Poker Pro (Άρθρο 57ο): Λάθη σε τουρνουά (Β’)

Ο Poker Pro ασχολείται στο άρθρο του (B’ μέρος), ύστερα από παραίνεση του “φίλου” του Ηλία, με κάποια βασικά λάθη που κάνουν οι παίκτες στα MTT’s (Multi Table Tournaments) και προσπαθεί να δείξει το δρόμο για την αποφυγή τους.
Παρατηρώ ότι πολλοί έλληνες παίκτες, ξεκινώντας το πόκερ στο διαδίκτυο, δείχνουν μια προτίμηση στα Multi Table Tournaments. Όπως είναι λογικό, οι περισσότεροι ξεκινούν να παίζουν σε τουρνουά με μικρό buy-in (από 1 ως 10 δολάρια), αλλά σύντομα αρχίζουν να παραπονιούνται ότι το παιχνίδι εκεί δεν είναι σοβαρό. Έχουν την εντύπωση ότι στα τουρνουά με μεγαλύτερο buy in, οι παίκτες δεν θα «κυνηγάνε» με τόσο πάθος κέντες και χρώματα και άρα δεν θα καταποντίζονται εύκολα τα καλά τους φύλλα. Η πραγματικότητα όμως είναι λίγο διαφορετική.
Θυμάστε τον φίλο μου τον Ηλία, που παίζοντας cash games ήταν σαν να έμπαινε στην σπηλιά της αρκούδας με μοναδικό όπλο ένα μπούτι από ψητό κοτόπουλο; Σήμερα θα συνεχίσουμε την ιστορία του Ηλία, όπως αυτή εξελίχθηκε στα πρώτα του βήματα στα τουρνουά.
Μου ζήτησε λοιπόν ο Ηλίας να προσπαθήσω να εντοπίσω τα λάθη που κάνει σε αυτά τα τουρνουά με το μικρό buy-in και να τον βοηθήσω να βελτιωθεί. Παρατηρώντας τον Ηλία και τους συμπαίκτες του στα τουρνουά αυτά, κατάλαβα ότι οι περισσότεροι από τους παίκτες εκεί κάνουν τα ίδια βασικά λάθη. Για να μελετήσω καλύτερα το παιχνίδι σε αυτά τα όρια, έπαιξα κι εγώ εκεί αρκετές ώρες και κατέληξα σε 5 βασικά λάθη που κάνουν οι αρχάριοι στα MTT’s (Multi Table Tournaments).
Λάθος 3ο: «Ποια pot odds και αηδίες; Αν έχω εγώ 4άδα χρώματος στο φλοπ, ποντάρω και τη γιαγιά μου!»
Τα Pot odds είναι ένας όρος πολυσυζητημένος στο πόκερ. Όλοι τον έχουν ακούσει, αρκετοί ξέρουν τι σημαίνει, αλλά οι περισσότεροι συνεχίζουν να μην τα λαμβάνουν υπ’ όψιν στις αποφάσεις τους. Κι αυτό γιατί όπως ανέφερα και στο πρώτο μέρος αυτού του άρθρου, «παίζουν πόκερ που καθοδηγείται κυρίως από την αδρεναλίνη τους και όχι από την φαιά ουσία τους.»
Ο ήρωας της ιστορίας μας λοιπόν, ο Ηλίας, κάθεται σε early position και έχει 8 καρό – 9 καρό. Call λοιπόν γιατί … όπως λέγαμε στο πρώτο μέρος, «ποια θέση μωρέ….». (σ.σ. τα suited connectors δεν πρέπει να παίζονται από early-middle position).
Το stack του μετά το call είναι 10.000 περίπου και τα blinds 200/400. Call κάνει επίσης το button (7.000) και το small blind (14.000) και check κάνει το big blind (27.000 και chip leader).
Το ποτ έχει φτάσει τις 1600 μάρκες και στο φλοπ ανοίγει 3 μπαστούνι – 10 κούπα – J μπαστούνι. Ο Ηλίας έχει «open ended straight draw» (κέντα πάνω-κάτω) και αν τον παρατηρήσουμε προσεκτικά, ίσως δούμε την κόρη του ματιού του να διαστέλλεται από την έξαψη.
Bet 400 το sm.blind, raise 800 το big blind call ο Ηλίας, το button πάει πάσο και το small blind «βλέπει» το raise (το ποτ έφτασε τις 4.000).
Το turn είναι 3 καρό, το small blind κάνει check και το big blind ποντάρει 2000 ακόμα Πλέον ο Ηλίας βλέπει ότι πρέπει να βάλει 2000 για ένα ποτ που είναι ήδη 6000. Αν μπει και το small blind θα φτάσει τις 8000 και μαζί με τα δικά του, τις 10.000 μάρκες! Αυτός «κυνηγάει» ένα 7άρι ή μία ντάμα για να κάνει την κέντα του. Όπως μας είπε αργότερα, θα φοβόταν λίγο αν άνοιγε 7 ή Q μπαστούνι αλλά… «δεν μπορώ να πάω πάσο εδώ που έφτασα!» (έλα ντε, αφού το πάσο είναι για τους δειλούς!… κούνια που σε κούναγε).
Κάνει λοιπόν call όπως και το small blind φτιάχνοντας ένα ελκυστικότατο ποτ της τάξης των 10.000! (stack του Ηλία 7.200).
River, 7 σπαθί! Ναι, η κέντα έγινε και ποιος μας πιάνει! Tο small blind κάνει check, το big blind ποντάρει 8000 και φυσικά ο Ηλίας κάνει το λεγόμενο «insta-call» (ταχύτατο call) με τα ρέστα του (πάσο το small blind, που μάλλον κυνηγούσε το χρώμα).
Η αποκάλυψη: big blind 3-J για full house του τρία με βαλέδες και ο Ηλίας…. muck και αντίο. Αυτό είναι το νόημα του παιχνιδιού: να καταφέρεις να κάνεις το ψάρι χαρούμενο που σε πληρώνει (…θα σκέφτηκε το big blind).
Πριν προλάβει να μιλήσει για ατυχία, με βλέπει να έχω βάλει τα χέρια στο πρόσωπο και να κουνάω με απελπισία το κεφάλι μου.
«Πρώτον, κακό call pre-flop. Δεν παίζουμε αυτά τα φύλλα όταν ήμαστε σε κακή θέση (άσχετα αν τελικά κατέληξες να «μιλάς» τελευταίος μετά το πάσο του button). Δεύτερον κυνηγούσες την κέντα από κάτω, όταν υπήρχε flush draw και μεγαλύτερο straight draw. Τρίτον το board είχε ζευγαρώσει, άρα έχανες και από full το οποίο λογικό είναι να κάνει slow play για να βάλει μέσα όποιο ψάρι κυνηγάει κέντα ή χρώμα. Τέταρτον, τα odds που είχες δεν ήταν συμφέροντα για σένα. Αν θες να μάθεις γιατί δεν σε συνέφερε, πίσω στο νηπιαγωγείο γρήγορα: Poker Pro #3: Οι πιθανότητες στο poker και Poker Pro #4: Pot odds – Implied odds, Poker Pro #42: Παράδειγμα pot odds. Στο φλοπ «είδες» ποντάρισμα 800 για ποτ 3200, άρα 1:4, όταν οι πιθανότητές σου να βγάλεις την κέντα σου στο turn ήταν περίπου 17% (για να σε συνέφερε θα ήθελες τουλάχιστον 20%). Αν σκέφτηκες τα implied odds, κακώς το έκανες γιατί ήταν σχεδόν δεδομένο ότι θα αντιμετώπιζες κι άλλο ποντάρισμα μετά το άνοιγμα του turn. Στο river ήσουν αυτό που λέμε drawing dead (δεν είχες καμία απολύτως πιθανότητα να κερδίσεις) και άρα το κορόιδο στο τραπέζι».
Τα μεγάλα προβλήματα εδώ ήταν φυσικά η αρχική επιλογή του φύλλου για να παίξει και φυσικά η αποδοχή ενός πονταρίσματος για draw που δεν τον συνέφερε. Αυτά τα calls είναι ζημιογόνα. Όσο κι αν τύχει κάποιες φορές να «κάτσει» η κέντα στο turn και να διπλασιάσει το stack του ο Ηλίας, σε βάθος χρόνου θα μετράει μόνο απώλειες. Αυτά λέει η στατιστική, αυτά λένε όλοι οι επαγγελματίες παίκτες, αυτά είναι τα σωστά και όποιος θέλει να «κυνηγάει», καλύτερα να πάρει την μπερέτα του παππού του και να βγει για κοτσύφια. Πιο πολλά θα βγάλει.
Λάθος 4ο: Παίζοντας λάθος με μικρό stack
Οι περισσότεροι δέχονται τον όρο «small stack» όταν μιλάμε για μέγεθος κάτω των 10 Big blinds. Όταν κάποιος μένει με μικρό stack σε τουρνουά, η μοναδική κίνηση που πρέπει να σκέπτεται είναι το «all-in». Αυτή η κίνηση δίνει στον παίκτη το επιπλέον μικρό πλεονέκτημα που ονομάζεται «fold equity» (η δύναμη της πιθανότητας να πάνε πάσο οι αντίπαλοι). Ο παίκτης δηλαδή μπορεί να κερδίσει το ποτ είτε καταλήγοντας να έχει το καλύτερο φύλλο, είτε αν πάνε πάσο όλοι οι αντίπαλοί του.
Η πιθανότητα να πάνε πάσο οι αντίπαλοι σε all in του μικρού stack είναι σημαντική, όσο ακόμα θα «πονέσει» τους αντιπάλους αν χάσουν. Το να περιμένει κάποιος το μεγάλο φύλλο για να πάει all in, ενώ έχει μείνει με λίγες μάρκες, είναι εγγυημένος δρόμος προς τον αποκλεισμό. Το πέρασμα των blinds αποδυναμώνει το stack και τελικά το fold equity εξαφανίζεται (να πας ρέστα 1800 μάρκες με τα blinds στις 500/1000 απέναντι σε stacks των 15.000, ή των 30.000 … δεν έχει κανένα νόημα).
Ο Ηλίας, αγνοώντας εντελώς αυτό το σκεπτικό, έκανε call ξανά και ξανά, μέχρι να αποκλειστεί. Το all in δεν το σκέφτηκε, γιατί όπως είπε «δεν είχε και τόσο καλό φύλλο για all in».
Κάποια στιγμή ίσως χρειαστεί να «τζογάρετε» με πιο μέτρια φύλλα. Εάν φτάσετε σε τέτοιο σημείο, φροντίστε να μην έχει ποντάρει κανείς πριν από εσάς και να μένουν λίγοι παίκτες να «μιλήσουν» μετά από εσάς.
Για περισσότερα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, παρακαλώ ανατρέξτε στο άρθρο: Poker Pro: Short-stacked σε τουρνουά
Λάθος 5ο: Η επιλογή των αρχικών φύλλων (starting hands)
Το άφησα τελευταίο γιατί είναι το πιο γενικό και ισχύει για τους περισσότερους παίκτες.
Raise από πρώτη θέση pre-flop (under the gun) με Α-8 κούπες… «γιατί ρε Ηλία;» – «Γιατί είναι suited…». – «Αν είναι ποτέ δυνατόν να βγεις κερδισμένος κάνοντας τέτοια πράγματα! Και ακόμα χειρότερα, απαντώντας με αυτό το σκεπτικό! Όταν ένα φύλλο είναι suited το ποσοστό νίκης που σου προσθέτει είναι από 0% ως 4%. Μάξιμουμ 4% σου προσθέτει και εσύ κρίνεις ότι όχι μόνο αξίζει να το παίξεις (που ακόμα και από το button θα έπρεπε να σκεφτείς πρώτα το πάσο), αλλά αξίζει και να μπεις με raise!»
Οι περισσότεροι αρχάριοι παίκτες μπλέκουν σε παρτίδες που δεν θα έπρεπε, επειδή κάνουν πολύ κακή επιλογή starting hands. Ειδικά στα πρώτα στάδια του τουρνουά που τα blinds είναι μικρά, μπαίνουν πάντα και παντού «γιατί είναι φτηνό». Τεράστιο λάθος! Ειδικά στα πρώτα στάδια του τουρνουά, πρέπει να παίζετε πολύ συντηρητικά και να ορίσετε κάποιους αντιπάλους σαν στόχους. Οι «στόχοι» είναι οι παίκτες που παίζουν πολλά φύλλα και «πληρώνουν» όταν έχουν κάτι μέτριο (όπως top-pair). Μήπως είστε κι εσείς ένας στόχος;
Η σωστή επιλογή των starting hands ανάλογα με την θέση στη σειρά πονταρίσματος, είναι βασικότατο μάθημα στο πόκερ και σχεδόν όλοι οι παίκτες των χαμηλών stakes, την αγνοούν εντελώς. Αν δεν έχετε διαβάσει τίποτα σχετικά με αυτό, ξεχάστε όλα τα παραπάνω, ξεχάστε οτιδήποτε έχετε ακούσει για το Texas Hold’em και επιστρέψτε γρήγορα στα θρανία και στο διάβασμα. Μην ξαναπαίξετε ούτε ένα hand, αν δεν διαβάσετε από την αρχή ποια είναι τα starting hands με τα οποία πρέπει να μπαίνετε στις παρτίδες. Ποια είναι αυτά που έχουν θετική αναμενόμενη αξία (positive expected value, ή αλλιώς +EV) και ποια είναι αυτά με αρνητικό EV (τα περισσότερα δηλαδή).
Σε αυτή τη σειρά άρθρων, δεν θα βρείτε ένα εξειδικευμένο άρθρο για τα starting hands σε σχέση με το position. Θα βρείτε όμως μεγάλες αναλύσεις για τα περισσότερα starting hands ξεχωριστά. ( Παίζοντας με λοζέ, Φύλλα suited στο χέρι, Τα “άχρηστα” call, Μικρά ζεύγη (Mέρος 1o και 2ο), Τραπέζι 10 ή 5-6 παικτών).
Τέλος θα ήθελα να σας θυμίσω μια μεγάλη αλήθεια για τα τουρνουά, όπως την είχα αναφέρει σε πρόσφατο άρθρο: «Τι κι αν παίζεις εσύ καλά στο τουρνουά, τις περισσότερες φορές θα βρεθεί ένας τυχερός ηλίθιος και θα σε αποκλείσει ή/και θα κερδίσει το τουρνουά! Το αν τελικά είναι όντος τυχερός και ηλίθιος, ή απλά έτσι θέλουμε να νομίζουμε εμείς, είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία.».
Για μερικά βασικά δεδομένα για τα Multi Table Tournaments, διαβάστε το άρθρο: Poker Pro #8: Στρατηγική σε τουρνουά
ΥΓ. Βλέποντας λίγο πιο προσεκτικά μερικά τουρνουά που είναι αποκλειστικά για Έλληνες παίκτες, συμπεραίνω ότι το 90% των Ελλήνων παικτών (ίσως και παραπάνω) πρέπει να επιστρέψουν στο νηπιαγωγείο του πόκερ. Είμαι σίγουρος ότι εσύ φίλε αναγνώστη κατατάσσεις τον εαυτό σου στο 10%. Κάνεις λάθος! Αν ήσουν στο 10% το πιθανότερο είναι να μην διάβαζες καν αυτό το άρθρο, γιατί θα βαριόσουν να διαβάζεις γνώσεις που κατέχεις και χρησιμοποιείς ήδη για να κερδίζεις. Αν θέλετε να συνεχίσετε να είστε τα κορόιδα στο τραπέζι, αγνοήστε αυτές τις φιλικές συμβουλές. Αν όχι, μαζέψτε τον ατελείωτο εγωισμό σας και διαβάστε, μελετήστε, δεχτείτε το γεγονός ότι υπάρχει τεράστιο κομμάτι γνώσης πάνω σ’ αυτό το παιχνίδι που δεν έχετε.
Στο σημείο αυτό έχουμε προσθέσει και το Α μέρος του άρθρου του Poker Pro για να έχετε συγκεντρωμένα τα “λάθη” που έχει εντοπίσει:
Λάθος 1ο : «Δεν είμαι κότα για να πάω πάσο»
Οι παίκτες στα χαμηλά όρια μου δίνουν την εντύπωση ότι θεωρούν το πάσο κάτι σαν προσβολή του ανδρισμού τους. Δεν συνειδητοποιούν ότι τα raise που έρχονται από αντιπάλους, μπορεί και να είναι μια κίνηση που περισσότερο τους βοηθάει παρά τους πιέζει. Κι αυτό γιατί δεχόμενοι ένα raise ενώ κρατάμε κάποιο μέτριο φύλλο όπως J-10, έχουμε πλέον ένα εύκολο πάσο. Δεν μπλέκουμε δηλαδή σε παρτίδες που αν μπούμε θα αντιμετωπίσουμε δύσκολες αποφάσεις στη συνέχεια.
Μπαίνουμε για παράδειγμα με J-10 και ενώ δεχόμαστε raise pre-flop δεν πάμε πάσο αλλά ακολουθούμε. Το φλοπ ανοίγει με 5-9-J και πλέον έχουμε να πάρουμε μια δύσκολη απόφαση. Ο αντίπαλος ξαναποντάρει δυνατά μετά το φλοπ κι εμείς έχουμε top pair με αδύναμο kicker. Χάνουμε δηλαδή από J-Q, J-K, J-A, 9-9, Q-Q, K-K, Α-Α, ενώ τα φύλλα που κερδίζουμε (και θα μπορούσαν να είχαν κάνει raise pre-flop) είναι Α-Κ, Α-Q, K-Q, 10-10. Ακόμα και τα φύλλα που κερδίζουμε, έχουν αρκετά outs ώστε να βρεθούμε «από κάτω» με το άνοιγμα του turn ή του river.
Βλέποντας λοιπόν τον Ηλία να μπαίνει με μέτρια φύλλα, να δέχεται raise από κάποιον μετά απ’ αυτόν και να μην πηγαίνει πάσο, κάναμε τον εξής διάλογο:
– «Ας ξεχάσουμε για λίγο το γεγονός ότι δεν έπρεπε καν να μπεις στην παρτίδα με αυτό το φύλλο. Γιατί δεν πέταξες το φύλλο σου όταν είδες το raise;»
– «Σκέφτηκα ότι ο αντίπαλος το έκανε επειδή είναι στο button και προσπαθεί απλά να μας πιέσει» (μάλιστα, έμαθε και ο Ηλίας το positional raise. Μόνο που το έμαθε πριν μάθει το fold)
– «Και πάμε τώρα στο πιο βασικό. Γιατί μπήκες στην παρτίδα με J-10 από early position;»
– «Ε, δεν μπορώ να πηγαίνω πάσο και συνέχεια. Μόνο άσσους και ρηγάδες θα παίζω;»
Οι αρχάριοι παίκτες βλέπουν παντού απόπειρες για μπλόφα και το πάσο το θεωρούν κάτι σαν την μεγαλύτερη ντροπή του κόσμου. Παίζουν πόκερ που καθοδηγείται κυρίως από την αδρεναλίνη τους και όχι από την φαιά ουσία τους.
Λάθος 2ο «Ποια θέση μωρέ, εγώ το Q-J το παίζω πάντα»
Ας ξεκαθαρίσουμε κατ’ αρχήν, ότι σε ένα τραπέζι με 8-10 παίκτες, το Q-J είναι φύλλο που δεν το παίζουμε από early position. Είναι εύκολο πάσο. Το Q-J, είναι ωραίο φύλλο για να παιχτεί από late position και όταν δεν έχουμε δεχτεί raise.
Έχω μιλήσει πολλές φορές για τη σημασία της θέσης στο ποντάρισμα (Poker Pro – άρθρα #19 και #20). Μία ακόμα δεν κάνει κακό: Ο παίκτης που «μιλάει» τελευταίος έχει τεράστιο πλεονέκτημα.
Ένα τυχαίο αρχικό φύλλο στο Texas Hold’em (που δεν είναι ζεύγος) έχει περίπου 65% πιθανότητες να μην βελτιωθεί στο φλοπ. Αυτό επιτρέπει στον παίκτη που «μιλάει» τελευταίος, να «κλέψει» το ποτ με ένα σεβαστό ποντάρισμα, όταν αισθανθεί αδυναμία από τους αντιπάλους του.
– «Πρέπει Ηλία να μάθεις να μην παίζεις τέτοια φύλλα όπως το Q-J από early position. Εκτός του γεγονότος ότι δεν μπορείς να έχεις καμία ιδέα για το τι κρατάνε οι αντίπαλοι που «μιλάνε» μετά από σένα, αν δεχτείς raise θα πρέπει να το πας πάσο και να χάσεις το αρχικό σου ποντάρισμα.»
– «Εγώ έχω κερδίσει πολλές φορές με αυτό το φύλλο και γι αυτό δεν το πάω πάσο ποτέ. Αν είναι να περιμένω μόνο τα καλά φύλλα για να παίξω θα βαρεθώ τη ζωή μου. Άλλωστε έχω δει μεγάλους παίκτες να παίζουν τέτοια φύλλα από όλες τις θέσεις.»
Ο Ηλίας έχει τρία βασικά λάθη στο σκεπτικό του. Πρώτον, η μνήμη του λειτουργεί επιλεκτικά, αφού θυμάται τις φορές που κέρδισε παίζοντας έτσι, αλλά όχι τις φορές που πόνεσε ακολουθώντας αυτόν τον δρόμο. Κι αυτό γιατί τις περισσότερες φορές που «πόνεσε», αντί να κατηγορήσει τον εαυτό του που βρέθηκε στην λάθος παρτίδα ενώ δεν έπρεπε, κατηγορεί την …πόρνη την τύχη. Δεύτερο λάθος είναι ότι βάζει στα κριτήριά του για την επιλογή των αρχικών του φύλλων, την βαρεμάρα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αντιμετωπιστεί η βαρεμάρα κατά την διάρκεια ενός μεγάλου τουρνουά. Το να παίζεις όμως με τα λάθος φύλλα, δεν είναι ένας απ’ αυτούς. Άλλωστε, ποιος σας είπε ότι το σωστό πόκερ δεν είναι και βαρετό; Το σωστό πόκερ, ειδικά στα μεγάλα τουρνουά, πρέπει να έχει 70+% πάσο (χοντρικά). Τρίτο λάθος, νομίζει ότι μπορεί να παίξει όπως οι παίκτες που βλέπει στην τηλεόραση. Βάζει τον εαυτό του σε καταστάσεις εξαιρετικά δύσκολες, που μόνο οι κορυφαίοι επαγγελματίες μπορούν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία. Κι όλα αυτά, απλά επειδή δεν σεβάστηκε την κακή θέση που είχε στη σειρά πονταρίσματος.
Αυτά είναι τα πρώτα δύο λάθη που εντόπισα. Στο επόμενο άρθρο θα αναλύσουμε και τα επόμενα 3 βασικά λάθη και ελπίζω ο Ηλίας να με συγχωρέσει που έχω βγάλει στη φόρα όλα τα στραβά που κάνει στο πόκερ. 😀

---