Ο Παναθηναϊκός διοικείται με απάθεια που δημιουργεί μελαγχολία
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται 15 χρόνια μακριά από τίτλους και η κατάσταση, είναι απελπιστική. Ο Γιάννης Αλαφούζος δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια για να καταφέρει να δημιουργήσει μία δυναμική στην ομάδα του, για να φέρει την ελπίδα στον κόσμο του Παναθηναϊκού.
Το τμήμα μπάσκετ έμεινε 14 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα.
Κάποτε στην θέση του, είχε έρθει η οικογένεια Γιαννακοπουλων. Θυμίζω πως ο Παναθηναϊκός είχε μείνει χωρίς πρωτάθλημα στο μπάσκετ από το μπαράζ της Κέρκυρας το 1984-1998. 14 ολόκληρα χρόνια. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος απο το 1987 υπήρξε πρόεδρος των ερασιτεχνικών τμημάτων του Παναθηναϊκού και απο το 1992 που το μπάσκετ αυτονομήθηκε, έριξε πραγματικά πολύ χρήμα. Χρήμα που τα πρώτα χρόνια δεν έφερνε ανταπόκριση.
Ο κόσμος εκτιμά την αγάπη για την ομάδα του.
Ο Παναθηναϊκός έμεινε ακόμη και εκτός Ευρώπης, έχανε τα πρωταθλήματα από τον Ολυμπιακό, όμως οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, δεν σταματούσαν να δείχνουν την αγάπη τους φωνάζοντας το σύνθημα “Παύλο θεέ πάρε την ΠΑΕ”. Το έκαναν μάλιστα σε μία εποχή, που το ποδόσφαιρο έπαιρνε τίτλους, ήταν επιτυχημένο, το μπάσκετ όχι.
Ο κόσμος όμως έβλεπε την αγάπη, που είχαν για την ομάδα τον ζήλο. Έναν ζήλο που τους οδηγούσε κάθε καλοκαίρι να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους, για να ξανακάνουν τον Παναθηναϊκό πρωταθλητή.
Έψαχνε να φέρει κάθε χρόνο τους καλύτερους.
Σε εκείνη την διαδρομή, εφερναν προπονητές που είχαν κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης. Ο Παβλίσεβιτς αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων, ο Μάλκοβιτς έφερε το πρώτο Ευρωπαϊκό και στην συνέχεια διέλυσε την ομάδα, στην διαδρομή ακολουθώντας την λογική, να έχουν για τον Παναθηναϊκό τον καλύτερο, ήρθε ο Ομπράντοβιτς. Κάθε χρόνο, ερχόντουσαν τεράστια ονόματα και παρά τις σφαλιάρες που ερχόντουσαν εκείνη την σεζόν, ο κόσμος στην πρώτη προπόνηση ήταν παρών γεμάτος ελπίδα για την συνέχεια.
Στην αποτυχία πρέπει να προσφέρεις στον κόσμο την ελπίδα για την επόμενη ημέρα.
Θέλω να πω πως το μεγαλύτερο πρόβλημα, είναι πως η διοίκηση, οι άνθρωποι που βρίσκονται στο περίγυρο της δεν καταλαβαίνουν πως ειδικά σε μία ομάδα που αποτυγχάνει είναι σημαντικό, να δημιουργείς συνθήκες για να δημιουργείς στον κόσμο ελπίδα για την επόμενη χρονιά.Ειδικά ο κόσμος του Παναθηναϊκού διψά για επιτυχία. Όσο και αντιπολιτευτικός να είναι με την διοίκηση, όσες φορές έβλεπε πως υπάρχουν οι συνθήκες για επιτυχία, ήταν εκεί για να στηρίξει την ομάδα. Χρειάζεται όμως να υπάρχουν στον σύλλογο, προπονητές, παράγοντες και ποδοσφαιριστές να δημιουργούν προοπτική και φυσικά να δείχνουν πως μεταξύ τους είναι μία γροθιά. Κάτι που είναι φανερό πως δεν συμβαίνει.
Στον αθλητισμός μετράει πιο πολύ απο όλα το ταξίδι.
Στον αθλητισμό, αυτό που μετράει περισσότερο είναι το ταξίδι μέσα στην σεζόν. Αυτό το ταξίδι γεμίζει τον κόσμο, με συναισθήματα και τον δένει με την ομάδα που υποστηρίζει. Αν το ταξίδι γεμίζει τους οπαδούς, δημιουργούνται οι συνθήκες ικανές να στηρίξουν ακόμα και την αποτυχία, όπως έγινε άλλωστε στο πρωτάθλημα που ο σύλλογος έχασε μέσα από τα χέρια του, επι Γιοβάνοβιτς. Ας παρουμε παράδειγμα το μπάσκετ. Ο κόσμος αυτή την ομάδα την έχει αγαπήσει, ότι κι να συμβεί στο τέλος της σεζόν, είναι γεμάτος μαζί της, το συναίσθημα για τους παίκτες τους προπονητές, δεν εξαρτάται από το αν θα πετύχουν τον στόχο η όχι, το έχουν κερδίσει με την διαδρομή τους.
Συνεχίζει με όσους απέτυχαν ακόμη και στην μεταξύ τους συνεργασία.
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν που βρίσκεται 15 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα, είναι έτοιμος να ξεκινήσει μία νέα σεζόν, συνεχίζοντας χωρίς αλλαγές με όσους απέτυχαν σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και στην μεταξύ τους συνεργασία. Το κάνει μάλιστα, ενώ είναι γνωστό πως ο προπονητής, δεν είναι ευχαριστημένος από τους συνεργάτες του Αλαφούζου, ούτε το αντίστροφο.
Στελέχη που δεν εμπνέουν κανέναν.
Βλέπουμε πως ετοιμάζεται να ξεκινήσει ακόμα μία σεζόν και οι ίδιοι οι ρεπόρτερ της ομάδας, μιλάμε για έναν όχι και τόσο ισχυρό προπονητή. Επίσης είναι γνωστό πως ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας δεν είναι καθόλου αρεστός στον κόσμο, φαίνεται πως δεν είναι αρεστός ούτε στον προπονητή.
Η διαρροή που δείχνει έλλειψη σεβασμού προς τον σύλλογο.
Βρισκόμαστε στην εποχή, που πρέπει να δημιουργηθεί η ομάδα της επόμενης σεζόν και υπάρχει διαρροή από ένα από τα γραφεία που συνεργάζεται ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας, για τις κατευθύνσεις που ψάχνει παίκτη ο Παναθηναϊκός. Απο που να το πιάσει κανείς για να καταλάβει πως η κατάσταση είναι άρρωστη. Απο το γεγονός πως στον Παναθηναϊκό δεν έχουν το δικό τους δίκτυο εύρεση παικτών και για να βρουν παίκτες στέλνουν σε γραφεία, που έχουν συνεργασία και με άλλες ομάδες και με κάποιες καλύτερες απο ότι έχουν με τον Παναθηναϊκό. Απο την έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού και εχεμύθειας που υπάρχει προς τον σύλλογο, με την διαρροή ολόκληρου του περιεχομένου του μηνύματος.
Διοικείται με απάθεια.
Είναι πραγματικά να σηκώνεις τα χέρια ψηλά. Το πιο περίεργο όμως είναι πως περιμένει ο ιδιοκτήτης της ομάδας, ο άνθρωπος που έχει βάλει σοβαρά χρήματα, για να ξεχρεώσει τον σύλλογο, να δημιουργήσει ένα σύγχρονο προπονητικό κέντρο, να έρθει η επιτυχία μέσα από αυτές τις συνθήκες. Επιτυχία που την έχει ανάγκη, ώστε να μπορέσει ο Παναθηναϊκός, να μπει με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες στο νέο του γήπεδο, κάτι που θα εκτοξεύσει και την περιουσία που έχει στα χέρια του, ως ο μεγαλομέτοχος του συλλόγου.
Σε κάθε περίπτωση, ο απαθής τρόπος που διοικείται ο σύλλογος, μόνο μελαγχολια και απογοήτευση δημιουργεί στον κόσμο της ομάδας.
