Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός πήραν ό,τι άξιζαν
Η κούπα της Ευρωλίγκας έφυγε από την Ελλάδα και ο Παντελής Διαμαντόπουλος το περίμενε
Στην ζωή πολλές φορές θα αδικηθείς, αλλά και άλλες θα πάρεις όσα αξίζεις. Οι «αιώνιοι» πήγαν στο Αμπου Ντάμπι και πήραν αυτό που τους άξιζε. Το τίποτα. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός βρέθηκαν να παίζουν στον αγώνα της παρηγοριάς και σε λίγα 24ωρα θα φάνε τα… μουστάκια τους για το ποιος θα κατακτήσει το πρωτάθλημα. Αν διαβάσετε το αμέσως προηγούμενο άρθρο μου θα καταλάβετε ότι λίγο- πολύ το περίμενα. Αφήστε που μάλλιασε η γλώσσα μου στην καθημερινή μας εκπομπή (στις 16.00) να λέω ότι και οι ξένοι έχουν ψυχή και τους ξένους τους γέννησε μανούλα και όλα τα σχετικά.
Η Φενέρ και η Μονακό ήταν καλύτερες στους ημιτελικούς και άφησε τις ελληνικές ομάδες με σημάδια. Περισσότερα τον Ολυμπιακό. Οι «πράσινοι» ήταν οι κάτοχοι, απλά έφυγε από την πόλη τους η κούπα και ως εκεί. Ήδη το όνομα του Σόρτς παίζει στην μεταγραφολογία και αυτό ανεξαρτήτως τωρινών καταστάσεων αν μη τι άλλο επικοινωνιακά κάνει τον κόσμο του «τριφυλλιού» να ξεχάσει το… χθες και να ασχοληθεί με το… αύριο. Στην άλλη πλευρά του ποταμού με το «αύριο» θέλουν να ασχοληθούν και στον Πειραιά, αλλά το έκαναν ήδη επιθετικά προς όλες τις πλευρές.
Ο κόσμος της ομάδας του Πειραιά κέρδισε την μάχη της εξέδρας στην Etihad arena αλλά την ίδια ώρα ήταν «καζάνι που έβραζε» με το πρόσωπο της ομάδας στον ημιτελικό εναντίον της Μονακό. Ο Μπαρτζώκας δεν έχει την άνεση του Αταμάν και πραγματικά ακόμη κι αν πάρει το πρωτάθλημα, θα πρέπει να περιμένουμε τις συζητήσεις που θα κάνει με την διοίκηση της ΚΑΕ για το μέλλον. Αν χαθεί και το πρωτάθλημα, τότε δεν αποκλείεται ακόμη και οι ίδιος να θελήσει να αφήσει τον κόκκινο πάγκο. Μια εικασία έγραψα όμως, βγαλμένη από τις άπειρες συζητήσεις που έχουν γίνει τις τελευταίες ημέρες.
Για να τα λέμε και όλα, ο Ολυμπιακός ήταν πρώτος στην κανονική διάρκεια της διοργάνωσης και απέκλεισε την Ρεάλ από το φάιναλ- φορ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Δυστυχώς για τον Μπαρτζώκα , τους παίκτες του, αλλά και όλες τις ομάδες, αυτά ξεχνιούνται πάρα πολύ εύκολα. Η επόμενη ημέρα των ελληνικών ομάδων τις βρίσκει σε λίγο διαφορετικές καταστάσεις, αλλά με ένα μεγάλο βάρος στο κεφάλι τους. Να κλείσουν με τον τίτλο που θέτουν ως πρώτο στόχο σε κάθε ξεκίνημα των υποχρεώσεων. Την Ευρωλίγκα κανείς δεν τους υπογράφει συμβόλαιο πως θα την πάρουν. Στο πρωτάθλημα όμως ξεκινάνε την σεζόν και ξέρουν ότι θα είναι στον τελικό μετά από κάποιους μήνες, άρα ένας από τους δυο μήνες θα κλείσει με χαμόγελο.
Ο Ολυμπιακός κέρδισε το ματς της τρίτης θέσης, αλλά ως αποτέλεσμα καμία σημασία δεν έχει. Στο φάιναλ- φορ είναι αυτός που θα το πάρει και από ‘κει και πέρα κάποιοι φεύγουν καλά και κάποιοι άσχημα. Το αν αυτό το μεταξύ τους αποτέλεσμα επηρεάσει την σειρά των τελικών δεν το ξέρουμε, αλλά προσωπικά πιστεύω όχι. Άλλη πίεση και άλλο rotation από τους προπονητές. Συμπερασματικά, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός μόχθησαν όλη την σεζόν για να φτάσουν στον τελικό προορισμό και το κατάφεραν. Έχουν κακομάθει τους φιλάθλους και τους δημοσιογράφους και για αυτό ακούνε τόση γκρίνια (άλλες φορές σωστή, άλλες υπερβολική). Από την άλλη για να τα λέμε και χύμα, το τελευταίο δίμηνο το λιβάνι από μεγάλη μερίδα του Τύπου πήγε… σύννεφο. Και στους δυο. Και ξαφνικά… σκοτάδι. Τι να πεις; Δυο ομάδες υπάρχουν στο ελληνικό μπάσκετ σε τέτοιο επίπεδο, ό,τι θέλουν κάνουν. Άντε και του χρόνου καλύτερα…
