Έγκλημα Σνάιντερ, το ντεφορμάρισμα του Τζολάκη και ανάγκη για περισσότερο ρεαλισμό
Ο Ολυμπιακός γνώρισε το σκληρό πρόσωπο της διοργάνωσης. Το ποδόσφαιρο στο πιο υψηλό επίπεδο έχει ξεφύγει.
Το ποδόσφαιρο στο υψηλό επίπεδο έχει ξεφύγει
Έχει γίνει πολύ γρήγορο και μία λεπτομέρεια να μην πάει καλά, υπάρχει κίνδυνος διασυρμού. Την χθεσινή ημέρα, είδαμε να δέχεται 6 γκολ η Νάπολι του Κόντε απο την Αϊντχόφεν, 7 γκολ εντός έδρας η Λεβερκούζεν απο την Παρί, 4άρα η Ατλέτικο του Σιμεόνε στο Έμιρεϊτς.
Η μοιραία στιγμή δεν ήρθε απο δική του ευθύνη
Όσο και να φαίνεται βαρύ, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο αποτελεί καθημερινότητα. Αν ένα παιχνίδι στραβώσει, χάσεις τον έλεγχο του, μπορεί να πάει εύκολα πολύ ψηλά. Στην Βαρκελώνη το στενάχωρο για τον Ολυμπιακό είναι πως η μοιραία στιγμή, που άλλαξε τις ισορροπίες του αγώνα ήρθε χωρίς δική του ευθύνη.
To ποδοσφαιρικό έγκλημα του Ουρς Σνάιντερ
Στο 57ο λεπτό, ο Κασαδό κάνει ξεκάθαρο θέατρο αντιλαμβάνοντας την υπερέκταση του χεριού του Έσε, ο Ουρς Σνάιντερ το τρώει και δίνει μία αδικαιολόγητη κίτρινη κάρτα στον Έσε. Όσοι με διαβάζετε, όσοι βλέπετε την καθημερινή μου εκπομπή, γνωρίζετε καλά πως έχω πρόβλημα με τους διαιτητές που με ευκολία αφήνουν μία ομάδα με παίκτη λιγότερα, όπως και με τα εύκολα πέναλτι. Ο διαιτητής για να χρησιμοποιήσει τις δύο πιο βαριές παραβάσεις που μπορεί να δώσει, θα πρέπει να είναι 100% σίγουρος. Στις περιπτώσεις των πέναλτι και της απευθείας αποβολής η τεχνολογία δίνει αυτή την δυνατότητα, στην περίπτωση του Ολυμπιακού που υπήρξε δεύτερη κίτρινη χωρίς επαφή, δεν υπήρχε κανένας τρόπος να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη.
Έχασαν το μυαλό τους
Η αλήθεια είναι πως με δέκα ποδοσφαιριστές την Μπαρτσελόνα, είναι αδύνατον να την κοντράρει, ο οποιοσδήποτε. Το σκορ όμως ήταν στο 2-1 και έμεναν ακόμη 36-37 λεπτά βάζοντας μέσα και τις καθυστερήσεις. Ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές, καταλαβαίνοντας πως δεν μπορούν πλέων να είναι ανταγωνιστικοί έχασαν εντελώς τον έλεγχο του αγώνα και οδήγησαν τον Ολυμπιακό στην δεύτερη πιο βαριά ήττα στην ιστορία τους. Ήταν ξεκάθαρο πως δεν υπήρξε κοντρόλ στα συναισθήματα τους και βγήκαν εκτός αγώνα.
Ευτυχώς σταμάτησαν
Ο Μεντιλίμπαρ, μάλιστα, με το σκορ στο 5-1, παίζοντας με πέντε παίκτες επέλεξε στο 78ο λεπτό να παίξει με επιθετικό δίδυμο τους Ταρεμί, Γιάρεμτσουκ και ευτυχώς που ο Φλινκ και οι παίκτες του, μετά απο το 6ο τέρμα τράβηξαν την πρίζα γιατί, θα μπορούσε να γραφτεί κάποιο ιστορικό αρνητικό ρεκόρ.
Το παιχνίδι σίγουρα αλλοιώθηκε, όμως θα πρέπει το πάθημα να γίνει μάθημα. Την διαιτησία δεν γίνεται να την ελέγξεις, όμως όταν αγωνίζεσαι σε αυτό το επίπεδο, δεν έχεις το παραμικρό περιθώριο να μην ελέγχεις τα συναισθήματα σου. Η Μπαρτσελόνα, ήταν γεμάτη απουσίες, είχε να μπροστά της το παιχνίδι με την Ρεάλ, έπαιζε με χαλασμένη ενδεκάδα στο γήπεδο και έβαλε 4 τέρματα σε 11 λεπτά. Καταλαβαίνετε τι μπορούσε να έχει συμβεί, έτσι και έπαιζε με την κανονική της ενδεκάδα, δεν είχε να σκεφτεί το επόμενο παιχνίδι και είχε διάθεση για να πιεστή.
Το Τσάμπιονς Λιγκ θέλει ρεαλισμό
Η αλήθεια είναι πως το ποδόσφαιρο μας, δεν ανήκει στο επίπεδο των κορυφαίων ομάδων της διοργάνωσης. Μία ανταγωνιστική παρουσία με προοπτικές, οι Ελληνικές ομάδες, αυτή την εποχή μπορούν να έχουν μέχρι το Γιουρόπα Λιγκ. Ασφαλώς το Τσάμπιονς Λιγκ είναι η πιο ακριβή βιτρίνα και αν θες να συμμετάσχεις, θα πρέπει να ξέρεις πως δεν έχεις το περιθώριο, να παρασυρθείς απο τα συναισθήματα σου. Επίσης χρειάζεται και έναν ρεαλισμό, που στα παιχνίδια με Άρσεναλ και Μπαρτσελόνα ο Μεντιλίμπαρ δεν είχε. Προπονηταράς είναι, τον έχει ευεργετήσει τον Ολυμπιακό, φοβάμαι όμως πως τα ρίσκα που παίρνει έχουν μία υπερβολή για την διοργάνωση. Δεν το πλήρωσε με την Άρσεναλ, δεν θα το πλήρωνε ούτε στο Καμπ Νου, αν δεν ερχόταν η αποβολή, πιστεύω όμως πως ο κύριος λόγος είναι πως για διαφορετικούς λόγους, οι Αρτέτα, Φλινκ δεν είχαν απέναντι του, τις καλές τους ενδεκάδες.
Το σχέδιο του είναι για παιχνίδια που ο Ολυμπιακός μπορεί να είναι στα ίσα ανταγωνιστικός
Αυτά τα παιχνίδια έχω την αίσθηση πως χρειάζονται, περισσότερο αμυντική σκληράδα. O Μεντιλίμπαρ, επιλέγει να παίζει με δίδυμο τους Έσε, Γκαρσία στο κέντρο τον Τσικίνιο πιο ψηλά και τους Ποντένσε, Μάρτινς στα άκρα. Μία χαρά σχέδιο, για παιχνίδια που ο Ολυμπιακός μπορεί να είναι ανταγωνιστικός με το ποδόσφαιρο του, έχω την αίσθηση όμως πως δεν γίνεται να συμβεί αυτό, όταν παίζεις με τις world class ομάδες.
Χρειάζεται ακόμη ένας χαφ
Χρειάζεται τουλάχιστον ένας χαφ ακόμη που θα βοηθούσε στο να γίνει πιο σκληρός σαν ομάδα. Για να πετύχει μία ομάδα απο τον κατώτερο κόσμο, σε αυτήν την διοργάνωση, θα πρέπει να είναι πολύ σκληρή και αποτελεσματική όταν δεν έχει την μπάλα. Ο Ολυμπιακός δεν τα έχει καταφέρει και δεν πηγαίνει σε αυτή την λογική.
Δεν είναι όσο σκληρός χρειάζεται, για να πετύχει υπέρβαση
Σε μέσο όρο ανα παιχνίδι στην διοργάνωση είναι 25η ομάδα στα κοψίματα, στην 21η σε κλεψίματα, στην 22η σε επιτυχημένα τάκλιν. Αναλύοντας τα δύο παιχνίδια που έδωσε ο Ολυμπιακός, είναι ξεκάθαρο πως θα έπρεπε ανασταλτικά να είναι καλύτερος στο μεσαίο μπλοκ. Μοιάζει σαν να εξαντλείται η σκληράδα που προσπαθεί να βγάλει η ομάδα πιέζοντας ψηλά και δεν υπάρχει η ίδια ένταση όταν το μαρκάρισμα γίνεται στο ½ του γηπέδου.
Πιέζει ψηλά, όμως είναι δύσκολο να τους οδηγήσει σε λάθος σε αυτό το επίπεδο
Παίζοντας όμως με αντιπάλους απο το πιο υψηλό επίπεδο, είναι πολύ δύσκολο να τους βάλεις ουσιαστικά προβλήματα στην αρχική τους ανάπτυξη. Ο Ολυμπιακός μπορεί να πίεσε ψηλά τόσο την Άρσεναλ, όσο και την Μπαρτσελόνα αλλά φάσεις απο κλεψίματα στο αντίπαλο ⅓ δεν κατάφερε να βγάλει. Το γεγονός όμως πως δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τον Όντεγκαρντ και τις συνεργασίες των παικτών της Μπαρτσελόνα στοίχισε.
Ισορρόπησε στο διάστημα που είχε 4 χαφ στο γήπεδο
Δεν είναι τυχαίο επίσης πως στην Βαρκελώνη ισορρόπησε και ήταν πραγματικά ανταγωνιστικός, στο διάστημα 45 μέχρι το 58ο λεπτό της αποβολής, όταν είχε στο γήπεδο έναν χαφ παραπάνω με την απόφαση του Μεντιλίμπαρ να βάλει τον Μουζακίτη, αντί του Μάρτινς και να έχει στο γήπεδο ταυτόχρονα, τους Έσε, Γκαρσία, Μουζακίτη, Νασιμέντο. Όταν παίζεις με αυτές τις ομάδες, αυτό που ψάχνεις είναι σκληράδα χωρίς μπάλα, να μπορέσεις να μην αφήσεις ελεύθερους χώρους και την επίθεση, πρέπει να την εκτελέσεις άμεσα, γρήγορα και με ποιότητα, όπως και έγινε στην φάση που σκόραρε ο Ελ Καμπί, μετά απο δύο σέντρες, η πρώτη του Νασιμέντο, η δεύτερη του Ποντένσε. Μπορεί το γκολ να ακυρώθηκε και τελικά να το πέτυχε ο Ελ Καμπί με πέναλτι, αλλά έγινε ξεκάθαρο πως μέσα από την απόφαση για να χρησιμοποιηθεί ένας καθαρός χαφ παραπάνω, βγήκε σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού κερδισμένος χωρίς να χάσει τίποτα επιθετικά.
Λάθος το κόψιμο Καμπελά
Η επιλογή του να παίζει ο Νασιμέντο στα αριστερά, δείχνει το πόσο λάθος ήταν που κόπηκε απο την Ευρωπαϊκή λίστα ο Καμπελά. Ένας απόλυτα ισορροπημένος χαφ, που έχει μάθει να λειτουργεί υπέροχα σε αυτόν τον χώρο και έχει φάει με το κουτάλι αυτά τα παιχνίδια.
Ντεφορμάρισμα Τζολάκη
Ασφαλώς για να μπορέσεις να διεκδικήσεις κάτι σε αυτά τα παιχνίδια, είναι πολύ σημαντικό, να σε κρατήσει ο τερματοφύλακας σου. Είναι ξεκάθαρο πως ο Τζολάκης, είναι σε κακή αγωνιστική κατάσταση. Στην Βαρκελώνη, ο Ολυμπιακός δέχτηκε 6 γκολ σε φάσεις για 2,48xg. Η αλήθεια είναι πως οι σπουδαίες εκτελέσεις ανέβασαν το επίπεδο δυσκολίας, όμως δεν είχε σωστή αντίδραση στο 4ο και στο 6ο γκολ. Αρχίζει να παρατηρείτε ένα μοτίβο, που δείχνει μία αδυναμία. Γνωρίζουμε πως το όπλο του Τζολάκη είναι η ικανότητα του, να μεγαλώνει το σώμα του, απλώνοντας τα χέρια του και στις εκτελέσεις που γίνονται κοντά του, η ταχύτητα και η ικανότητα του στο να απλώνει τα πόδια του.
Δοκιμάζει σπαγγάτο ενώ χρειάζεται να πέσει
Δοκιμάζει πολλές φορές το σπαγγάτο και είναι αποτελεσματικός. Φαίνεται όμως πως σε εκτελέσεις που φωνάζουν πως θέλει διαφορετική αντιμετώπιση και εκτίναξη, δοκιμάζει από συνήθεια το σπαγκάτο, όπως στο δεύτερο τέρμα που δέχτηκε στην Σκωτία και στο 4ο τέρμα της Μπαρτσελόνα.
Στο 74 ο λεπτό, ο Ράσφορντ κάνει μία πονηρή εκτέλεση χαμηλά δεξιά, ο Τζολάκης αντί να βουτήξει, έχει αντίδραση για διαφορετική φάση, για άλλη επέμβαση και η εικόνα της φάσης τον εξέθεσε. Ο Ράσφορντ προφανώς και κατάλαβε πως έχει πρόβλημα στο συγκεκριμένο χτύπημα και το επανέλαβε 5 λεπτά αργότερα, με τον Τζολάκη, να μην αντιδρά.
Επαναλαμβάνω, έχω σε μεγάλη εκτίμηση τον Τζολάκη, παίζει με σύγχρονο τρόπο την θέση, είναι όμως σε μία κακή περίοδο και πρέπει να δουλέψει, στο πότε πρέπει να κάνει μπλονζόν χαμηλά και πότε να καταφεύγει σε σπαγκάτο. Θα είναι πρόβλημα, αν συνεχίσει σε φάσεις που χρειάζεται να πέσει, να προσπαθεί να αποκρούσει σε στιλ χάντμπολ με σπαγκάτο. Η συγκεκριμένη είναι μία αποτελεσματική αντίδραση, σε εκτελέσεις που έρχονται από κοντά και είναι σε κοντινή επαφή με το σώμα σου. Δεν γίνεται να δέχεσαι μακρινή συρτή εκτέλεση στην γωνία και να έχεις αυτή την αντίδραση.
Χρειάζεται πιο ρεαλιστικό σχέδιο
Πέρα από το ποδοσφαιρικό έγκλημα του Ελβετού διαιτητή, για να πάρεις αποτέλεσμα στο πιο υψηλό επίπεδο, χρειάζεται τύχη, που δεν είχε ο Ολυμπιακός στην Βαρκελώνη. Ρεαλισμό που δεν έχει ο Μεντιλίμπαρ, Σκληράδα χωρίς μπάλα στο μεσαίο μπλοκ που δεν έχουν οι σχηματισμοί του. Καλή άμυνα σε χαμηλά μέτρα, δεν αμύνεται καλά χαμηλά ο Ολυμπιακός. Σε σπουδαία κατάσταση τον τερματοφύλακα σου, ο Τζολάκης βγάζει ντεφορμάρισμα. Εκπληκτική φυσική κατάσταση, τρεξίματα, τα οποία υπάρχουν με την δουλειά του Μεντιλίμπαρ. Επιθετική αποτελεσματικότητα που υπάρχει με την ποιότητα του Ποντένσε και με τις εκτελέσεις του Ελ Καμπί. Με λίγα λόγια, ο Ολυμπιακός χρειάζεται να πάρει σκληράδα, μέσα από ένα πιο ρεαλιστικό σχέδιο του προπονητή του, για να αντιμετωπίσει τις world class ομάδες της διοργάνωσης.
