Εθνική Ανγκόλας Μπάσκετ

Μπορεί να χαρακτηριστεί ο δυνάστης του αφρικανικού μπάσκετ τα τελευταία 25 χρόνια. Σε 13 διοργανώσεις αφρομπάσκετ έχει κατακτήσει τις 11 ενώ στις δύο που δεν τα κατάφερε ήταν στα μετάλλια. Το 2013 στην Ακτή Ελεφαντοστού κατέκτησε το τελευταίο της αφρομπάσκετ και έτσι προκρίθηκε στο παγκόσμιο κύπελλο της Ισπανίας. Σε επίπεδο παγκοσμίου κυπέλλου είναι πάντα παρών από το 1986 και μετά με καλύτερη θέση που είχε ποτέ να είναι η δέκατη στο παγκόσμιο της Ιαπωνίας το 2006.

Η φετινή προσπάθεια της Ανγκόλας ξεκίνησε χωρίς τον καλύτερο παίχτη της χώρας τον Κάρλος Μαραίς. Έτσι οι υπόλοιποι θα πρέπει να καλύψουν το κενό του ηγέτη τους. Οι παίχτες της Ανγκόλας αγωνίζονται όλοι στο εγχώριος πρωτάθλημα. Μάλιστα η Πριμέιρο ντε Αγκόστο είναι η ομάδα που έχει τους 9 από τους 12 παίχτες που απαρτίζουν το ρόστερ. Αυτό σημαίνει πως υπάρχει πολύ καλή χημεία ανάμεσα στο μεγαλύτερο κομμάτι του δυναμικού. Υπάρχει έλλειψη ύψους αφού οι γκαρντ Σιπριάνο, Μπάρος και Σάντος δεν ξεπερνούν το 1.91. Στους ψηλούς υπάρχουν μόνο δύο που ξεχωρίζουν, οι Βαλντελίσιο (2.08 μ) και Μορέιρα (2.11 μ).

Δείτε αναλυτικά τη βαθμολογία όλων των Ομίλων (Κλικ Εδώ)

Η Ανγκόλα παραδοσιακά ξεχειλίζει από πάθος. Το πάθος που βγάζουν στο παρκέ οι Ανγκολέζοι κρύβουν τις αδυναμίες τους. Έτσι παρατηρείται τεράστια προσπάθεια στα ριμπάουντ ιδιαιτέρως επιθετικά. Χημεία τρομερή εφόσον οι 9 από τους 12 αγωνίζονται στην ίδια ομάδα, την ομάδα που προπονεί ο κόουτς Μασέδο της εθνικής. Δεν έχουν τίποτα να χάσουν και θα παίξουν ελεύθερο μπάσκετ με αντικειμενικό σκοπό μια καλή εμφάνιση. Το βασικό μειονέκτημα της Ανγκόλας είναι η χαμηλή επιθετική παραγωγή. Δεν υπάρχει κάποιος που να ξεχωρίζει επιθετικά οπότε δύσκολα θα αντιμετωπίσει αντίπαλο που θα παίξει σκληρή άμυνα. Επιπλέον οι παίχτες δεν έχουν εμπειρίες από σοβαρά πρωταθλήματα οπότε δύσκολα θα ανταπεξέλθουν σε κρίσιμες στιγμές ενός αγώνα.

Ο προπονητής: Ο Πάουλο Μασέδο. Ο 46χρονος Ανγκολέζος προπονητής βρίσκεται στην πάγκο της εθνικής ομάδας της πατρίδας του από το 2012. Έχει επιτύχει στο ρόλο του με το παναφρικανικό πρωτάθλημα που κατέκτησε το 2013 στην Ακτή Ελεφαντοστού. Προπονεί επίσης την ομάδα του εγχώριου πρωταθλήματος Πριμέιρο Ντε Αγκόστο. Γι’αυτό το λόγο έχει καλέσει στην εθνική εννιά παίχτες που αγωνίζονται στην ομάδα του. Εμπειρία από παγκόσμια κύπελλα έχει σαν παίχτης αφού ήταν μέλος της εθνικής ομάδας της Ανγκόλας στα παγκόσμια του 1986, του 1990 και 1994.

Το αστέρι: Με την απουσία του Μοραίς το αστέρι της εθνικής Ανγκόλας ονομάζεται ο Γιοακίμ Βαλντελίσιο. Ο ύψους 2.08 σέντερ διανύει το 25ο έτος της ζωής του και τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα τα κάνει στο εγχώριο πρωτάθλημα με την Πετρολέρος. Πριν αγωνιζόταν στο πανεπιστήμιο της Χαβάης όπου σκόραρε 14 πόντους και μάζευε 8 ριμπάουντ ανά παιχνίδι. Έχει έφεση στο τρίποντο αν χρειαστεί αλλά το βασικό του χαρακτηριστικό είναι η παρουσία του στη ρακέτα την οποία «γεμίζει». Στην ουσία θα είναι το πρώτο του διεθνές τουρνουά αφού πέρσι στο αφρομπάσκετ αγωνίστηκε ελάχιστα. Όπως οι περισσότεροι Αφρικανοί έτσι και αυτός θέλει να δείξει την αξία του ώστε να κάνει το άμα σε μεγαλύτερο κλαμπ. Να είστε σίγουροι ότι θα είναι και ουσιώδης και θεαματικός.

Εκτίμηση: Η Ανγκόλα είναι από τις «ομάδες» του τουρνουά που έχει πολλές διεθνείς εμπειρίες, όχι ατομικά αλλά ομαδικά. Στον όμιλο που κληρώθηκε έχει να αντιμετωπίσει τρία «θηρία» (Λιθουανία, Σλοβενία, Αυστραλία) και δύο βατούς αντιπάλους (Μεξικό, Κορέα). Επομένως στόχος της Ανγκόλας είναι να υποσκελίσει την Κορέα και το Μεξικό ώστε να προκριθεί στην επόμενη φάση. Εφικτός στόχος αλλά πολύ δύσκολος γιατί το επίπεδο της Ανγκόλας είναι παρόμοιο με του Μεξικού και της Κορέας οπότε δεν υπάρχει κάτι ξεκάθαρο. Στα φιλικά έκανε πέντε ήττες σε σύνολο επτά αγώνων. Νίκησε μόνο μια επίλεκτη ομάδα Βάσκων και τις Φιλιππίνες. Όλη η πορεία της Ανγκόλας θα κριθεί από τα παιχνίδια με Μεξικό και Κορέα οπότε αναμένουμε.