Με τον δικό της τρόπο
Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει τον τρόπο της. Έφτασε τα 15 τρόπαια στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, στο Τσάμπιονς Λιγκ. 15 τρόπαια σε μία διοργάνωση που η ομάδα που ακολουθεί έχει 7. Κατέκτησε το 6ο τρόπαιο τα τελευταία 11 χρόνια η Ρεάλ Μαδρίτης ενώ οι ομάδες που ακολουθούν την δεύτερη σε κατακτήσεις Μίλαν, (Μπαγερν και Λίβερπουλ) έχουν απο 6. Η Ρεάλ ασφαλώς και έχει τον τρόπο της.
6 τρόπαια με τις αρχές του Αντσελότι
Από το καλοκαίρι του 2014, που ανέλαβε ο Αντσελότι για να φέρει το πολυπόθητο εκείνη την εποχή 10ο, κατάφερε να βρει τον δικό της δρόμο. Το 10 ήρθε με την πρώτη χρονιά του Καρλίτο και 10 χρόνια μετά, η Ρεάλ πανηγυρίζει το 15ο τρόπαιο. Έχει κατακτήσει συνολικά 3 με τον Αντσελότι και 3 με τον Ζιντάν, που το 2014, ήταν ο άμεσος συνεργάτης του Αντσελότι.
Κερδίζει τους τελικούς χωρίς να είναι κυρίαρχη
Αυτοί οι τίτλοι έχουν ένα κοινό, που έχει δημιουργήσει και αρκετούς haters. Η αλήθεια είναι πως η Ρεάλ, με εξαίρεση τον τελικό του 2017, που διέλυσε την Γιουβέντους με 4-1, στις υπόλοιπες 5 κατακτήσεις νίκησε, χωρίς να είναι εμφατικά καλύτερη. Δεν κυριάρχησε ούτε στα δύο πρώτα με την Ατλέτικο που επικράτησε στα πέναλτι και στην παράταση, ούτε στους δύο τελικούς με την Λίβερπουλ, ούτε στον χθεσινό τελικό με την Ντόρτμουντ.
Η επιτυχία πάντα χρειάζεται και εύνοια
Η Ρεάλ όμως έχει τον δικό της τρόπο για την ακρίβεια έχει τον τρόπο που κερδίζει. Είναι και παράλογο να έχουν όλοι οι υπόλοιποι το σωστό ποδοσφαιρικό σχέδιο και όχι η Ρεάλ που έχει κατακτήσει 6 φορές τα τελευταία 11 χρόνια την κορυφαία διοργάνωση. Δεν γίνεται κανείς βλέποντας την διοργάνωση, να μην αποδεχτεί πως η Ρεάλ έχει τύχη, θα πρέπει όμως να είναι εντελώς ανόητος για να μην καταλάβει πως δεν γίνεται το κύριο συστατικό της επιτυχίας να πιστεύει πως είναι η τύχη. Άλλωστε είναι και δεδομένο, πως στην ζωή κανένας άτυχος δεν κατάφερε να πετύχει τον στόχο του, η επιτυχία πάντα χρειάζεται και εύνοια.
Η Ρεάλ ξέρει να αντέχει στην πίεση του αντιπάλου
Εύνοια υπάρχει αλλά και πολύ ταλέντο και γνώση. Η Ρεάλ σε μία εποχή, που οι ομάδες έχουν μάθει κυρίως να επιτίθενται, που οι περισσότερες τακτικές, προπονήσεις αφορούν το επιθετικό κομμάτι, το χτίσιμο, το παιχνίδι με την μπάλα, είχε την τύχη να έχει ξεκινήσει και να συνεχίζει την αυτοκρατορία της με τον Αντσελότι.
Έναν Ιταλό προπονητή, που ξεκίνησε την καριέρα του στην εποχή που οι άμυνες έπαιρναν τα τρόπαια, που προσαρμόστηκε στις νέες συνθήκες και έχει την γνώση να διαχειρίζεται ιδανικά τα μεγάλα αστέρια. Η Ρεάλ κερδίζει στο τέλος το μεγάλο τρόπαιο, γιατί είναι η μόνη ομάδα στο υψηλό επίπεδο που αντέχει να αμύνεται. Που μπορεί να δέχεται πίεση και να μένει όρθια, βγάζοντας μεγάλες άμυνες, δίχως όμως το γεγονός αυτό να της στερεί το επιθετικό ταλέντο και το σχέδιο απειλής.
Αγωνίζεται σαν μεγάλος πυγμάχος
Μοιάζει λοιπόν σαν να υπάρχει στα μεγάλα παιχνίδια ένας κανόνας, για να λυγίσεις την Ρεάλ, πρέπει να δοκιμάσεις πολλά χτυπήματα, αυτή όμως είναι ικανή να σε βγάλει νοκ άουτ με ένα χτύπημα. Στο πρώτο ημίχρονο με την Ντόρτμουντ, μπήκε σαν τον μεγάλο πυγμάχο, που έχει πάρει την απόφαση, να αμυνθεί μέχρι να φτάσουμε στους τελευταίους γύρους.
Να μείνει στα σχοινιά και να προστατεύει το πρόσωπο του από τα χτυπήματα, με σκοπό να φθείρει τον αντίπαλο, να τον κουράσει, που απο τα πολλά χτυπήματα που έχει δώσει, δεν έχει δημιουργήσει την φθορά στον αντίπαλο που περίμενε. Η Ντόρτμουντ βάραγε, βάραγε, όμως η Ρεάλ, έβρισκε πάντα τρόπο να αποκρούει. Κανένα χτύπημα δεν της έκανε την ζημιά και στο τελευταίο κομμάτι, έγινε ξεκάθαρο, πως όταν ήρθε η ώρα να κάνει τις δικές της επιθέσεις, δεν υπήρχε αναχαίτιση. Όταν οι παίκτες του Κάρλος Αντσελότι, επιτέθηκαν οι αντίπαλοι τους, δεν είχαν τα χέρια στο πρόσωπο τους και τα χτυπήματα έφεραν ένα άμεσο νοκ άουτ.
Η Ρεάλ καταφέρνει κάτι που δεν μπορεί κανένας στην σύγχρονη εποχή του ποδοσφαίρου
Στο ποδόσφαιρο, πρέπει να ξέρεις και να αντέχεις την πίεση του αντιπάλου. Η Ρεάλ κατέκτησε το φετινό τρόπαιο, γιατί έκανε κάτι που δεν μπορεί να πετύχει, καμία ομάδα στην σύγχρονη ποδοσφαιρική εποχή. Μπορεί να μείνει σε χαμηλά μέτρα και να αντέξει. Αυτό που κατάφερε στο Έτιχαντ, με την Σίτι, που κατάφερε για μεγάλο διάστημα με την Ντόρτμουντ, δεν είναι ελκυστικό αλλά φέρνει τίτλους. Η Ατλέτικο στα προημιτελικά αποκλείστηκε απο την Ντόρτμουντ, παρότι στα δύο παιχνίδια της πέτυχε συνολικά 4 γκολ. Όποτε όμως στην σειρά προσπάθησε να αμυνθεί δεχόταν γκολ. Βλέπετε ο Σιμεόνε στην προσπάθεια του να μάθει την Ατλέτικο να παίζει άμυνα χαμηλά, χρησιμοποίησε τον Βίσελ και τον Ερμόσο στην τελευταία γραμμή άμυνας, είναι αδύνατον με αυτούς στόπερ να αντέξεις στην πίεση των αντιπάλων. Η Ρεάλ όμως έχει τον τρόπο της και αντέχει.
Ο Κουρτουά μας θύμισε την μεγάλη του κλάση
Εντύπωση προκάλεσε σε όλους η εικόνα του Τιμπό Κουρτουά. Ο Βέλγος τερματοφύλακας στην αρχή της σεζόν σε μια εποχή, που είχε φτάσει η καριέρα του στην κορυφή επαθε χιαστούς. Σπάνιος τραυματισμός για τερματοφύλακας. Η Ρεάλ πήρε στην θέση του, για να βγει η σεζόν τον Κέπα, όμως ο άνθρωπος που τελικά κάλυψε το κενό του ήταν ο Λούνιν. Πραγματικά ο Ουκρανός έκανε εντυπωσιακή σεζόν και μας έκανε να ξεχάσουμε πόσο μεγάλος τερματοφύλακας ήταν ο Κουρτουά. Την τελευταία εβδομάδα κόλλησε κάποια ίωση και στο Λονδίνο ταξίδεψε μία μέρα αργότερα απο την αποστολή. Όταν ο Αντσελότι παραμονές του αγώνα ανακοίνωσε πως θα ξεκινήσει ο Κουρτουά, πολλοί πίστεψαν πως αδικεί τον Ουκρανό και πως θα έπρεπε να τον περιμένει.
Ο μεγάλος όμως Κουρτουά, ήταν απόλυτα έτοιμος. Έπαιζε λες και είχε τον ρυθμό ολόκληρης σεζόν και με την εμφάνιση του, μας θύμισε την τεράστια του αξία. Μας έκανε όλους να καταλάβουμε πως ο Λούνιν είναι ένας σπουδαίος τερματοφύλακας και αξίζει χώρο στην δόξα της κατάκτησης του φετινού τροπαίου, ο Κουρτουά όμως ανήκει σε ένα άλλο επίπεδο. Σε αυτό που ανήκουν οι κορυφαίοι οι world class ποδοσφιριστές.
Σταμάτησε προτού να φθαρεί
Σε αυτό το επίπεδο ανήκει και ο Τόνι Κρόος, τεράστιος ποδοσφαιριστής που έχει κατακτήσει 6 φορές την κορυφαία διοργάνωση, 5 με την Ρεάλ 1 με την Μπάγερν, αποφάσισε μόλις στα 34 του χρόνια κι ενώ συνεχίζει να πετυχαίνει στο πιο ψηλό ποδόσφαιρο να αποσυρθεί. Τους παραδέχομαι αυτούς τους ανθρώπους. Έχω τεράστια εκτίμηση στους ποδοσφαιριστές που προστατεύουν τους εαυτούς τους και δεν αφήνουν τον κόσμο να δει την ποδοσφαιρική τους φθορά. Καταλαβαίνουν έγκαιρα πως υπάρχει ζωή και έξω από τα γήπεδα, προστατεύουν απόλυτα την υστεροφημία τους και αφήνουν τον κόσμο μόνο σπουδαίες αναμνήσεις. Ο Τόνι Κρόος έφυγε όπως του άξιζε με έναν ακόμη τίτλο και έχει να δώσει ακόμη μία τελευταία παράσταση, στα τελικά της Γερμανίας στο Ευρωπαϊκό του καλοκαιριού.
Ισοφάρισε το ιστορικό ρεκόρ της μεγάλης Ρεάλ που δημιούργησε ο Μπερναμπέου
Οι φίλοι της Ρεάλ, ο Αντσελότι, όλος ο οργανισμός πανηγυρίζει έξαλλα αυτό το τρόπαιο καθώς η Ρεάλ επανέλαβε κάτι που έχει πετύχει μόνο εκείνη. Ισοφάρισε το ρεκόρ της μεγάλης ομάδας που δημιούργησε ο Μπερναμπέου των Ντι Στέφανο, Πούσκας, Χέντο, Μουνιόθ, Κοπά και πολλών άλλων που συνολικά κατέκτησαν 6 πρωταθλητριών σε 11 σεζόν, απο το 1956-1966. Η Ρεάλ το κάνει με τον δικό της τρόπο.
