Ο αδέσποτος σκύλος που έσωσε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
Ο τίτλος θα μπορούσε κάλλιστα είτε να παραπέμπει σε clickbait, είτε να έχει κάποια αλληγορική σημασία σε μία ιστορία, το κουβάρι της οποίας θα ξετυλίγαμε παρακάτω. Ωστόσο, όσο εξωφρενικό κι αν φαντάζει εκ πρώτης όψεως, ναι, ένας σκύλος ήταν αυτός που συντέλεσε στην σωτηρία του θρυλικού συλλόγου από το Μάντσεστερ, και το όνομά του, Μέιτζορ (=Major) έχει μείνει ανεξίτηλα γραμμένο στην ιστορία του συλλόγου, 120 χρόνια μετά!
🔷 Στα τέλη του προηγούμενου αιώνα, το ποδόσφαιρο δεν είχε ουδεμία σχέση με το άθλημα που απολαμβάνουν οι νεότερες γενιές και συνοδεύεται από παγκόσμια προβολή, γήπεδα-αριστουργήματα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, προσωπικότητες που περισσότερο παραπέμπουν σε σταρ του σινεμά παρά σε ποδοσφαιριστές και φυσικά όλα αυτά, περιβεβλημένα από ένα χορό δισεκατομμυρίων!
Οι εποχές τότε ήταν πιο αγνές, με το αγαπημένο μας άθλημα να αντιμετωπίζεται ως χόμπι, ως μία λαϊκή διέξοδο από τη δύσκολη καθημερινότητα και ως μέσο βιοπορισμού. Έτσι, όπως και οι υπόλοιπες ομάδες, αντιμετωπιζόταν και αυτή της Νιούτον Χιθ, το όνομα της οποίας μπορεί να μη σας λέει απολύτως τίποτα, ωστόσο αποτελεί τον «πρόγονο» της μεγάλης Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ!
🔷 Ιδρύθηκε το 1892 και παρέμενε κατά την πάροδο των χρόνων ένας άσημος σύλλογος, που βρισκόταν μονίμως στη σκιά της πανίσχυρης Μπλάκμπερν, μέχρι το έτος 1898 όπου και κατάφερε να κερδίσει το Λάνκασιρ Κάπ, και να μπεί στον ποδοσφαιρικό χάρτη. Παρά τη μεγάλη αυτή επιτυχία, τα οικονομικά της ομάδας κάθε άλλο παρά «άνθιζαν», ενώ το γήπεδο της, το Μπανκ Στριτ, βρισκόταν ακριβώς δίπλα από ένα εργοστάσιο, με αποτέλεσμα αρκετά παιχνίδια να ακυρώνονται (!) εξαιτίας του πυκνού καπνού και να «κοστίζουν» φυσικά και τα όποια έσοδα αναλογούσαν από την προσέλευση των θεατών.
Πνιγμένη στα οικονομικά προβλήματα, η ομάδα υποβιβάστηκε σύντομα στη δεύτερη κατηγορία, ενώ τα ελάχιστα διαθέσιμα κεφάλαια που είχαν απομείνει, εξανεμίστηκαν σε μια δικαστική διαμάχη με την εφημερίδα Birmingham Daily Gazette, που είχε κατηγορήσει το σύλλογο για «υπέρμετρη σκληρότητα» σε ένα ματς εναντίον της Γουέστ Μπρομ!
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μόλις η ομάδα προσπάθησε να ορθοποδήσει, προσελκύοντας νέους επενδυτές, ο μέχρι τότε ιδιοκτήτης της, την έσυρε εκ νέου στα δικαστήρια, αξιώνοντας τις… 242 λίρες που του οφείλονταν. Το χρέος, που δεν κατέστη δυνατό να πληρωθεί, ανήλθε με δικαστική απόφαση στις 2.300 λίρες και οδήγησε αυτομάτως στην πτώχευση. Ο χρόνος ζωής της Νιούτον Χιθ στέρευε, με τους ποδοσφαιριστές να κάνουν την απέλπιδα προσπάθεια να σώσουν την κατάσταση, βγάζοντας έναν κουβά για δωρεές πριν από κάθε ματς, μήπως και μπορέσουν να αποπληρώσουν τα υπέρογκα χρέη!
🔷 Τον Φλεβάρη του 1901, η κατάσταση ήταν πλέον οριακή. Είτε θα βρίσκονταν οι πόροι που χρειάζονταν για την αποπληρωμή έστω του 1/3 του χρέους, είτε η ομάδα θα σταματούσε τη λειτουργία της και θα περνούσε στη λήθη. Στις κρίσιμες στιγμές, διαφαίνονται οι μεγάλες προσωπικότητες σύμφωνα με την Ιστορία και σε αυτήν της -όχι ακόμα- Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το όνομα του Χάρι Στάφορντ καλούταν να εξυπηρετήσει αυτόν τον ρόλο. Ο πρώτος αρχηγός της ομάδας ανέλαβε να διοργανώσει έρανο στο Σεντ Τζέιμς Χολ, στο κέντρο του Μάντσεστερ, ώστε να γίνει η ύστατη προσπάθεια σωτηρίας της ομάδας και για καλή του τύχη είχε μαζί του έναν πολύ άξιο συμπαραστάτη!
Η απόπειρα του Στάφορντ δυστυχώς δεν στέφθηκε με επιτυχία και η Νιούτον Χιθ άρχιζε να προετοιμάζεται για την σχεδόν βέβαιη εξαφάνισή της. Και λέμε σχεδόν βέβαιη, γιατί υπήρχε ένας ακόμη αστάθμητος παράγοντας. Βλέπετε κατά την διάρκεια του εράνου, σε μια σουρεάλ κίνηση, ένας αδέσποτος σκύλος με το προσωνύμιο «Ταγματάρχης» (η μετάφραση του Μajor δηλαδή) που είχε «υιοθετηθεί» από την ομάδα ως μασκότ, επιστρατεύτηκε κι αυτός με ένα τσίγκινο κουβά, γυρνώντας σαν επαίτης στους δρόμους του Μάντσεστερ!
Με τη λήξη του μπαζάρ και την απογοήτευση όλων να είναι κάτι παραπάνω από έκδηλη, κάποιος συνειδητοποίησε πως ο αγαπημένος σκύλος δεν είχε φανεί καθ’ όλη την διάρκεια της εκδήλωσης, κάτι που έμοιαζε ιδιαίτερα ασυνήθιστο. Πια η αναστάτωση δεν είχε να κάνει μόνο με το τέλος της Νιούτον Χιθ, αλλά και του τετράποδου «Ταγματάρχη», που ήταν μέλος όχι μόνο της ομάδας, αλλά και της τοπικής κοινότητας.
🔷 Σύντομα, κι ενώ κανείς δεν μπορούσε να σηκώσει κεφάλι από την απελπισία, ένας άλλος παίκτης της ομάδας, το όνομα του οποίου δεν είναι γνωστό, εντόπισε μια αφίσα καρφωμένη σε μια ξύλινη ταμπέλα, που έκανε έκκληση σε όποιον είχε χάσει ένα σκύλο, να τον αναζητήσει σε μια γειτονική πάμπ της περιοχής. Ευθύς αμέσως, η ελπίδα αναζοπυρώθηκε και η αναζήτηση για τον σκύλο έγινε προτεραιότητα!
Πεπρωμένον φυγείν αδύνατον, όπως έλεγαν και κάποιοι αρχαίοι αρκετά μακρυά από την Αγγλία. Ο άνθρωπος που είχε βρει την φιλική μασκότ, δεν ήταν άλλος από τον Τζόν Χένρι Ντέιβις, ο οποίος έψαχνε με τη σειρά του εναγωνίως ένα κουτάβι για να δωρίσει στην 12χρονη κόρη του, για τα γενέθλια της. Βλέπετε όμως, ο Ντέιβις δεν ήταν ένας τυχαίος ιδιοκτήτης παμπ. Είχε μόλις αποκτήσει την Walker & Homfray Brewery, ενώ ετοιμαζόταν να γίνει πρόεδρος και της Manchester Brewery Company, υπό τον έλεγχο της οποίας, βρίσκονταν πάρα πολλές παμπ τόσο στην πόλη του Μάντσεστερ, όσο και στο Σάλφορντ.
Ο βαθύπλουτος ζυθοποιός, όντας σίγουρος πως είχε βρεί στο πρόσωπο του «Ταγματάρχη» το κατάλληλο κατοικίδιο για την κόρη του, δεν ήταν πρόθυμος να επιστρέψει το σκύλο στον Στάφορντ και την Νιούτον Χιθ, ενώ από την μεριά τους, οι άνθρωποι της ομάδας, ήθελαν με κάθε τρόπο πίσω τη μασκότ τους, ώστε να τους θυμίζει τις όμορφες στιγμές, που πέρασαν πριν ο σύλλογος οδηγηθεί στην διάλυση.
🔷 Η λύση, δεν άργησε να έρθει. Η συμφωνία των δύο πλευρών έλεγε πως ο σκύλος του Αγίου Βερνάρδου, θα περνούσε στα χέρια του κύριου Ντέιβις, όμως μαζί του το ίδιο θα έκανε και η Νιούτον Χίθ ώστε να παραμείνει ζωντανή. The rest is history, που λένε κι οι φίλοι μας οι Άγγλοι, με τον πρώτον αρχηγό της ομάδας να μπαίνει και αυτός στην πεντάδα των επενδυτών που ανέλαβαν να αναμορφώσουν τον σύλλογο!
Πράγματι, λίγο καιρό αργότερα, με τη νέα σοβαρή οικονομική στήριξη, τα χρέη του συλλόγου τακτοποιήθηκαν, ενώ ως πρώτη κίνηση, το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς, άλλαξε τα χρώματα της ομάδας σε κόκκινο και λευκό, από πράσινο και κίτρινο που ήταν μέχρι τότε. Τον Απρίλιο του 1902, ένας 19χρονος ονόματι Λιούις Ρόκα, πρότεινε η ομάδα να μετονομαστεί σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αρχικά, δεν του έδωσε κανείς σημασία, ωστόσο σύντομα, όταν δεν υπήρχαν πια εναλλακτικές, η ιδέα του επικράτησε και μας έδωσε το θρυλικό όνομα που όλοι γνωρίζουμε σήμερα.
Η ιστορία του Ρόκα, που μετέπειτα ανέλαβε διάφορα πόστα κι έφερε πρώτος τον σύλλογο σε επαφή με τον Ματ Μπάσμπι, όπως και αυτή του Μέιτζορ, του σκύλου του Αγίου Βερνάρδου, που έσωσε τον σύλλογο από την καταστροφή, αποτελούν το επιστέγασμα των ελπίδων όλων μας, πως όσο δυσοίωνα και αν φαίνονται καμία φορά τα πράγματα, ένα θαύμα περιμένει στην γωνία για να μας σώσει…
Συντάκτης: Δημήτρης Μιχαλόπουλος
