Πώς ένας 11χρονος οπαδός και η ΚΠΡ με έσωσαν από τον Πόλεμο του Βιετνάμ
Το ποδόσφαιρο ήταν ανέκαθεν μια διέξοδος. Μια διέξοδος από την πραγματικότητα, που στην ζωή του καθενός μπορεί να πάρει σκληρή, τρομακτική, ανυπόφορη μορφή. Τα παραδείγματα είναι πολλά, προσωπικά και μη. Κάποια παραδείγματα όμως είναι σχεδόν ασύλληπτα. Βγαλμένα από ταινίες του σινεμά. Ή από τα πιο συγκινητικά μυθιστορήματα.
Ο Νιλς Γκάι ήταν ένα λεπτοκαμωμένο παιδί από το Σλάου της Αγγλίας, μια πόλη μέσα στην μητροπολιτική ζώνη του Λονδίνου, 30 χιλιόμετρα από το κέντρο της αγγλικής πρωτεύουσας. Στα 22 του αποφάσισε ν’ αφήσει πίσω τα πάτρια εδάφη του και να φύγει μακριά. Συγκεκριμένα να περάσει έναν ολόκληρο ωκεανό και να μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μετά, όμως, από μια τόσο μεγάλη ριζική αλλαγή στη ζωή του, η μοίρα του επιφύλασσε μια ακόμη μεγαλύτερη.
🔷Στις αρχές του 1969 κι ενώ δεν είχε ακόμα εγκλιματιστεί με τους ξέφρενους ρυθμούς ζωής στην Αμερική, ο πόλεμος του χτύπησε την «πόρτα». Έπρεπε άμεσα να παρουσιαστεί στον αμερικανικό στρατό, για να υπηρετήσει στο κατεχόμενο Βιετνάμ. Όπως είχε δηλώσει ο ίδιος σε συνέντευξη του, ήταν απαίσιο το συναίσθημα να γνωρίζεις ότι θα οδηγηθείς σε ένα μέρος κατεστραμμένο, οπού ηχούν σειρήνες, σφαίρες, όπλα, κραυγές και βομβαρδισμοί.
Ακόμα χειρότερο από το να το γνωρίζεις, ήταν πραγματικά να βρεθείς εκεί. Στις τροπικές ζούγκλες της νοτιοανατολικής Ασίας, έναν τόπο σφαγής τόσων αθώων, σε μια «κόλαση», που είχε δημιουργήσει εκείνος ο αιματηρός ανταρτοπόλεμος, μια άνιση μάχη, που άφησε τόσες χιλιάδες ψυχές αγιάτρευτες και σαλεμένες. Σ’ εκείνο τον όλεθρο, ο Νιλς έφτασε μια ανάσα πριν χάσει τα λογικά του. Αναζήτησε αμέσως μια παρηγοριά. Μια πνευματική δύναμη. Οι αναμνήσεις από την πατρίδα του πάντα τον κρατούσαν στα πόδια του. Και μία ανάμνηση, μια «αγάπη» πίσω στο Λονδίνο θα τον κρατούσε ζωντανό. Η Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς…
🔷Ο Νιλς είχε έναν καλό φίλο πίσω στην πατρίδα, τον Μπομπ Θορπ, που μαζί υποστήριζαν από παιδιά την ομάδα με τις γαλανόλευκες οριζόντιες ρίγες. Όταν βρέθηκε στο Βιετνάμ, πολλά χρόνια μετά, ο νεαρός Άγγλος ήταν ένα από τα πρώτα άτομα, που ο Νιλς έγραψε γράμμα. Εκείνος με την σειρά του, του έστελνε αποκόμματα από αθλητικές ειδήσεις, που συμπεριλάμβαναν τα νέα της κοινής ποδοσφαιρικής τους αγάπης, της ΚΠΡ.
Η συχνότητα με την οποία λάμβανε τα γράμματα όμως από την Αγγλία όλο κι έφθινε. Όπως και η επικοινωνία με την οικογένεια του. Ο μαχόμενος στρατιώτης ένιωθε μοναξιά, αλλά και ψυχική αστάθεια. Ένιωθε ότι βυθιζόταν στην «άβυσσο» του παραλογισμού. Επιθυμούσε κάτι, που θα τον κρατούσε ζωντανό…
🔷Ο Τζον Γουάιλντ ήταν ένα 11χρονο παιδί, που ζούσε -επίσης- στο Σλάου της Αγγλίας. Ήταν ένα ήσυχο παιδί, χωρίς πολλούς φίλους. Είχε μεγάλη αγάπη για το ποδόσφαιρο και η καλύτερη του στιγμή μέσα στην εβδομάδα ήταν όταν πήγαινε με τον πατέρα του στο Λόφτους Ρόουντ για να παρακολουθήσουν την ΚΠΡ. Έτσι, σε έναν αγώνα των «Χουπς», το φθινόπωρο του 1969, είδε δημοσιευμένο στο πρόγραμμα του αγώνα, ένα γράμμα.
«Αγαπητέ κ. Ρον Φίλιπς, είμαι Άγγλος, ο οποίος μετανάστευσα στις ΗΠΑ τον Φλεβάρη του ’68 και μόλις τον Φλεβάρη του ’69 με κάλεσαν να υπηρετήσω στον αμερικάνικο στρατό. Τώρα βρίσκομαι στον πόλεμο του Βιετνάμ, αλλά κάθε εβδομάδα δέχομαι αποκόμματα ειδήσεων της σπουδαίας ΚΠΡ, από έναν άλλο μεγάλο οπαδό της ομάδας, τον Μπομπ Θορπ, που προτιμά να ταξιδεύει σε όλη την χώρα για να παρακολουθεί την ΚΠΡ, παρά να πηγαίνει σε χορούς και τέτοια πράγματα. Εγώ προσωπικά, άμα επιστρέψω στην Αγγλία, το πρώτο Σάββατο θα βρεθώ στο γήπεδο για στηρίξω την μοναδική ΚΠΡ. Οπότε υπάρχει κάποιος, που το διαβάζει αυτό και θέλει να μου στέλνει αποκόμματα και φωτογραφίες της μεγάλης ομάδας μας; Θα το εκτιμούσα πάρα πολύ. Με εκτίμηση, ο μόνος υποστηρικτής της ΚΠΡ στο Βιετνάμ, Νιλς Γκάι».
🔷Ο μικρός Τζον ήταν έξυπνο παιδί και ευαισθητοποιημένο με το τι συνέβαινε στο πολύπαθο Βιετνάμ. Τα έβλεπε στην τηλεόραση και τον ενδιέφεραν. Οπότε δέχθηκε. Δέχθηκε την πρόταση του Νιλς. Δεν είχε και πολλούς φίλους και ήθελε ν’ αλληλογραφεί με κάποιον. Έστω κι αν αυτός ζούσε χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, σε μια άλλη πραγματικότητα!
Κι έτσι έγινε. Το μικρό αυτό παιδί θα έστελνε για τους επόμενους μήνες στον Νιλς αμέτρητα προγράμματα αγώνα, merchandise, ενθύμια, αποκόμματα και κονκάρδες. Ο 22χρονος θυμάται χαρακτηριστικά την πρώτη φορά που έπιασε για πρώτη φορά ένα πρόγραμμα αγώνος από την μεγάλη του ποδοσφαιρική λατρεία. «Νομίζω πως ήμουν ανάμεσα σε πυρά όταν έλαβα το γράμμα, το άνοιξα και ήταν μια εξωπραγματική εμπειρία. Σφαίρες περνούσαν πάνω από το κεφάλι μου και εγώ ήμουν εκεί διαβάζοντας ένα πρόγραμμα από την ΚΠΡ, ήταν απίστευτο».
🔷Ήταν στο μέτωπο, μέσα στο αίμα, την υγρασία και την λάσπη. Κι όμως είχε επιστρέψει με έναν τρόπο μαγικό στην κανονικότητα. Ένιωσε μέσα του ένα κομμάτι της πατρίδας του και της καθημερινής ζωής του εκεί. Κι όλο αυτό ενθάρρυνε τον Νιλς όσο τίποτα άλλο. Του έδωσε το έναυσμα για μια αισιόδοξη ασχολία. Μία διέξοδο από τον πόλεμο. O 11χρονος Τζον δεν ήταν… συφάνταρος του, όμως ετοιμαζόταν να του «σώσει» τη ζωή.
Μάλιστα σε ένα πρόγραμμα αγώνα ενάντια στην Μπόλτον, ο Άγγλος στρατιώτης συμπεριλαμβάνοταν σε μία από τις στήλες, χαρακτηριζόμενος ως «star supporter», με μια φωτογραφία του να κοσμεί το άρθρο. Εκεί ήταν με την στρατιωτική στολή του, μέσα στην ζούγκλα, φορώντας στο χτυπημένο του κράνος μια κονκάρδα της ΚΠΡ. Ο Νιλς μάλιστα, είχε υπογράψει εκείνο τον φάκελο με την φράση: «Give peace a chance – QPR for the cups». Δεν τον ένοιαζε πια ο πόλεμος. Ίσως, ποτέ δεν τον ένοιαξε. Εκείνη την στιγμή σκεφτόταν μόνο την ποδοσφαιρική του ομάδα να σηκώνει κύπελλα.
🔷Μετά τον πόλεμο οι δύο φίλοι έχασαν κάθε επαφή και ο Γουάιλντ ενηλικιώθηκε, αναλογιζόμενος για δεκαετίες τι απέγινε ο Νιλς. Τελικά την λύση την έδωσε το διαδίκτυο. Στα 60 του πλέον αποφάσισε να τον αναζητήσει και τον βρήκε (που αλλού;) στο Facebook: «Άρχισα να ψάχνω γενικότερα ονόματα βετεράνων, που υπηρέτησαν στο Βιετνάμ, αλλά δεν τον έβρισκα. Το όνομα του όμως, ήταν τόσο εύκολο να το θυμάσαι. Μια μέρα στο Facebook, τελικά, έπεσα πάνω του. Η γυναίκα με ρώτησε ανήσυχη αν είμαι καλά, καθώς ξέσπασα σε κλάματα. Απλά της είπα ότι τον έψαχνα για πάντα».
Τον ρώτησε αν ήταν εκείνος που αλληλογραφούσαν και η απάντηση του ήταν αυτή που ήθελε ν’ ακούσει. Η χαρά του ήταν απερίγραπτη. Είχε επιβιώσει, ήταν σώος και αβλαβής και πάνω απ’ όλα, ψυχικά υγιής. Από τότε μιλούν μόνο διαδικτυακά, αφού ο Νιλς Γκάι κατοικεί μόνιμα στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Δυστυχώς δεν έχουν καταφέρει ακόμα να συναντηθούν από κοντά, αλλά ο Τζον του υποσχέθηκε, στον αέρα του BBC 5, ότι όταν τον ξαναδεί, θα τον κεράσει μία παγωμένη μπύρα και θα μιλήσουν για τότε που τον… έσωσε μαζί με την ΚΠΡ!
Συντάκτης: Κωνσταντίνος Τσιλιμπίου
👉 Στο Betarades.gr, το Νο1 site για το παμε στοιχημα βρίσκεις καθημερινά:
✍️ Προγνωστικά στοιχήματος
⚽️ Προγνωστικά ποδοσφαίρου
🏀 Προγνωστικά μπάσκετ
🎾 Προγνωστικά τένις
🎯 Προγνωστικά Value Bets
✅ Κουπόνι ΟΠΑΠ
🥇 Στοιχηματικές εταιρίες
🎁 Προσφορές* χωρίς κατάθεση
*Ισχύουν Όροι & Προϋποθέσεις
21+ Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ, Κίνδυνος εθισμού και απώλειας περιουσίας, Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 210 9237777, Παίξτε Υπεύθυνα.
