Ο Γιοβάνοβιτς, δεν είναι ούτε μυρωδιάς, ούτε αλάνθαστος
Η ήττα από τον Άρη, έφερε γκρίνια στους φίλους του Παναθηναϊκού και μία συζήτηση για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, που φτάνει στα όρια της απαξίωσης. Συμβαίνει στο ποδοσφαιρο, είναι και στην φύση κάποιων ανθρώπων, να έχουν πάρει απόφαση να υποστηρίξουν μία γραμμή, μία θέση και να προσπαθούν να την στηρίξουν με κάθε τρόπο, χωρίς πολλές φορές να αισθάνονται το τι πραγματικά συμβαίνει.
Δύο θέσεις κυριαρχούν στον κόσμο του Παναθηναϊκού
Στον κόσμο του Παναθηναϊκού, κυριαρχούν δύο θέσεις, για την περίπτωση του Σέρβου τεχνικού. Υπάρχουν οι υποστηρικτές του Γιοβάνοβιτς, που αντιδρούν έντονα σε κάθε κριτική και λειτουργούν με έναν τρόπο που χωρίς να το καταλαβαίνουν μειώνουν τον σύλλογο, καθώς ρίχνουν υπερβολικά τον πήχη των απαιτήσεων. Φυσικά υπάρχουν αυτοί που σβήνουν από το μυαλό τους το πρόσφατο παρελθόν, δεν εξετάζουν το πόσο πολύ έχει συμβάλει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, για να κάνει ξανά πρωταθλητισμό η ομάδα τους και φθάνουν στο σημείο να ζητούν ακόμη και την απομάκρυνση του.
Ο Παναθηναϊκός είναι πρώτος και μέσα σε όλους τους στόχους του
Όπως συμβαίνει με τα περισσότερα θέματα στην ζωή, η αλήθεια είναι στην μέση. Κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί να αμφισβητήσει, το πόσο πολύ έχει συμβάλει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, για να επιστρέψει ο Παναθηναϊκός, στην διεκδίκηση στόχων που είναι ανάλογοι με το στάτους του. Επίσης δεν γίνεται να ξεχνάμε πως τώρα που μιλάμε, η ομάδα είναι μέσα σε όλους τους στόχους της. Βρίσκεται κοντά στο να συνεχίσει να προκριθεί σε νοκ άουτ φάση Ευρωπαϊκών κυπέλλων και βρίσκεται στην κορυφή του πρωταθλήματος.
Δεν συντρέχει λοιπόν κανένας λόγος, για να δημιουργείται μία πραγματικότητα καταστροφής, όμως δεν γίνεται και να εθελοτυφλούμε και να μην κάνουμε κριτική σε ότι συμβαίνει.
Ο πρωταθλητισμός θέλει συσπείρωση αλλά και πίεση
Η λογική μην πειράζετε την ομάδα είναι πρώτη, λέτε πως η καλύτερη ομάδα είναι η ΑΕΚ την “αποθεώνεται και κάνετε κριτική στον Παναθηναϊκό, που είναι 12,10, 7, 5 πόντους μπροστά” ήταν αυτή που οδήγησε στο να χαθεί το περσινό πρωτάθλημα. Βλέπετε ο Παναθηναϊκός έχει πολλά χρόνια να κάνει πρωταθλητισμό και δυστυχώς και το περιβάλλον του, έχει ξεχάσει πως ο πρωταθλητισμός θέλει συσπείρωση αλλά και πίεση. Όταν διεκδικείς μία μάχη, δεν μηδενίζεις τις δυνατότητες των πολεμιστών σου, δεν γίνεται όμως να μην κοιτάξεις τις αδυναμίες σου και τον στρατό του αντιπάλου που έρχεται. Αν κάνεις τα στραβά μάτια, αν εν γνώση σου, είτε κρύψεις, είτε δεν θες να δεις τις αδυναμίες σου, στο τέλος του πολέμου θα βγεις νικημένος, κάτι που συνέβη πέρσι.
Δεύτερη ευκαιρία
Φέτος υπάρχει μία δεύτερη ευκαιρία, πιστεύω και η υποχρέωση, στο συγκεκριμένο προπονητικό επιτελείο να τα καταφέρει. Ήταν σκληρός ο τρόπος που χάθηκε το περσινό πρωτάθλημα, αν ο Παναθηναϊκός, ήταν μία ομάδα που ξεκίνησε την περσινή σεζόν, για να κάνει πρωταθλητισμό, αν είχε τα τελευταία χρόνια παράδοση, στο να κατακτά τίτλους, δύσκολα να άντεχε ένα προπονητικό επιτελείο να χαθει, πρωτάθλημα απο το +12 και με τρία ματς μπολ τίτλου. Συνέβη γιατί όλοι σωστά αναγνωρίζουν, πως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, έφτασε στο σημείο τον Παναθηναϊκό, να διεκδικεί το πρωτάθλημα φέτος όμως οφείλει να αποδείξει πως είναι σε θέση, να το πάει μέχρι τέλους.
Έχει να κερδίσει ντέρμπι απο τις 9 Απριλίου
Η πραγματικότητα είναι πως ο Παναθηναϊκός, με τον τρόπο που εξελίχθηκε το παιχνίδι στο Καραϊσκάκης είναι πρώτος, η πραγματικότητα όμως επίσης είναι, πως ακόμη δεν έχει κερδίσει ντέρμπι. Τελευταίο μεγάλο παιχνίδι που κέρδισε ήταν με τον Ολυμπιακό στην Λεωφόρο στις 9 Απριλίου. Έκτοτε απέναντι σε ΑΕΚ, Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, με τις τρεις ομάδες δηλαδή που θα διεκδικήσει σε πλέι οφ τον τίτλο, δεν έχει πάρει ούτε ένα ντέρμπι και τρέχει ρεκόρ 0-3-3, αν βάλουμε στην συζήτηση και τον Άρη, το ρεκόρ χωρίς νίκη φτάνει στα 8 παιχνίδια και είναι στο 0-4-4. Υπάρχει μόνο το ντέρμπι στο Καραϊσκάκης, που ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος, όμως όταν αυτό διακόπηκε ήταν στο 1-1.
Από εκείνο το παιχνίδι και μετά υπήρξαν μόνο προβληματικές εμφανίσεις, με εξαίρεση το 5-0 επι του Πανσερραϊκού. Κατάφερε να χάσει με 3-1 απο την Ρεν που έπαιζε απο το πρώτο μέρος με δέκα παίκτες, κέρδισε με το ζόρι 1-2 στην Λαμία, 0-1 στην Κηφισιά και ήρθε φυσιολογικά η ήττα με 2-0 από τον Άρη.
Το γήπεδο δείχνει τον δρόμο
Το γήπεδο πάντα, δείχνει τον δρόμο, χρειάζεται απλά τους προπονητές να μην τους τυφλώσει ο εγωισμός και να έχουν θέληση να δουν τα λάθη τους και να αλλάξουν και ο κόσμος να μην λειτουργεί με το θυμικό, να μην σκέφτεται απλά με τα οπαδικά του θέλω, για να δει την πραγματικότητα. Πέρυσι φαινόταν, πως για να αντέξει ο Παναθηναϊκός, απέναντι στην ΑΕΚ, που από τα τέλη του φθινοπώρου φώναζε πως ερχόταν με φόρα χρειαζόταν να βελτιωθεί πολύ στο δημιουργικό κομμάτι. Δεν συνέβη, δεν έγιναν οι κατάλληλες μεταγραφές τον Ιανουάριο, τελείωσε την σεζόν με 1,3 τέρματα το παιχνίδι, αστείο νούμερο για ομάδα που θέλει να πάρει το πρωτάθλημα. Το έχασε γιατί στο τέλος έβαλε 22 γκολ λιγότερα, από την ΑΕΚ. Το να επαναλαμβάνεις τα ίδια λάθη και να ζητάς διαφορετικό αποτέλεσμα είναι ο ορισμός της τρέλας κατα τον Αϊνστάιν. Για αυτόν τον λόγο ¨δεν μπορώ να ακούω άλλο, κάτω τα χέρια από τον Γιοβάνοβιτς, η ομάδα είναι πρώτη και αποθεώνεται, την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ¨ και διάφορες τέτοιες βλακείες.
Για να μην μπορείς να κερδίσεις ντέρμπι, κάτι δεν πάει καλά και είναι δεδομένο πως όπως διεξάγεται το πρωτάθλημα θα κριθεί στα ντέρμπι Επίσης για να είσαι πρώτος κάτι γίνεται καλά, οπότε δεν μπορώ να ακούω και σαχλαμάρες του τύπου, “μυρωδιάς ο Γιοβάνοβιτς, να φύγει”. Ο Γιοβάνοβιτς, πρέπει επιτέλους να αποδεχτεί κάποια πράγματα. Δεν του δίνω συμβουλές, υπογραμμίζω οσα φωνάζει το γήπεδο.
Δεν λειτουργούν καλά μαζί οι Μπερνάρ, Τζούρισιτς
Δεν λειτουργούν καλά παίζοντας μαζί οι Μπερνάρ, Τζούρισιτς σε παιχνίδια υψηλού ανταγωνισμού. Δεν είναι και πρώτος προπονητής, που δεν έχει καταφέρει να χωρέσει μαζί στην ίδια ενδεκάδα, δύο δημιουργούς. Ίσως σε κάποια εύκολα παιχνίδια, να μπορούν να πάρουν χρόνο μαζί, ή σε αγώνες με κατώτερους που έχουν κλειστεί και ο Παναθηναϊκός κυνηγά το γκολ. Έχει αποδειχθεί πως όταν παίζουν μαζί, σε παιχνίδια υψηλού ανταγωνισμού, ο Παναθηναϊκός είναι υπερβολικά σοφτ, δεν έχει εύκολη αναχαίτιση κατοχής και χάνει πολύ σε τρεξίματα. Ο Γιοβάνοβιτς για έναν περίεργο λόγο, έχει ξεκινήσει με αυτούς τους δύο βασικούς σε όλα τα μεγάλα παιχνίδια. Ενώ στην Βρετάνη και στο Βικελίδης, όταν έβαλε σαν αλλαγή τον Τζούρισιτς και κράτησε στο γήπεδο τον Μπερνάρ η ομάδα κατέρρευσε.
Ο Μπερνάρ βοηθάει περισσότερο όταν έρχεται από τον πάγκο
Ο προπονητής πρέπει να πάρει απόφαση, πως θα μοιράσει τον χρόνο τους, όμως και οι δύο πρέπει να παίζουν αποκλειστικά στην θέση 10. Ο Μπερνάρ πάντως, μέχρι στιγμής βοηθά περισσότερο, όταν έρχεται από τον πάγκο, του είναι πιο εύκολο να δείξει την ποιότητα του και να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό, να παίξει ανάμεσα από τις γραμμές του αντιπάλου, παίζοντας απέναντι σε κουρασμένους αντιπάλους.
Να βοηθηθεί ο Τζούρισιτς, να δείξει την αξία του
Επίσης θα πρέπει να βοηθηθεί και ο Τζούρισιτς, για να δείξει την αξία του. Χρειάζεται να βγει και επιτέλους μία μεταγραφή, στο μεσοεπιθετικό κομμάτι. Από όσους ποδοσφαιριστές διαθέτει ο Παναθηναϊκός, μόνο ο Σέρβος, μπορεί να κάνει το απρόβλεπτό στην τελική εκτέλεση. Πρώτα πάντως θα πρέπει ο Γιοβάνοβιτς, να κάνει μία συζήτηση μαζί του και να ζητήσει εξηγήσεις, για ποιό λόγο ήταν τόσο αδιάφορος στο παιχνίδι με τον Άρη.
Έχει πάρει πολλές ευκαιρίες ο Βέρμπιτς
Αφού ξεκινήσαμε με το δημιουργικό κομμάτι, ας πιάσουμε το θέμα του αριστερού εξτρέμ. Ο Γιοβάνοβιτς, έχει κάνει κακό στην ομάδα, με την επιμονή του, να δίνει σημαντικό χρόνο στα αριστερά στον Μπερνάρ και συνέχεια ευκαιρίες στον Βέρμπιτς.
Θα σας μιλήσω ειλικρινά, όταν έβαλε το γκολ ο Βέρμπιτς στο παιχνίδι της Σλοβενίας με το Καζακστάν, πανηγύρισα γιατί έκλεισα μία καλή τριάδα και στην συνέχεια είπα, στον φίλο που βλέπαμε μαζί το παιχνίδι, στον Παναθηναϊκό, θα το πληρώσουν ακριβά αυτό το τέρμα.
Καταλαβαίνω τον Γιοβάνοβιτς, πως ψάχνει να βρει τρόπο να τον σηκώσει, όμως ας καταλάβει επιτέλους, πως του έχει δώσει πολλές ευκαιρίες. Στο Βικελίδης, ήταν αόρατος.
Ο Αϊτόρ πρέπει να πάρει συνεχόμενο χρόνο μέχρι τον Ιανουάριο
Στην πράξη, υπάρχει ένας αριστερός εξτρέμ, που μπορεί να κάνει την διαφορά. Το καλοκαίρι δεν αποκτήθηκε παίκτης σε αυτήν την θέση, ώστε να μπορέσει να επιστρέψει ο Αϊτόρ. Είναι δεδομένο πως στον χρόνο που μένει μέχρι να ανοίξει η μεταγραφική περίοδος για τον Παναθηναϊκό, θα πρέπει να δοθεί το δικαίωμα στον Αϊτόρ, να αποκτήσει ρυθμό. Είναι δίκαιο και για τον ίδιο, που κουβαλούσε την ομάδα μέχρι να τραυματιστεί, αλλά πρόκειται και για τον μοναδικό ποδοσφαιριστή, που υπάρχει στο ρόστερ, που μπορεί αν βρεθεί σε καλή κατάσταση, να συνδυάσει σε αυτόν τον χώρο, δημιουργία, ταχύτητα και σκοράρισμα. Ο Παναθηναϊκός με τον Ιωαννιδη στην κορυφή της επίθεσης, με την μεταγραφή του Τζούρισιτς, έχοντας στα δεξιά έναν εκ των Παλάσιος, Μαντσίνι, παίζοντας πάντοτε με δύο επιθετικά μπακ, αν είχε στο γήπεδο τον Αϊτόρ του 2022 μέχρι να τραυματιστεί, είναι σε θέση να συνδυάσει θέαμα με ουσία.
Πηγή λαθών ο Γεντβάι
Πήγαμε ανάποδα αλλά υπάρχει σοβαρό θέμα και στην τελευταία γραμμή άμυνας. Πέρα από την ανάγκη, να επιστρέψει σε καλή κατάσταση ο Χουανκάρ, γιατί ο Μλαντένοβιτς, έχει ποιότητα, εκπληκτική σέντρα αλλά δεν κόβει με τίποτα, είναι τεράστιο το κενό που άφησε στο κέντρο της άμυνας, ο Μάγκνουσον. Ο Γεντβάι είναι ακόμα μία μεταγραφή, που το γήπεδο φωνάζει πως δεν βγαίνει. Δεν ξέρω αν το πρόβλημα είναι πως δεν μπορεί να παίξει αριστερό στόπερ, πως δεν κουμπώνει με τον Σέγκεφιελτ, είναι όμως μόνιμα μία πηγή λάθους. Δεν ξέρεις πότε θα σου κάνει την γκέλα. Δεν είναι ψηλός, το δίδυμο με τον Σέγκεφιελτ, δεν καθαρίζει φάσεις στον αέρα και με την μπάλα στα πόδια είναι σκέτη καρμανιόλα. Είναι απίστευτο, αλλά ο Παναθηναϊκός στο Βικελίδης, είχε μόλις ένα κόψιμο μέσα στην περιοχή του.
Μεγάλο το κενό του Μάγκνουσον
Ο Μάγκνουσον, μπορεί να μην ήταν ο πιο σκληρός στόπερ, όμως ήταν ψηλός και ήξερε μπάλα. Με το ύψος του, καθάριζε πολλές φάσεις στον αέρα, που δεν έκαναν εντύπωση, γιατί το έκανε με άνεση, όμως αυτές οι μπάλες, στον Γεντβάι περνάνε από πάνω και με την μπάλα στα πόδια δεν έκανε ποτέ λάθος. Με την απουσία του Μάγκνουσον, χάθηκε το έξτρα που προσφέρει και για το οποίο αποκτήθηκε, που ήταν η εκπληκτική μεγάλη μεταβίβαση που έδινε στο τρέξιμο χώρου των εξτρέμ. Επίσης δημιουργείται σοβαρό πρόβλημα στο χτίσιμο από χαμηλά και οδηγεί σε πολλές επιστροφές της μπάλας, στον Μπρινιόλι. Ο Γιοβάνοβιτς, πρέπει να αποδεχτεί το πρόβλημα και μέχρι να αποκτηθεί ψηλός αριστερός στόπερ τον Ιανουάριο, να φέρει τον Αράο, στο κέντρο της άμυνας, για να μπαλώσει ότι μπορέσει, όπως και έκανε στο καλύτερο φετινό παιχνίδι του Παναθηναϊκού, έστω και 48 λεπτών, στο Καραϊσκάκης.
Το μοναδικό πρόβλημα που στην πραγματικότητα δεν έχει ο Παναθηναϊκός, είναι στην θέση του τερματοφύλακα
Άδικος με τον Γερεμέγιεφ
Κλείνοντας θέλω να πω κάτι προς τον Γιοβάνοβιτς. Αν κάτι αναγνωρίζουν όλοι, ακόμη και αυτοί που θεωρούν εντελώς λανθασμένα πως πρέπει να αποχωρήσει από τον Παναθηναϊκό, είναι πως πρόκειται για έναν πολύ δίκαιο άνθρωπο. Για έναν σοβαρό επαγγελματία, που ποτέ δεν προκαλεί και έχει το χάρισμα όταν μιλάει για ένα παιχνίδι, να σε κάνει να καταλαβαίνει τι έχει συμβεί, ακόμα και όταν λέει πράγματα που αφορούν λάθη που έχει κάνει ο ίδιος, όπως για παράδειγμα “το χάσαμε όλες τις μονομαχίες, με την ΑΕΚ”, ενώ χρησιμοποίησε μαζί στο γήπεδο, απέναντι στην ομάδα που παίζει στην πιο υψηλή ένταση τους Πέρεθ, Τζούρισιτς, Μπερνάρ, Βιλένα.
Θέλω να του πω όμως, πως είναι πολύ άδικος με τον Γερεμέγιεφ. Αυτό που συμβαίνει είναι πρωτοφανές, πιστεύω πως αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ, αποκλείεται να έχει προηγούμενο, ένας ποδοσφαιριστής, να έχει παίξει μόλις 15 λεπτά, να έχει βάλει δύο γκολ και να μην έχει πάρει ξανά ευκαιρία. Δύο γκολ σε 15 λεπτά και το ένα να έχει δώσει βαθμό, σε ντέρμπι στο 96ο λεπτό και να μην έχει αγωνιστεί λεπτό απο τις 29 Οκτωβρίου.
Ο Γερεμέγιεφ, είναι στην πραγματικότητα, ο ιδανικός στράικερ για να τον εχεις στον πάγκο και να τον βάλεις, όταν κυνηγάς το γκολ. Είναι ο ιδανικός, γιατί, σε συνθήκες που πιέζεις τον αντίπαλο και είναι δεδομένο πως θα φέρεις την μπάλα στην περιοχή, το ύψος του, σου δίνει την ευκολία να τον στοχεύσεις και ο ίδιος έχει την δυνατότητα, να φέρει την εκτέλεση του προς την εστία.
Πρόκειται για έναν ψηλό φορ περιοχής, που έχει την αίσθηση του γκολ και ασφαλώς θα μπορούσε στο σύγχρονο ποδόσφαιρο των 5 αλλαγών, να είναι ένα επιθετικό εργαλείο για ειδικές καταστάσεις.
