνά αυτό στον εαυτό σου.

Κάθε τουρνουά είναι μια σειρά από καταστάσεις και αποφάσεις, γεμάτες από χαμένες ευκαιρίες, εκμετάλλευση λαθών, έλλειψη συγκέντρωσης και στιγμές δειλίας. Βγάζοντας στην άκρη τα “coolers”, η κακή τύχη και η ανυπαρξία καλών φύλλων (card dead) καθιστά πολύ δύσκολη τη νίκη σε ένα τουρνουά, αλλά ας δούμε αναλυτικά πέντε από τα μεγαλύτερα λάθη που γίνονται και πως μπορείς να τα αποφύγεις.

1. Χάνεις ολόκληρο το stack σου πολύ νωρίς

Ποιο είναι το λάθος;

Όλοι μπορεί να χάσουν από κάποιο cooler, μια κατάσταση δηλαδή που είναι σωστό να βάλεις όλες σου τις μάρκες στο κέντρο, αλλά δυστχώς για σένα κάποιος αντίπαλος έχει κάτι καλύτερο. Αλλά το να χάνεις τις μάρκες σου με σχετικά αδύναμους συνδυασμούς νωρίς στο τουρνουά, σε κάνει ένα μεγάλο ψάρι.

Γιατί είναι λάθος;

Αν χάσεις όλες τις μάρκες σου πολύ μακριά από τα έπαθλα, πριν καν εμφανιστεί το bubble στον μακρινό ορίζοντα, τότε είτε σου έτυχε κάποιο cooler ή έπαιξες άσχημα. Το πρώτο ενοχλεί λίγο, αλλά το δεύτερο πρέπει να το κοιτάξεις και να το διορθώσεις.

Το να χάσεις ένα stack των 100bb με ρηγάδες ή άσσους σε ένα 10-high ή J-high flop δεν είναι “cooler”, είναι μάλλον άσχημο παίξιμο. Πάρα πολλοί παίκτες είναι διατεθειμένοι να βάλουν όλο τους το stack στο pot με ένα ζευγάρι, έστω overpair, και μετά να επιτίθονται στους αντιπάλους τους λεκτικά, ότι έκαναν call με “σκουπίδια”, ακόμα κι αν το call ήταν δικαιολογημένο αφού ήταν διατεθειμένοι να βάλουν όλες τους τις μάρκες στο κέντρο με ένα ζευγάρι.

Πως θα το διορθώσεις;

Αν συχνά αποκλείεσαι από τουρνουά πολύ νωρίς, μάθε πως να πηγαίνεις πάσο ή να μπαίνεις σε κατάσταση “bluff-catching”. Αν παίζεις συχνά cash games, τότε πιθανότατα θα είσαι πιο εξοικειωμένος με τα πρώτα στάδια ενός τουρνουά, χάρη στην εξάσκηση που έχεις σε καταστάσεις με μεγάλα stacks (deepstacked play). Θα έχεις δει επίσης πόσο συχνά “σπάνε” τα μεγάλα ζευγάρια από sets, από 2-pairs και combo draws σε pots που είχαν ένα μόνο raise preflop (single-raised pots).

Αν δεν έχεις κάποιο σοβαρό λόγο για να πιστεύεις ότι ο αντίπαλός σου είναι υπερβολικά loose και “καίει” μάρκες, μπορείς συχνά να μπαίνεις σε κατάσταση “bluff-catching”, ή απλά να πηγαίνεις πάσο σε coordinated boards (boards με draws/wet boards/boards με πιθανές κέντες ή χρώμα). Υιοθετώντας μια στάση που βασίζεται στο check και το call στις κατάλληλες καταστάσεις, μπορείς να βγάλεις value από παίκτες που έχουν 2nd pair, ή αδύναμο top pair, οι οποίοι θα πήγαιναν πάσο αν έδειχνες επιθετικότητα ή να έμπαιναν στο pot μόνο αν σε κερδίζουν.

Είναι αυτό το τέλειο “δυναμικό” πόκερ; Όχι, αλλά σε πολλά τουρνουά με μικρό buy in, δεν θα αντιμετωπίζεις τους Τζέικ Κόντι αυτού του κόσμου και θα πρέπει να προσαρμόσεις το παιχνίδι σου σε απλούς αντιπάλους. Σταμάτα να πετάς 60 ή 70 big blinds σε μία και μόνο παρτίδα όπου έχεις top pair. Αν το pot μεγαλώσει τόσο πολύ, πιθανότατα χάνεις.

Ένας ακόμα τρόπος να αποκλείεσαι λιγότερο συχνά είναι να μειώσεις τον αριθμό των hands που παίζεις, γιατί αν εμπλέκεσαι σε λιγότερες παρτίδες, έχεις και λιγότερες καταστάσεις στις οποίες μπορεί να αποκλειστείς. Ακούγεται απλό; Είναι. Εντάξει, το κακό είναι ότι θα είναι πλέον πιο δύσκολο να χτίσεις μεγάλο stack, αλλά αν το πρόβλημά σου είναι ότι αποκλείεσαι πολύ νωρίς από τα τουρνουά, τότε πρέπει να συγκεντρωθείς πρώτα στο πιο σημαντικό, που είναι η επιβίωση.

Αν αποκλείεσαι ή χάνεις μεγάλα κομμάτια του stack σου με hands όπως Q-T ή T-7 τότε τι θα έλεγες απλά να μην παίζεις με αυτά τα φύλλα;

2. Μπλέκεις με τους λάθος αντιπάλους

Ποιο είναι το λάθος;

Η μη προσαρμογή στα διαφορετικά στυλ αντιπάλων και η προσκόλληση σε μια εγωκεντρική άποψη για τον κόσμο.

Γιατί είναι λάθος;

Κάθε τουρνουά έχει ένα μεγάλο εύρος παικτών, από super-tight “βράχους” μέχρι καμικάζι “spewtards” και από αρχάριους μέχρι επαγγελματίες των ΜΤΤ. Αν δεν προσπαθείς συνεχώς να εξετάσεις τους παίκτες στο τραπέζι σου, μπορεί να χάσεις σημαντικές πληροφορίες και να μη βλέπεις εμφανέστατα σημεία για κάποιο σημαντικό fold, καταλήγοντας να μπλέκεις σε περιττές δύσκολες καταστάσεις, όπως για παράδειγμα να παίζεις εκτός θέσης αντίπαλος με καλούς επιθετικούς παίκτες.

Πως θα το διορθώσεις;

Η απόλυτη ειλικρίνεια είναι το πρώτο βήμα και η συγκέντρωση το δεύτερο. Αν υπάρχει αντίπαλος που τον θεωρείς καλό παίκτη, ίσως να μην θέλεις να μπλέκεις μαζί του σε οριακές καταστάσεις και αντίθετα να στρέφεις την προσοχή σου σε παίκτες, που εμφανίζονται χειρότεροι και φαίνεται πιο εύκολο να εκμεταλλευτείς τα λάθη τους.

Δεν χρειάζεται να αποφεύγεις τελείως τους δυσκολότερους αντιπάλους σου, αλλά προσπάθησε να έχεις “θέση” όταν τελικά μπαίνεις σε pot με αυτούς, καθώς αυτό θα σε βοηθήσει να εξισορροπήσεις το πλεονέκτημά του ή ακόμα και να το γυρίσεις υπέρ σου. Η τήρηση σημειώσεων για τον κάθε παίκτη ξεχωριστά είναι ένα καλό σημείο για να ξεκινήσεις, αν δεν το κάνεις ήδη.

Η πράξη της δακτυλογράφησης σημειώσεων για τον κάθε παίκτη θα σε βοηθήσει σε μελλοντικές παρτίδες απέναντι στους ίδιους παίκτες, αλλά είναι ίσως πιο σημαντικό το γεγονός ότι γράφοντας σημειώσεις για τους αντιπάλους σου παραμένεις συγκεντρωμένος στο παιχνίδι σου. Έχοντας την προσοχή σου στραμμένη στους αντιπάλους σου θα καταφέρεις να κάνεις κάποια folds που δεν θα μπορούσες να κάνεις αν έπαιζες γενικευμένα, ή θα μπορέσεις να κάνεις μια μεγάλη μπλόφα με all in στο river, αναγνωρίζοντας ένα blocking bet από τον αντίπαλο, σε ένα σημείο που αν δεν πρόσεχες θα έκανες ένα εύκολο πάσο.

3. Blinding out

Ποιο είναι το λάθος;

Να αφήνεις το stack σου να φθείρεται συνεχώς από τα blinds, μέχρι να μείνεις με λίγα και τελικά να αποκλειστείς.

Γιατί είναι λάθος;

Αν αφήνεις τον εαυτό σου να γίνει blinded out σε τουρνουά, κάνεις ένα από τα πλέον παιδιάστικα λάθη που μπορεί κάποιος να κάνει. Ναι, πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως όταν παίζεις σε κάποιο προκριματικό τουρνουά (satellite) ή παίζεις με μοναδικό σκοπό να μπεις στα χρηματικά έπαθλα (σ.μ.: αν και σε αυτές τις περιπτώσεις το λάθος είναι ότι γράφτηκες στο τουρνουά εξ αρχής), αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, το να κάνεις πάσο μέχρι το stack σου να πέσει κάτω από τα 10 big blinds είναι ένα τεράστιο λάθος.

Αφήνεις τον εαυτό σου να φτάσει σε ένα σημείο όπου τα all ins σου θα παίρνουν call από ένα πολύ μεγάλο εύρος φύλλων και κατά πάσα πιθανότητα, απέτυχες να εκμετελλευτείς καλές καταστάσεις που σου εμφανίστηκαν νωρίτερα.

Πως θα το διορθώσεις;

Όταν φτάνεις να έχεις λιγότερα από 30 big blinds, πρέπει να αρχίσεις να ψάχνεις καταστάσεις όπου μπορείς να κάνεις 3-bet all in, με hands που δεν παίζουν και πολύ καλά post flop, όπως μικρά ζεύγη.

Σκέψου μια κατάσταση όπου έχεις 26bb και ένας σχετικά επιθετικός παίκτης ανοίγει 2,5 big blinds από middle position. Είσαι στο hijack με ζευγάρι 8άρια. Μπορεί να κάνεις call σχεδόν το 10% του stack σου σε μια προσπάθεια να χτυπήσεις set στο flop, αλλά το πιθανότερο είναι ότι τελικά θα βρεθείς να πηγαίνεις πάσο στο continuation bet του αντιπάλου σου.

Ένα preflop raise μπορεί να σου επιτρέψει να “ξεφύγεις” αν δεχτείς κι άλλο raise, αλλά, ειλικρινά, αυτό είναι απαίσιο παίξιμο, αφήνοντας το ένα τρίτο του stack σου μέσα στο pot, όταν μπορεί εύκολα να είσαι σε coinflip και μάλιστα με ελαφρύ προβάδισμα. Αν κάνεις all in, τις πιο πολλές φορές θα πάρεις το pot σε εκείνο το σημείο, μαζεύοντας 5 ή 6 blinds χωρίς κόπο, αν έχουν μπει και τα antes στο παιχνίδι.

Αν πάρεις call είτε από τον αρχικό raiser είτε από κάποιον από τους παίκτες που μένουν να “μιλήσουν” μετά από σένα, το οποίο δεν θα συμβεί και πολύ συχνά, θα είσαι συχνά μικρό φαβορί απέναντι σε A-K ή A-Q και μερικές φορές αουτσάιντερ 4 προς 1 απέναντι σε μεγαλύτερο ζευγάρι.

Όταν αυτό συμβαίνει όμως, δεν πρέπει να γίνεσαι “results orientated” (σ.μ. μην κρίνεις δηλαδή τι είναι σωστό με βάση μερικά αποτελέσματα μεμονομένων καταστάσεων) – αν το σημείο είναι καλό για “shove”, τότε πρέπει να το κάνεις. Και πάντα μπορεί και να ρίξεις και ένα suckout. Στις κατάλληλες καταστάσεις, απέναντι σε παίκτες με αρκετά loose opening ranges (μεγάλο εύρος φύλλων μετα οποία “ανοίγουν” preflop), μπορείς να απαντάς με all in με μεγάλο εύρος φύλλων, έχοντας stack περίπου 20 big blinds: ζευγάρια, broadway hands ή ακόμα και μερικές φορές με κάποια suited connectors.

Σίγουρα θα αποκλειστείς θεαματικά κάποιες φορές, αλλά συνολικά θα δώσεις στον εαυτό σου περισσότερες πιθανότητες να φτάσεις βαθειά στο τουρνουά, παρά να παλεύεις με stack 8bb καταλήγοντας να τα βάζεις με Α-Τ και να χάνεις από ζευγάρι 5άρια. Ξανά.

4. Κάνεις μεγάλα πονταρίσματα στα τελευταία στάδια του τουρνουά.

Ποιο είναι το λάθος;

Για να το θέσουμε απλά, πολλοί παίκτες κάνουν μεγάλα λάθη στο bet sizing στα τελευταία στάδια ενός τουρνουά. Δεν χρειάζεται να ποντάρεις τόσα πολλά.

Γιατί είναι λάθος;

Οι καλύτεροι παίκτες των τουρνουά δεν κάνουν open-raise 3 ή 4 φορές επί το big blind, ειδικά στα τελευταία στάδια, όπου ένα min-raise έχει γίνει πλέον ο κανόνας ανάμεσα σε αυτούς που ξέρουν. Όταν το παιχνίδι έχει φτάσει να είναι θέμα shove ή fold, μπορείς να πετύχεις ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα με ένα μικρότερο bet, το οποίο θέτει σε ρίσκο μικρότερο μέρος του stack σου.

Πως θα το διορθώσεις;

Στα τελευταία στάδια ενός τουρνουά όταν η αναλογία average stack προς big blind πέφτει σημαντικά, το ελάχιστο raise preflop καθίσταται ως το πιο αποτελεσματικό μέγεθος για raise. Παίρνεις και πάλι επιθετική γραμμή για να κλέβεις τα blinds και τα antes, αλλά ρισκάροντας το ελάχιστον δυνατό, τη στιγμή που θα δεις πιο συχνά shove μετά από σένα παρά flat call στο raise σου.

Όταν το stack σου είναι ανάμεσα στ 25 και τα 40 big blinds, αυτές οι επιπλέον μάρκες από τα steals, αθροίζονται σε σημαντικό νούμερο. Μικρές διαφοροποιήσεις σαν κι αυτή μπορεί να έχουν μεγάλη επίδραση στο υπόλοιπο της παρτίδας. Αν πάρεις τελικά call, τότε μπορείς να κάνεις c-bet για να κερδίσεις το pot ρισκάροντας και πάλι πολύ λιγότερα, καθώς δεν θα υπάρχουν τόσες πολλές μάρκες σε αυτό. Και μπορείς επίσης να αλλάξεις το ποντάρισμά σου post flop στα τελευταία στάδια, όπου τα μικρότερα bets στο flop έχουν το ίδιο αποτέλεσμα στο να πάρουν σαν αντίδραση ένα shove ή ένα fold.

Γιατί σε ένα pot των 20k να ποντάρεις pot bet, όταν ένα c-bet της τάξης των 8k θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα στην πλειοψηφία των περιπτώσεων.

5. Κάνεις λάθος calls σε 3-bets.

Ποιο είναι το λάθος;

Υπάρχουν σωστά σημεία για να κάνεις call σε 3-bet και σίγουρα δεν είναι αυτά, στα οποία δεν έχεις ιδέα που βρίσκεσαι και τι πρόκειται να κάνεις στη συνέχεια της παρτίδας.

Γιατί είναι λάθος;

Τα calls σε 3-bets, ειδικά εκτός θέσης, μπορεί να είναι συνταγή για την καταστροφή για όλους εκτός ίσως από τους καλύτερους παίκτες postflop. Έχουν γραφτεί πολλά για call σε 3-bets όταν είσαι αρκετά deepstacked με μικρά ζεύγη για να κάνεις set-mining, αλλά στα μεσαία προς τελευταία στάδια ενός τουρνουά, αυτές οι καταστάσεις είναι αρκετά σπάνιες.

Πολλές φορές θα έχεις κάνει call σε c-bet, απλά για να αντιμετωπίσεις ένα c-bet σε flop που δεν σε έχει βοηθήσει καθόλου ή πολύ λίγο. Πόση πίεση πιστεύεις ότι μπορείς να αντέξεις από τον αντίπαλό σου κρατώντας 8-9 suited;

Πως θα το διορθώσεις;

Σε αυτά τα σημεία σου εμφανίζονται δύο βασικές επιλογές: 4-bet ή πάσο. Το πάσο είναι απλό – πετάς τα φύλλα σου και προχωράς παρακάτω.

Αν κάνεις μικρά raises preflop, τότε θα μπορείς εύκολα να φύγεις από τέτοιες καταστάσεις με κόστος απλά τα 2bb του open raise που έκανες. Ο άλλος δρόμος σε οδηγεί στο 4-bet. Τα 4-bets είναι σίγουρα ωραία αλλά και επικίνδυνα αν δεν ξέρεις καλά τι κάνεις.

Αν υποπτεύεσαι ότι ο αντίπαλός σου κάνει 3-bet light (με μεγάλο εύρος φύλλων), τότε μπορεί να κερδίσεις αρκετά pots κάνοντας 4-bet. Σε μερικές περιπτώσεις θα βλέπεις 5-bet από τον αντίπαλό σου, οπότε και μπορείς να επιλέξεις να βάλεις τις υπόλοιπες μάρκες σου στο pot με τα καλά σου φύλλα ή να απαλλαγείς από τα χειρότερα.

Το 4-bet σαν μπλόφα πρέπει γίνεται απέναντι σε παίκτες επιθετικούς και σκεπτόμενους και είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεις ποιοι αντίπαλοί σου είναι τέτοιοι. Αυτοί θα καταλάβουν τι εκπροσωπείς με το μικρό 4-bet που έκανες και θα πάνε πάσο αρκετά φύλλα από το range τους. Μπορείς να το κάνεις κερδοφόρα και απέναντι σε όχι ιδιαίτερα καλούς παίκτες, αλλά που είναι εξαιρετικά tight και γνωρίζεις ότι θα συνεχίζουν μόνο με τα κορυφαία τους φύλλα.

Σαν γενικός κανόνας δεν πρέπει ποτέ να βάζεις στο pot το ένα τρίτο του stack σου ή παραπάνω preflop, αν σκοπεύεις να κάνεις fold σε reraise, καθώς είναι πάρα πολύ λίγα τα hands με τα οποία δεν θα έχεις τα σωστά odds για call. Στην θεωρία, τα 4-bets κάνουν το range σου “polarised” ανάμεσα σε κορυφαία φύλλα με τα οποία θέλεις να παίξεις all in και μπλόφες και γι αυτό, μπορείς να κάνεις τα πονταρίσματά σου στα 4-bets αρκετά μικρά – όχι πολύ παραπάνω από ένα απλό min-raise στο 3bet του αντιπάλου σου.

Πρέπει πάντα να σχεδιάζεις τα βήματα που θα ακολουθήσεις στην παρτίδα αν ο αντίπαλός σου κάνει raise. Μην αφήνεις τον εαυτό σου εκτεθειμένο χωρίς να ξέρεις τι θα κάνεις: σκέψου πριν δράσεις.

Σε συνεργασία με το