Α’ Ισπανίας 2025-26: Στοιχηματικό αφιέρωμα – Φαβορί & Αποδόσεις
Όπως πάντα τα τελευταία χρόνια, Παρασκευή θα γίνει η πρώτη σέντρα στην Α’ Ισπανίας, γνωστή πια ως Λα Λίγκα, με την αναμέτρηση της Τζιρόνα με τη Ράγιο Βαγεκάνο. Η εν ενεργεία πρωταθλήτρια και ένα εκ των δύο πολύ μεγάλων φαβορί για τον τίτλο φέτος, σύμφωνα με τα προγνωστικά Ισπανίας, Μπαρτσελόνα, ξεκινάει την προσπάθεια υπεράσπισης του τίτλου της από τη Μαγιόρκα. Το αντίπαλο δέος, Ρεάλ Μαδρίτης, από το “Σαντιάγο Μπερναμπέου” κόντρα στην Οσασούνα ενώ η Ατλέτικο Μαδρίτης θα κάνει πρεμιέρα στη Βαρκελώνη, στην έδρα της Εσπανιόλ.
Η Αθλέτικ Μπιλμπάο θα υποδεχτεί τη Σεβίλλη, η Θέλτα θα ξεκινήσει με ένα “βατό” θεωρητικά εντός, κόντρα στη Χετάφε, ενώ πιθανότατα το πιο αμφίρροπο ζευγάρι της αγωνιστικής, ακόμα περισσότερο λόγω πρεμιέρας, θα είναι αυτό της Βαλένθια με τη Ρεάλ Σοσιεδάδ στο “Μεστάγια”. Οι δύο από τις τρεις “νεοφώτιστες” μπαίνουν από την αρχή στα δύσκολα, με την Έλτσε να υποδέχεται την Μπέτις και την Οβιέδο να επισκέπτεται τη Βιγιαρεάλ. Με το… καλημέρα μονομαχία παραμονής για τη Λεβάντε που θα αντιμετωπίσει εκτός έδρας την Αλαβές.
Α’ Ισπανίας: Σύστημα διεξαγωγής
Χωρίς καμία αλλαγή και χωρίς την παραμικρή ιδιαιτερότητα εδώ και χρόνια το πρωτάθλημα. Όλες οι ομάδες αντιμετωπίζουν τις υπόλοιπες από δύο φορές, μία εντός και μία εκτός έδρας. Η ομάδα που θα τερματίσει πρώτη, κατακτά το πρωτάθλημα, οι τρεις επόμενες εξασφαλίζουν θέση στο Τσάμπιονς Λιγκ. Η πέμπτη πηγαίνει στο Γιουρόπα Λιγκ και η έκτη στο Κόνφερενς, από ‘κει και πέρα μια θέση δίνει και το κύπελλο στην ομάδα που θα το κατακτήσει, η οποία αν είναι μια από τις πέντε πρώτες, θα ανοίξει άλλη μια θέση για το Γιουρόπα Λιγκ μέσω πρωταθλήματος. Υποβιβάζονται οι τρεις τελευταίες της βαθμολογίας.
Οι ομάδες
Με το που ανέβηκαν, υποβιβάστηκαν ξανά Λεγανές και Βαγιαδολίδ. Κατάφερε και κρατήθηκε στην κατηγορία η Εσπανιόλ, την αποχαιρέτησε η Λας Πάλμας που κι εκείνη άντεξε ελάχιστα περισσότερο, μόλις δύο σεζόν. Δύο ομάδες-ασανσέρ επανέρχονται, οι Λεβάντε και Έλτσε, οι οποίες έχουν πλέον συνηθίσει τη διαδρομή Πριμέρα-Σεγούντα και αντίστροφα. Η μεγάλη είδηση ωστόσο είναι η επιστροφή της Οβιέδο στα μεγάλα “σαλόνια” μετά από ακριβώς 25 χρόνια απουσίας.
| Ομάδα | Γήπεδο | Θέση 2024/25 |
| Μπαρτσελόνα | Spotify Camp Nou (99.354) | 1η |
| Ρεάλ Μαδρίτης | Santiago Bernabéu (81.044) | 2η |
| Ατλέτικο Μαδρίτης | Riyadh Air Metropolitano (70.460) | 3η |
| Αθλέτικ Μπιλμπάο | San Mamés (53.289) | 4η |
| Βιγιαρεάλ | La Cerámica (23.500) | 5η |
| Μπέτις | Benito Villamarín (68.887) | 6η |
| Θέλτα | Abanca Balaídos (24.870) | 7η |
| Ράγιο Βαγεκάνο | Estadio de Vallecas (14.708) | 8η |
| Οσασούνα | El Sadar (23.576) | 9η |
| Μαγιόρκα | Son Moix (23.142) | 10η |
| Ρεάλ Σοσιεδάδ | Reale Arena (39.313) | 11η |
| Βαλένθια | Mestalla (49.430) | 12η |
| Χετάφε | Coliseum (16.500) | 13η |
| Εσπανιόλ | RCDE Stadium (40.000) | 14η |
| Αλαβές | Mendizorrotza (19.840) | 15η |
| Τζιρόνα | Montilivi (14.624) | 16η |
| Σεβίλλη | Ramón Sánchez-Pizjuán (43.883) | 17η |
| Λεβάντε | Ciudad de Valencia (26.354) | 1η (Β’) |
| Έλτσε | Martínez Valero (33.732) | 2η (Β’) |
| Οβιέδο | Carlos Tartiere (30.500) | 3η (Β’) |
Μπαρτσελόνα: Στην πρώτη σεζόν του Χάνσι Φλικ εντυπωσίασε, ανέδειξε ίσως τον καλύτερο παίκτη στον κόσμο αυτή τη στιγμή, τον Λαμίν Γιαμάλ, αλλά και… αντιαστέρες όπως ο εξτρέμ Ραφίνια και κατέκτησε δικαιότατα το πρωτάθλημα. Παράλληλα, έφτασε και στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ όπου έπεσε πάνω στο… τείχος της Ίντερ ενώ κατέκτησε και το κύπελλο, σε έναν “Κλάσικο” τελικό, κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης. Κι όλα αυτά εν μέσω μεγάλων οικονομικών δυσκολιών που παραμένουν και την εμποδίζουν πάλι να εγγράψει τα δύο νέα αποκτήματά της, τον γκολκίπερ Γιοάν Γκαρθία και τον εξτρέμ Ράσφορντ. Τουλάχιστον δεν έχασε κάποιον πέρα από τον στόπερ Ίνιγο Μαρτίνεθ, συνεπώς και λόγω μεγαλύτερης ομοιογένειας, μάλλον παραμένει πρώτο φαβορί. Αρκεί βέβαια να λύσει το θέμα των εγγραφών, κάτι που μπορεί να συμβεί με την επιστροφή στο νέο “Καμπ Νου”, έστω και με μειωμένη χωρητικότητα.
Ρεάλ Μαδρίτης: Η έλευση Εμπαπέ έφερε όνειρα ότι δεν θα αφήσει τίτλο στο διάβα της, τα οποία διαψεύστηκαν πανηγυρικά. Συνέβη ακριβώς το αντίθετο, κατέκτησε τον Αύγουστο το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ κι από ‘κει και μετά, το απόλυτο τίποτα. Ηττήθηκε με 0-4 από την Μπαρτσελόνα στο “Μπερναμπέου”, αποκλείστηκε με δύο ήττες από την Άρσεναλ στο Τσάμπιονς Λιγκ, έχασε και το κύπελλο από την Μπαρτσελόνα στον τελικό της Σεβίλλης. Ο Αντσελότι αποχώρησε μόνος του έχοντας βρει τον επόμενο “σταθμό” του στην Εθνική Βραζιλίας, νέος τεχνικός ένας πρώην παίκτης της, ο Τσάβι Αλόνσο που έκανε πρωταθλήτρια Γερμανίας τη Λεβερκούζεν, για πρώτη φορά στην ιστορία της, το 2023/24. Ενισχύθηκε σημαντικά το ρόστερ με τους Αλεξάντερ-Άρνολντ, Χάουσεν, Καρέρας και Μασταντουόνο, υπήρξε όμως και μια ηχηρή αποχώρηση, του Λούκα Μόντριτς. Αναμένεται σαφώς πιο ανταγωνιστική, αρκεί βέβαια και να υιοθετήσουν γρήγορα οι παίκτες την αγωνιστική φιλοσοφία του Αλόνσο.
Ατλέτικο Μαδρίτης: Τα πολλά χρήματα και οι μεγάλες μεταγραφές δεν φέρνουν την ευτυχία και η ίδια αποτελεί το απόλυτο παράδειγμα, μετά την περσινή σεζόν. Σεζόν κατά την οποία ξόδεψε εκατοντάδες εκατομμύρια για να αποκτήσει παίκτες όπως ο Χουλιάν Άλβαρες, ο Σέρλοτ και ο Λε Νορμάν, για να φτάσει σε ένα σημείο, από τον Απρίλιο να είναι πλήρως αδιάφορη έχοντας απλώς εξασφαλίσει μια θέση στην τετράδα που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Σιμεόνε ζήτησε ενίσχυση σε συγκεκριμένα σημεία και η διοίκηση του ικανοποίησε το αίτημα. Φτηνότερες από τις περσινές αλλά εξίσου ουσιαστικές οι κινήσεις που έγιναν, στην περίπτωση του εξτρέμ Βαένα, ήταν και λίγο με το… βλέμμα προς το μέλλον. Ό,τι και να κάνει όμως, αν δεν τινάξει από πάνω της το κόμπλεξ απέναντι σε Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης, από την τρίτη θέση δεν θα ξεκολλήσει…
Αθλέτικ Μπιλμπάο: Με τον Ερνέστο Βαλβέρδε κάνει το ένα βήμα προόδου μετά το άλλο. Πρόπερσι κατέκτησε έναν τίτλο μετά από δεκαετίες, το κύπελλο, πέρυσι βγήκε στο Τσάμπιονς Λιγκ και έφτασε στους ημιτελικούς του Γιουρόπα Λιγκ, το οποίο βέβαια ονειρευόταν στην τροπαιοθήκη της, αφού ο τελικός έγινε στο “σπίτι” της, το “Σαν Μαμές”. Βήματα προς τα μπροστά θα προσπαθήσει να κάνει και φέτος, στόχος η διατήρηση των κεκτημένων και μια καλή πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ. Η μεγάλη μεταγραφή που έκανε ήταν ο… Νίκο Γουίλιαμς που τον κράτησε, παρά το γεγονός ότι έφτασε μισό βήμα από την Μπαρτσελόνα, έγιναν όμως κι άλλες καλές κινήσεις για να γεμίσει το ρόστερ και να μπορεί να αντέξει στο ακόμα πιο απαιτητικό φετινό πρόγραμμα. Δεν έχει και πολύ σοβαρό ανταγωνισμό, έχει κάθε λόγο να πιστεύει πως εντός συνόρων τουλάχιστον, θα τα καταφέρει.
Βιγιαρεάλ: Από την αρχή της σεζόν ξεκίνησε με στόχο την επιστροφή στην Ευρώπη και τελικά κατάφερε να εξασφαλίσει “εισιτήριο” για το Τσάμπιονς Λιγκ. Αξιομνημόνευτη η σεζόν για τους Αγιόθε Πέρεθ, Μπάρι και Βαένα, όμως ο Μαρθελίνο θα έχει φέτος στη διάθεσή του μόνο τον πρώτο, αφού οι άλλοι συνεχίζουν σε Ατλέτικο Μαδρίτης και Έβερτον, αντίστοιχα. Για ομάδα που θα έχει τεράστια έσοδα από την UEFA λόγω Τσάμπιονς Λιγκ, έκανε απαράδεκτες κινήσεις, μέχρι στιγμής μοναδική που αρμόζει σε ομάδα πεντάδας είναι ο χαφ Πάρτεϊ από την Άρσεναλ, ο οποίος όμως έχει μπλεξίματα με τη δικαιοσύνη, όντας κατηγορούμενος για βιασμό. Ούτε για θέση στην εξάδα δεν μπορεί να θεωρηθεί φαβορί, εκτός αν ο Αγιόθε Πέρεθ φέτος κάνει όσα έκανε πέρυσι κι άλλα τόσα!
Μπέτις: Παραλίγο να γίνει μια ιστορική σεζόν η περσινή, της ξέφυγαν τα πάντα οριακά, ως έναν βαθμό. Για μια θέση δεν βγήκε στο Τσάμπιονς Λιγκ, έχασε και το Κόνφερενς Λιγκ από την Τσέλσι στον τελικό, με ήττα με 3-1. Ο Μανουέλ Πελεγκρίνι ξέρει πάντως πως η ομάδα έχει πιάσει “ταβάνι” με αυτού του επιπέδου το ρόστερ, στο οποίο “μαέστρος” είναι ο 33χρονος και με μεγάλους τραυματισμούς στην πλάτη, Ίσκο. Ζητάει να κρατήσει η ομάδα του τον εξτρέμ, Άντονι, που είχε δανεικό στο δεύτερο μισό, το ποσό που απαιτεί η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όμως είναι απαγορευτικό για τα δεδομένα της και νέος δανεισμός, προς το παρόν απορρίπτεται από τους Άγγλους. Ακόμα κι αν τελικά βρεθεί λύση, πάλι δεν πείθει για πολλά, η πεντάδα είναι το μέγιστο εφικτό.
Θέλτα: Η πιο… χαμογελαστή ομάδα της περσινής σεζόν. Νεανική με ελάχιστες εξαιρέσεις, χωρίς άγχος, με “φρέσκο” πρότζεκτ από τον Κλαούντιο Χιράλδεθ και στήριξη από τη διοίκηση, ηθικά και οικονομικά, πέτυχε το μάξιμουμ που μπορούσε και επέστρεψε στο Γιουρόπα Λιγκ. Φέτος η βασική διαφορά της είναι ότι όλα όσα πέτυχε, πλέον θεωρούνται κεκτημένα, δεν θα προκαλέσουν τον ίδιο ενθουσιασμό στον κόσμο, αν τα επαναλάβει. Το βήμα παραπάνω από την άλλη είναι δύσκολο, δεν μπορεί και να το στηρίξει η διοίκηση οικονομικά. Φάνηκε αυτό και από την πολύ μικρή ενίσχυση που έγινε στο ρόστερ, με πιο αξιόλογη, την προσθήκη του εξτρέμ Θαραγόθα, με δανεισμό. Έχασε και το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού που είχε πέρυσι, θα είναι γενικά μια πιο δύσκολη σεζόν για εκείνη η φετινή.
Ράγιο Βαγεκάνο: Ιστορική η περσινή σεζόν αφού βγήκε στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στο Κόνφερενς Λιγκ. Το κάνει ακόμα σπουδαιότερο το γεγονός ότι ξεκίνησε με στόχο την άνετη παραμονή, την βοήθησαν πολύ δύο στοιχεία, οι πολλές θέσεις που είχε η Λα Λίγκα στα κύπελλα Ευρώπης για την περσινή σεζόν και ο ανταγωνισμός που δεν ήταν και τόσο μεγάλος. Το πρόβλημα για τον Ίνιγο Πέρεθ που πιστώθηκε την επιτυχία και πήρε νέο συμβόλαιο, είναι ότι στις μεταγραφές δεν κινήθηκε όπως οφείλει μια ομάδα που θα δίνει δύο ματς την εβδομάδα, αλλά σαν μία που θα παλέψει για την παραμονή στη Λα Λίγκα. Πολλές φορές τέτοιες ιστορίες τελειώνουν με δάκρυ, με αυτό το ρόστερ και δύο αγώνες την εβδομάδα, θα απειληθεί με υποβιβασμό, αν δεν πάθει και χειρότερα!
Οσασούνα: Αδιάφορα ξεκίνησε με τη λογική “βλέποντας και κάνοντας” και τελικά διεκδίκησε μέχρι τελευταία αγωνιστική την έξοδο στην Ευρώπη. Κύριος λόγος η παντελής έλλειψη άγχους, είτε έχανε, είτε κέρδιζε, δεν άλλαζε τίποτα στη διάθεση και τους στόχους. Ο Βιθέντε Μορένο πολύ νωρίς έμαθε πως δεν θα συνεχίσει στον πάγκο, απαλλάχθηκε από το άγχος κι εκείνος και έβγαλε ένα ακόμα καλύτερο πρόσωπο. Παρέδωσε την ομάδα στον Αλέσιο Λίσι που πέρυσι άγγιξε το θαύμα της ανόδου στη Λα Λίγκα με τη Μιραντές, με ένα ρόστερ με δανεικούς, με τον Ιταλό να δοκιμάζει πρώτη φορά τις δυνάμεις του σε τέτοιο επίπεδο. Ίδια η κατάσταση και φέτος κατά τ’ άλλα, με ένα υλικό αποδυναμωμένο μετά από πολλές αποχωρήσεις βασικών, το κύριο ζητούμενο είναι να μείνει μακριά από την τελευταία τριάδα της βαθμολογίας.
Μαγιόρκα: Η έλευση του Γιακόμπα Αρασάτε στην τεχνική ηγεσία σήμαινε πως πλέον θα παλέψει για κάτι περισσότερο από την παραμονή και αυτό ακριβώς συνέβη. Η σεζόν ωστόσο επιτυχημένη δεν μπορεί να θεωρηθεί, αφού για μεγάλο διάστημα ήταν ακόμα και στην πεντάδα και στο τέλος, όταν η μπάλα “έκαιγε”, φάνηκε ανεπαρκής για να μείνει εκεί. Περισσότερο αποδυναμωμένη μπορεί να χαρακτηριστεί με τις απώλειες του στόπερ Κοπέτε και του εξτρέμ Ναβάρο, απ’ όσους πήρε κανείς δεν μπορεί να θεωρηθεί ως βέβαιος για βασικός. Η λογική λέει πως αν δεν τα κατάφερε πέρυσι να πάρει μια προνομιούχο θέση, δεν θα τα καταφέρει και φέτος, ίσως μάλιστα και να τερματίσει χαμηλότερα.
Ρεάλ Σοσιεδάδ: Καταστροφική η περσινή σεζόν, όποιο στόχο και να έθεσε, τον έχασε πανηγυρικά… Ο κόουτς Ιμανόλ Αλγουαθίλ κατάλαβε πως ο κύκλος του έχει κλείσει και πριν καν ολοκληρωθεί η σεζόν είχε ανακοινώσει την αποχώρησή του, μαζί του έφυγε και ο αρχηγός της ομάδας, Μαρτίν Θουβιμέντι, ο οποίος συνεχίζει στην Αγγλία και την Άρσεναλ, αφού φέρεται να μην ήθελε να πάει σε άλλη ισπανική. Νέα σελίδα με τον κόουτς Σέρχιο Φρανθίσκο, ο οποίος πέρασε από όλες τις μικρές ομάδες της για να φτάσει στην πρώτη, αφού πρώτα ανέβασε, την περσινή σεζόν, τη δεύτερη ομάδα στη Σεγούντα Ντιβισιόν. Οι κινήσεις που έκανε ωστόσο μεταγραφικά θυμίζουν περισσότερο σύνολο που ετοιμάζεται να παλέψει για παραμονή, παρά που θα διεκδικήσει παρουσία στην οκτάδα. Αποτελεί αναμφίβολα μεγάλο ερωτηματικό, όμως οι οιωνοί καλοί δεν είναι για εκείνη…
Βαλένθια: Για μισό πρωτάθλημα ήταν φαβορί για υποβιβασμό. Την ανέλαβε ο Κάρλος Κορμπεράν, έγιναν και λίγες αλλά πολύ σημαντικές προσθήκες στο ρόστερ και κόντεψε να διεκδικήσει και θέση στην Ευρώπη. Τα οικονομικά προβλήματα δεν λύθηκαν, ο Πίτερ Λιμ παραμένει ιδιοκτήτης του συλλόγου, ο γιος του Κίατ, πρόεδρος και πρώτη προτεραιότητα η ολοκλήρωση του νέου γηπέδου. Αναμενόμενο το ρόστερ να είναι και φέτος περιορισμένων δυνατοτήτων, αν όχι και χαμηλότερου επιπέδου μετά την πώληση του στόπερ Μοσκέρα στην Άρσεναλ. Ο Κορμπεράν τα κατάφερε περίφημα πέρυσι, αλλά τώρα φτιάχνει τη δική του ομάδα και οι απαιτήσεις μεγαλώνουν. Μένει να φανεί αν θα ανταποκριθεί η νέα Βαλένθια, κάτι μάλλον δύσκολο…
Χετάφε: Καμία απολύτως αλλαγή στην πραγματικότητα που ζει κάθε χρόνο, αλλάζει μόνο η τελική της κατάταξη. Η περσινή ήταν από τις σεζόν που δυσκολεύτηκε λίγο περισσότερο να εξασφαλίσει την παραμονή, αλλά τα κατάφερε κι αυτό έχει σημασία. Με “φρέσκο” πρότζεκτ υπό τον κόουτς Μπορδαλάς αλλά χωρίς τον τεχνικό διευθυντή Ρέγες που συνεχίζει στον Άρη, οι μεταγραφικές κινήσεις που έκανε περιορίστηκαν στον ισπανικό χώρο, από ομάδες της δεύτερης κατηγορίας κυρίως. Απώλειες δεν είχε, διότι ήταν καθαρά ομάδα συνόλου, πάλι θα ζοριστεί, αλλά μάλλον πάλι θα καταφέρει να παραμείνει, βασιζόμενη και στην πολλές φορές εκνευριστική τακτική της.
Εσπανιόλ: Την κατάλληλη στιγμή έδειξε πως ήρθε για να μείνει. Η πρώτη που κατάλαβε πως ήταν απαραίτητο κάτι τέτοιο, ήταν η διοίκηση, με τις μεταγραφικές κινήσεις που έκανε τον Ιανουάριο, οι οποίες ήταν πραγματικά κομβικές για να πετύχει η ομάδα την παραμονή. Ο Μανόλο Γκονθάλεθ έφερε εις πέρας την “αποστολή” που ανέλαβε, γι’ αυτό και παραμένει διότι πάνω απ’ όλο νιώθει όσο κανείς τον σύλλογο ως οπαδός. Οι μεταγραφές που έγιναν δεν εντυπωσιάζουν, όμως σε συνδυασμό με το γεγονός ότι κρατήθηκε όλος ο βασικός κορμός, οι ελπίδες για μια καλή σεζόν με κατάληξη την άνετη παραμονή, μόνο παράλογες δεν είναι. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως είναι να έχει βρει άξιο αντικαταστάτη του γκολκίπερ, Γιοάν Γκαρσία, ο οποίος μετά από μια εξαιρετική σεζόν, άλλαξε… γειτονιά στην πόλη, ανήκει πια στην Μπαρτσελόνα.
Αλαβές: Πολλούς ξένισε η αλλαγή τεχνικής ηγεσίας πριν τα μέσα της περσινής σεζόν, με τον Εδουάρδο Κοουδέτ να αναλαμβάνει αντί του Γκαρθία Πλάθα. Ωστόσο η διοίκηση δικαιώθηκε στο τέλος, ο στόχος επιτεύχθηκε, η παραμονή ήρθε και ο Αργεντινός τεχνικός, παρ’ όλο που και πέρυσι βρέθηκε κοντά στην απόλυση, παραπάνω από μια φορές, συνεχίζει. Με κινήσεις απλώς για να βοηθηθεί η ομάδα στην προσπάθεια που κάνει για παραμονή, μεταξύ των οποίων ο Γιόνι Ότο του ΠΑΟΚ και “όπλο” την έδρα, η οποία είναι από τις πιο ατμοσφαιρικές με την παλιά έννοια του όρου, έχει καλές πιθανότητες να τα καταφέρει και πάλι. Θα δυσκολευτεί όμως εξ ίσου αν όχι και περισσότερο, καθώς κενά όπως αυτά που άφησαν ο φορ Κίκε Γκαρθία και ο στόπερ Αμπκάρ, σίγουρα θα φανούν.
Τζιρόνα: Η σεζόν της πέρυσι ήταν απελπιστική. Για να διεκδικήσει θέση στην Ευρώπη για δεύτερη σερί σεζόν ξεκίνησε, να πέσει κόντεψε… Στο δε Τσάμπιονς Λιγκ είχε μια μάλλον αδιάφορη παρουσία, έδωσε παιχνίδια σε μισοάδειο γήπεδο αφού στο “Μοντιλίβι” υπήρχαν έργα εν εξελίξει, που δεν της επέτρεπαν να το γεμίσει. “Αρχιτέκτονας” αυτής της ομάδας είναι ο κόουτς Μίτσελ, με αυτόν ξεκίνησε το πρότζεκτ σύμφωνα με τις επιταγές του City Group, στο οποίο ανήκει η ομάδα εδώ και χρόνια. Επομένως αναμενόμενο ήταν να συνεχίσει, παρά την αποτυχία, πλέον φαίνεται καθαρά η πρόθεση είναι να υποχωρήσουν ξανά οι απαιτήσεις και να επιστρέψει στο να αρκείται στην άνετη παραμονή. Με αυτό γνώμονα έγιναν και οι όποιες προσθήκες παικτών, δανεικών κατά κύριο λόγο, αλλά και μια γενναία εκκαθάριση ρόστερ, από τη στιγμή που δεν θα υπάρχει ο ίδιος όγκος αγωνιστικών υποχρεώσεων.
Σεβίλλη: Με μεγάλες ελπίδες ξεκίνησε το νέο πρότζεκτ, υπό τον Γκαρθία Πιμιέντα, δεν ολοκληρώθηκε καν, αφού ο κόουτς αποτέλεσε παρελθόν. Τον αντικατέστησε μάλιστα ο Χοακίν Καπαρός που επέστρεψε από τη…σύνταξη, μόνο και μόνο για να σώσει την ομάδα, όπως και έγινε. Τα οικονομικά προβλήματα είναι “βουνό” που δεν μπορεί να το σκαρφαλώσει, συνεχίζεται και το δράμα με την οικογένεια ντελ Νίδο, με τον πατέρα ντελ Νίδο Μπενεβέντο να προσπαθεί να ρίξει τον γιο, ντελ Νίδο Καράσκο από τον προεδρικό θώκο. Ο σύλλογος πάντως το παλεύει αγωνιστικά, ξεκίνησε νέο μακροπρόθεσμο πρότζεκτ υπό τον Ματίας Αλμέιδα που έφυγε από την ΑΕΚ και έχει μπροστά του τη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του, να κάνει ξανά ομάδα το μπάχαλο αυτό. Ελάχιστες οι κινήσεις που έγιναν, δεν θα λείψει κανείς απ’ όσους αποχώρησαν, το πρόβλημα όμως είναι πως τα δύο πολυτιμότερα στελέχη της, οι φορ Λουκεμπάκιο και Ισαάκ Ρομέρο παρουσιάζουν τάσεις φυγής. Και χωρίς αυτούς, γίνεται μέχρι και φαβορί για υποβιβασμό!
Λεβάντε: Επέστρεψε στο… ρετιρέ το ασανσέρ και μάλιστα ως πρωταθλήτρια, το νέο πρότζεκτ υπό τον κόουτς Καλέρο, ο οποίος εδώ και χρόνια έχει ξεχωρίσει για τη φιλοδοξία του και τη νοοτροπία νικητή που έχει, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Στόχος πια, να μείνει στη Λα Λίγκα και να εδραιωθεί εκεί, βασικό εμπόδιο η οικονομική της δύναμη, η οποία δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Παρά το γεγονός αυτό, έχει κάνει τα βήματα που οφείλει μια ομάδα του επίπεδου της, κράτησε όσο περισσότερους μπόρεσε από τον κορμό της, με μεγάλη εξαίρεση τον χαφ Κοτσορασβίλι, αποδέσμευσε μονάδες που δεν μπορούσαν να τη βοηθήσουν και έκανε και κάποιες κινήσεις κυρίως με δανεικούς, που μπορεί να αποδειχτούν εύστοχες. Εύκολο το έργο της δεν θα είναι, αλλά δεν υπάρχει και κάποιος λόγος να μην ελπίζει.
Έλτσε: Με τη συμφωνία του μάνατζερ του κλαμπ, Μπραγκάρνικ με τον κόουτς Σαράβια, το βέβαιο ήταν ότι υπήρχε πλάνο. Τελικά, αμφότεροι το είδαν να φέρνει αποτελέσματα πολύ νωρίτερα απ’ όσο περίμεναν, το ότι επέστρεψε στην κατηγορία χωρίς καν να χρειαστεί να παίξει στα πλέι οφ, ήταν μία έκπληξη. Κάτι αντίστοιχο αναζητά και φέτος, πάντα με τον Σαράβια που δοκιμάζει πρώτη φορά δυνάμεις στο ανώτατο επίπεδο και με ένα ρόστερ που μπορεί να χαρακτηριστεί ξεκάθαρα, για Σεγούντα Ντιβισιόν. Αν ο Σαράβια δεν φτιάξει ένα σύνολο που θα λειτουργεί σαν μηχανή για να κερδίζει ομάδες με σαφώς καλύτερες μονάδες, πολύ δύσκολο να βρει τρεις χειρότερες από εκείνη, για να τις προσπεράσει και να γλιτώσει.
Οβιέδο: Επιστροφή μετά από δεκαετίες στην Πριμέρα Ντιβισιόν, στις αρχές του 2000 την είχε αποχαιρετήσει και έφτασε να υποβιβαστεί μέχρι και στην τρίτη κατηγορία. Τα τελευταία χρόνια έδειχνε τάσεις ανόδου, πέρυσι με τον Παούνοβιτς να αναλαμβάνει μετά τα μέσα της σεζόν, έγινε… μηχανή παραγωγής αποτελεσμάτων και μέσω των πλέι οφ, επικρατώντας της Μιραντές, τα κατάφερε. Ο Σέρβος τεχνικός το έχει πάρει προσωπικά πια, έφερε παίκτες που γνωρίζει καλά, λίγο έλειψε να κάνει και το μεγάλο “μπαμ” με τον Γιόβιτς, ο οποίος πήγε τελικά στην ΑΕΚ ενώ ακόμα προσπαθεί να πάρει από τον Παναθηναϊκό τον χαφ Μαξίμοβιτς. Εύκολο δεν θα είναι να σωθεί, όμως με το υλικό που έχει, μπορεί τουλάχιστον να ελπίζει, υπό την προϋπόθεση να προστεθεί λίγο περισσότερη εμπειρία σε τέτοιες καταστάσεις.
Οι αποδόσεις – Νικητής Διοργάνωσης
Πρώτο φαβορί έστω και οριακά η Ρεάλ Μαδρίτης, δεύτερο η εν ενεργεία πρωταθλήτρια Μπαρτσελόνα, προφανώς λόγω αλλαγής τεχνικής ηγεσίας και έλευσης Τσάβι Αλόνσο στους Μαδριλένους. Τρίτη αλλά πολύ μακριά σε απόδοση η Ατλέτικο Μαδρίτης κι από ‘κει και πέρα, το χάος… Προκαλεί πάντως μια μικρή απορία η απόδοση στη μάλλον ενισχυμένη Αθλέτικ Μπιλμπάο, την οποία εξισώνουν με την αποδυναμωμένη Βιγιαρεάλ, αδικείται σίγουρα και η Θέλτα που φέρεται να έχει λιγότερες πιθανότητες από τη Ρεάλ Σοσιεδάδ και ίδιες με Σεβίλλη και Τζιρόνα. Το πιο εντυπωσιακό ωστόσο είναι η απόδοση στη Ράγιο Βαγεκάνο, η οποία είναι ίδια με τις τρεις “νεοφώτιστες”.
| Ρεάλ Μαδρίτης ➡ 1.80 | Μπαρτσελόνα ➡ 2.10 |
| Ατλέτικο Μαδρίτης ➡ 9.00 | Αθλέτικ Μπιλμπάο ➡ 51.00 |
| Βιγιαρεάλ ➡ 51.00 | Μπέτις ➡ 67.00 |
| Ρεάλ Σοσιεδάδ ➡ 101.00 | Βαλένθια ➡ 251.00 |
| Θέλτα ➡ 251.00 | Σεβίλλη ➡ 251.00 |
| Τζιρόνα ➡ 251.00 | Αλαβές ➡ 501.00 |
| Εσπανιόλ ➡ 501.00 | Μαγιόρκα ➡ 501.00 |
| Οσασούνα ➡ 501.00 | Χετάφε ➡ 501.00 |
| Έλτσε ➡ 1001.00 | Λεβάντε ➡ 1001.00 |
| Οβιέδο ➡ 1001.00 | Ράγιο Βαγεκάνο ➡ 1001.00 |
*Οι αποδόσεις ίσχυαν στις 12/08.
