Οι Σκωτσέζοι μας έδωσαν ακόμη ένα χαστούκι: Αν ο Κλαρκ ακολουθούσε τον δικό μας δρόμο, θα ήμασταν στα πλέι οφ!
Η Εθνική Ελλάδος, απέτυχε σε 6η συνεχόμενη προκριματική διαδικασία να φτάσει στα τελικά μεγάλης διοργάνωσης. Αυτή την φορά, η απογοήτευση, η ξενέρα που δημιούργησε μοιάζει να είναι ακόμη μεγαλύτερη. Καθώς η παρουσία μας στο ΝΑΤΙΟΝS, η πρόκριση στην πρώτη κατηγορία, έδειχνε πως έχουμε ένα ρόστερ με ταλέντο και είχαν δημιουργηθεί προσδοκίες.
Αποκλειστήκαμε μαθηματικά απο την 4η αγωνιστική σε βατό όμιλο
Ο όμιλος μας, δεν ήταν εύκολος, δεν ήταν όμως και αποτρεπτικός. Δεν είχαμε κάποιο βαρύ χαρτί που δεν αντιμετωπίζεται, είδαμε στα πλέι οφ του ΝΑΤΙΟΝS πως διαθέτουμε μεγαλύτερη ποιότητα απο την Σκωτία και υπολογίζαμε να δώσουμε μάχη με την Δανία, για την απευθείας πρόκριση. Στην χειρότερη περίπτωση πιστεύαμε θα πάρουμε την δεύτερη ευκαιρία για τα πλέι οφ του Μαρτίου. Τελικά καταφέραμε να αποκλειστούμε μαθηματικά από την 4η αγωνιστική.
Νοοτροπία που έφερε ταπεινωτικό αποκλεισμό χωρίς μάχη
Το χειρότερο, το πιο ενοχλητικό ήταν πως μετά απο 3 ταπεινωτικές 3άρες, πέρναγε η άποψη μέσα στην ομάδα, αλλά και σε πολλά ΜΜΕ πως παίξαμε καλό ποδόσφαιρο και θα πρέπει να κρατήσουμε την φιλοσοφία με την οποία αποκλειστήκαμε χωρίς μάχη. Να κρατήσουμε δηλαδή μία σοφτ ποδοσφαιρική λογική, που δεν ανταποκρίνεται για το διακύβευμα που έχουν οι ιστορικής σημασίας αγώνες που δίνουν οι εθνικές μας ομάδες.
Στην εθνική παίζεις για το σήμερα και όχι για την μελλοντική πρόοδο
Είναι ξεκάθαρο πως το προπονητικό επιτελείο, οι διεθνείς μας και ένα σημαντικό ποσοστό όσων σχολίαζαν αυτή την προσπάθεια, δεν κατάλαβαν το που και το γιατί αγωνιζόμαστε. Δεν είχαν αντίληψη, πως δεν βρίσκονται σε σύλλογο, δεν έχουν καμία δουλειά να κοιτάνε την μελλοντική πρόοδο. Είναι αφελές το προπονητικό επιτελείο να διδάξουν μία δύσκολη ποδοσφαιρική κατεύθυνση, που θα φέρει σε μεταγενέστερο χρονικό σημείο την επιτυχία και ενοχλητικό να ακούς τους διεθνείς μας, να είναι περήφανοι που δημιούργησαν και έχασαν ευκαιρίες.
Σε επίπεδο εθνικής ομάδας, δεν υπάρχει χρόνος, η κάθε στιγμή είναι ιστορικής σημασίας και το ζητούμενο είναι το αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει χρόνος για να δουλέψεις, δεν υπάρχει χρόνος για να προπονηθείς, να βελτιωθείς, να δέσεις σαν σύνολο, να διορθώσεις τα λάθη σου. Οι εθνικές ομάδες, είναι μία διαφορετική διαδικασία. Εκεί κάθε προπονητής, έχει σαν αποστολή να βρει και να καλέσει τους καλύτερους, τους έτοιμους αυτούς που μπορούν να οδηγήσουν σε άμεση νίκη. Αυτό που χρειάζεται να κάνει, δεν είναι να τους διδάξει το δικό του ποδόσφαιρο, αλλά να τους βάλει σε ένα ποδοσφαιρικό σχέδιο, σε μία κατεύθυνση που θα τους οδηγήσει στην επιτυχία και φυσικά ο ίδιος να βοηθησει με το κοουτσάρισμα του, την ώρα των αγώνων.
Αν ο Κλάρκ ακολουθούσε τον δικό μας δρόμο, θα ήμασταν στα πλέι οφ
Για παράδειγμα το ποδόσφαιρο που παίζουν οι Σκωτσέζοι, είναι αποκρουστικό, όμως αυτό είναι. Μία ομάδα με σκληρά δυνατά παιδιά, που παίρνουν ποιότητα απο τον αριστερό μπακ, απο έναν από τους τρεις κεντρικους χαφ, τρεξίματα δυναμισμό από όλους και έχουν σαν απόλυτο όπλο τις στημένες μπάλες. Με αυτά τα στοιχεία έδωσαν την μάχη τους για το σήμερα, χωρίς να ντραπούν για το ποδόσφαιρο τους πέτυχαν τον στόχο τους και πανηγυρίζουν με την ψυχή τους την πρόκριση. Αν ο Κλάρκ προσπαθούσε να τους εκπαιδεύσει να παίζουν την Δανία στο μισό της γήπεδο, θα είχε δεχτεί και αυτός από δύο 3άρες και μπορεί να πηγαίναμε στα πλέι οφ.
Οι αγώνες της εθνικής ομάδας, είναι ιεροί, είναι μία μάχη με όσα όπλα έχεις για την πατρίδα σου, μπαίνεις και την δίνεις για να κερδίσεις την μάχη και να συνεχίσεις, όχι τις εντυπώσεις και να πεθάνεις.
Η επόμενη προσπάθεια ξεκινά τον Σεπτέμβριο του 2027
Η πρόκριση για το παγκόσμιο κρίθηκε σε 6 παιχνίδια, για εμάς σε 4 και η επόμενη προσπάθεια θα ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο του 2027 και θα αφορά διοργάνωση, που θα διεξαχθεί το καλοκαίρι του 2028. Αν δεν είσαι έτοιμος το τρένο περνάει και εσύ απλά το κοιτάς να φεύγεις χωρίς εσένα. Αν είσαι ποδοσφαιριστής, ασφαλώς και δεν μπορείς να γνωρίζεις, αν θα είσαι παρόν στην επόμενη προσπάθεια, ακόμη και αν είσαι νέος σε ηλικία. Είναι πολλά τα δύο ποδοσφαιρικά χρόνια ζωής. Αυτή η εθνική ομάδα, αυτή η προσπάθεια που έγινε με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, δεν είχε κανέναν ποδοσφαιρικό ρεαλισμό.
Απέδειξαν πως οι Δανοί δεν είναι ποδοσφαιρικό μεγαθήριο
Βλέποντας πως αντιμετωπίσαμε τα δύο παιχνίδια με την Δανία, το κλίμα που υπήρξε μετά από την σκληρή ήττα στην Γλασκώβη, σε έκανε να καταλάβεις πως δεν είχαμε την παραμικρή κατανόηση για το τι έπρεπε να κάνουμε για να βγούμε νικητές απο αυτή την διαδικασία. Οι Σκωτσέζοι, μας έδωσαν ένα γερό χαστούκι. Τόσο με τον τρόπο που μας κέρδισαν στην Γλασκώβη, αξιοποιώντας στο μέγιστο βαθμό ένα απο τα λίγα επιθετικά τους όπλα, τον τρόπο δηλαδή που επιτίθενται στα στημένα, όσο και αποδεικνίοντας μας πως οι Δανοί, δεν ήταν και κανένα ποδοσφαιρικό μεγαθύριο. Δεν κλειθήκαμε να τα βάλουμε ούτε με την Ισπανία, ούτε με την Γαλλία, ούτε με την Γερμανία, ούτε με την Αγγλία.
Η Δανία αποδείχτηκε πως αντιμετωπιζόταν, απλά χρειαζόταν σκληράδα, μέταλλο, ρεαλιστικό σχέδιο, ψυχή καπατσοσύνη, ηγέτες στο γήπεδο και τύχη. Όλα αυτά τα στοιχεία τα είχε η κατώτερη ποιοτικά απο την δική μας ομάδα, Σκωτία και παρότι κανένας δεν έχει πειστεί πως είναι καλύτερη ομάδα από τους Δανούς, κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση. Εμείς όμως φάγαμε για πλάκα τρεις τρίαρες και πιστεύουμε πως τα πήγαμε καλά.
Δεν κάναμε φάση όταν έγιναν οι αλλαγές
Δεν έχει νόημα, να μιλήσουμε για το παιχνίδι με την Λευκορωσία, οι απουσίες ήταν πολλές το αποτέλεσμα εντελώς αδιάφορο. Η αλήθεια πάντως είναι, πως η Εθνική δεν έκανε μισή ευκαιρία, απο την στιγμή που ο Γιοβάνοβιτς έκανε τις αλλαγές του. Παίζαμε ένα παιχνίδι με 65% κατοχή μπάλας, απέναντι σε έναν πολύ χαμηλού επιπέδου αντίπαλο.
Στο διάστημα που αρχίσαμε να πιέσουμε και η μπάλα άρχισε να ακουμπάει στον φορ μας τον Τετέι, ο Γιοβάνοβιτς αποφάσισε να κάνει τις αλλαγές του. Αντί να περάσει τον Κωστούλα για να παίξει με δύο επιθετικούς και να συμβάλει στο να ασκήσουμε μεγαλύτερη πίεση, άδειασε εντελώς την περιοχή βγάζοντας απο το γηπεδο τον Τετέϊ και δεν ξανακάναμε φάση. Μικρό το κακό, γιατί και να κερδίζαμε δεν θα άλλαζε το παραμικρό.
Μάθημα απο το πάθημα
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, θα πρέπει ενόψει συνέχειας να αντιληφθεί πως η εθνική είναι μία διαφορετική διαδικασία από αυτές που έχει συνηθίσει σε συλλογικό επίπεδο. Τα σημαντικά για την Εθνική μας ομάδα, θα έρθουν ξανά τον Σεπτέμβριο του 2027. Η προκριματική διαδικασία για το Παγκόσμιου του 2026, είναι μία από τις πιο αποτυχημένες που μπορώ να θυμηθώ με βάση τις προσδοκίες και τις συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί.
