Παρί του Ενρίκε: Ακόμη μία δικαίωση του ποδοσφαίρου
Η Παρί πήρε την πρόκριση στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, την πρώτη χρονιά που δεν έχει σταρ μεγαλύτερους απο το μέγεθος της.
Αθλημα που απαιτεί σωστή δουλειά.
Το ποδόσφαιρο για ακόμα μία φορά, έδειξε το πόσο δύσκολο άθλημα είναι. Ασφαλώς παίζει ρόλο να έχεις μεγάλους παίκτες, ασφαλώς και το μπάτζετ παίζει ρόλο, όμως είναι σημαντικό να έχεις μία ομάδα, που μπορείς να την δουλέψεις για να βελτιωθεί.
Ταλαιπωρήθηκε απο σταρ που ήταν πάνω απο την ομάδα.
Η Παρί, για πολλά χρόνια ταλαιπωρήθηκε απο σταρ, που θεωρούσαν πως έκαναν χάρη που ξέπεσαν στο Γαλλικό πρωτάθλημα για να τους πάρουν τα λεφτά και να ζήσουν την ζωάρα που προσφέρει το Παρίσι. Ποδοσφαιριστές, που τραυματιζόντουσαν όταν έκανε πάρτι η αδερφή τους, που απαιτούσαν να πάρει άδεια όλη η ομάδα, όταν είχαν τα δικά τους γενέθλια και έκαναν ολοήμερα πάρτι. Ποδοσφαιριστές που δεν δεχόντουσαν να γίνουν αλλαγή, που απαιτούσαν απο τους προπονητές τους, σε ποιό χώρο και πως θα τους χρησιμοποιήσει. Με λίγα λόγια η Παρί για πολλά χρόνια ήταν μία ομάδα που δεν ήταν εύκολο να την κοουτσάρει, να την διαχειριστεί ο προπονητής της.
Ο Εμπαπέ πήγε στην Ρεάλ για να πάρει το Τσάμπιονς Λιγκ.
Αυτός ήταν και ο λόγος, που στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση δεν μπορούσε να πετύχει. Το περασμένο καλοκαίρι μετά απο ένα σίριαλ που κράτησε για πολλά χρόνια, ο Εμπαπέ πήγε στην Μαδρίτη, για να πάρει τον τίτλο που του έλειπε. Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αξία του, όμως δεν μπόρεσε να οδηγήσει την Παρί στην κατάκτηση της κορυφαίας διασυλλογική διοργάνωση. Για να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ πήγε στην Ρεάλ που είχε κατακτήσει το τρόπαιο 6/11 τελευταίες διοργανώσεις.
Στους χώρους που παίζει ο Βινίσιους.
Μία μεταγραφή που είχε την λογική, στην καλύτερη ομάδα του πλανήτη πρέπει να παίζει ο κορυφαίος παίκτης που έρχεται, μόνο που ο Εμπαπέ κινείται στους χώρους που βρίσκεται ο Βινίσιους. Ό Βινίσιους για την Ρεάλ ήταν την προηγούμενη σεζόν ο κορυφαίος στον πλανήτη και χάλασαν τον κόσμο, που δεν του έδωσαν την χρυσή μπάλα. Πήραν λοιπόν τον Εμπαπέ που στην Παρί τσακωνόταν με τους προπονητές του, όταν τον έβγαζαν από τα αριστερά και τον περνούσαν στράικερ, εκεί δηλαδή που του ετοίμασαν χώρο για να αγωνιστεί. Η πρώτη χρονιά χάθηκε, με τον Εμπαπέ να παλεύει να μάθει να παίζει σαν καθαρό φορ και να συνηθίσει να μην πηγαίνει στους χώρους του Βινίσιους.
Φέτος είμαστε καλύτερη ομάδα.
Η Παρί απελευθερώθηκε όπως συχνά έχει επισημάνει ο Ενρίκε. Φέτος χωρίς τον Εμπαπέ είμαστε καλύτερη ομάδα, δήλωνε απο νωρίς μέσα στην σεζόν. Πράγματι η Παρί έγινε ένα σύνολο, που όλοι άμυνονται και όλοι επιτίθενται.
Παίκτης προπονητή ο Ντεμπελέ.
Το απίστευτο είναι πως ο προβληματικός στην διαχείριση του Ντεμπελέ, έγινε παίκτης προπονητή και απίστευτα αποτελεσματικός. Όλα ξεκινούν απο την άμυνα, δηλώνει με κάθε ευκαιρία και παίζοντας στην κορυφή, ενός 4-3-3 χώρου και ταχύτητας έχει σπάσει όλα τα κοντέρ.
Έσπασε τα κοντέρ.
Σε 46 παιχνίδια, 33 γκολ και 13 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις. Συνολικά μετράει γκολ η ασίστ κάθε 66 λεπτά. Ο Ενρίκε στην Παρί, κατάφερε να συνδυάσει το ποδόσφαιρο των πολλών μεταβιβάσεων σε μικρό χώρο, της μεγάλης κατοχής με τα προσόντα και την λογική του Γαλλικού ποδοσφαίρου.
Συνδύασε δύο διαφορετικές ποδοσφαιρικές κουλτούρες.
Μίας χώρας που δίνει βάση στις ακαδημίες, οι οποίες είναι γεμάτες από μετανάστες με σωματικά και φυσικά προσόντα απο την Αφρική και το ποδόσφαιρο τους έχει επηρεαστεί σημαντικά. Έχει τεχνική κατάρτιση, αλλά πολύ κάθετο τρέξιμο και αθλητικότητα. Αυτό δηλαδή ακριβώς που βλέπουμε στην φετινή Παρί, που παίζει χωρίς καθαρό στράικερ, αλλά έχει δημιουργήσει μία επιθετική τριάδα απο τους γρήγορους Ντεμπελέ, Ντουέ, Μπαρκολά και φυσικά την εμπνευσμένη μεταγραφή του Κβαρατσέλια.
Ο εγκέφαλος Ρουίζ.
Στην φετινή Παρί, υπάρχει μόνο ένας ποδοσφαιριστής που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί γρήγορος. Αυτός είναι και ο εγκέφαλος της, Φαμπιάν Ρουίζ, που ήταν ο σολίστας στο παιχνίδι με την Άρσεναλ, έχοντας όμως και σοβαρή συμετοχή αμυντικά, με τις τοποθετήσεις και την αποφασιστικότητα του. Πέτυχε ένα τέρμα που σε αρμονία θύμισε Ζιντάν, κέρδισε και τις 3μάχες που έδωσε είχε 11 ανακτήσεις κατοχής, 8 αμυντικές ενέργειες, 6 κοψίματα, 25/28 πασες, 1key passes, 1/1 ντρίμπλες.
Τρέχουν, αμύνονται, επιτίθενται όλοι μαζί.
Οι τρεις επιθετικοί ξεκινούν το πρέσινγκ, την άμυνα ψηλά και με το που κερδίζουν την μπάλα, τρέχουν κάθετα με ταχύτητα εξτρέμ, δημιουργία δεκαριού και εκτέλεση επιθετικού. Οι Βιτίνια, Νέβες, καλύπτουν τα πάντα. Οι μπακ χαφ Χακίμι, Μέντες τρέχουν για πλάκα όλο το γήπεδο, κερδίζουν μονομαχίες απο τα αντίπαλα εξτρέμ και πιθανότατα είναι και η πιο σημαντική απειλή για την αντίπαλη άμυνα. Δεν υπάρχει άλλη ομάδα, που να δημιουργουν τα δύο μπακ της με τόσο μεγάλη συχνότητα τα δύο μπακ της, τόσα ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα. Το δίδυμο Μαρκίνιος, Πάτσο είναι με διαφορά το πιο γρήγορο στην Ευρώπη και το πιο αποτελεσματικό έξω απο την περιοχή. Μέσα σε όλα αυτά, βάλτε και τον Ντοναρούμα που στα παιχνίδια με ειδικό βάρος, φροντίζει να εμφανίζει τον καλύτερο του εαυτό.
Σφραγίδα Ενρίκε.
Η Παρί του Ενρίκε είναι ομάδα, με σφραγίδα προπονητή. Με μία μόνο διαφορά, ο Ενρίκε κατάλαβε πως για να πετύχει στο Παρίσι πρέπει να πάρει τα στοιχεία που του δίνει το Γαλλικό ποδόσφαιρο, δεν γινόταν να πετύχει αποκλειστικά, με το ποδόσφαιρο που έφερνε ο ίδιος απο την Μασία. Την δεύτερη χρονιά, που απαλλάχθηκε από τα τερτίπια το Εμπαπέ, παρουσιάζει κάτι που μπορεί να το διαχειρίζεται ο ίδιος όπως θέλει. Ασφαλώς και η φετινή Παρί είναι γεμάτη με αστέρια, γεμάτη με world class ποδοσφαιριστές, το σημαντικό όμως είναι πως κανείς δεν είναι πάνω από την ομάδα, κανείς πάνω από τον Ενρίκε και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε στο γήπεδο.
