Στο μπάσκετ βρήκαν θέμα να τσακωθούν
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος αναλύει τον μίνι-χαμό για τον αριθμό ξένων στα ρόστερ των ομάδων
Ας μιλήσουμε και λίγο για μπάσκετ με αφορμή τον μίνι-χαμό που έγινε στο άθλημα τις τελευταίες ημέρες και το στοίχημα για την παρουσία ή όχι 8 ξένων σε κάθε ομάδα, με τους δυο να μένουν εκτός πριν από κάθε αγώνα.
Πρώτα απ’ όλα όμως να θυμίσω την ανακοίνωση του συνδικαλιστικού οργάνου των Ελλήνων καλαθοσφαιριστών: «Ο ΠΣΑΚΚ θέλει να εκφράσει κάποιες απορίες, μετά τις τελευταίες πληροφορίες που αφορούν τον αριθμό των ξένων, κυρίως, στη Basket League. Εδώ και αρκετό καιρό, ακούγεται έντονα, πως ο αριθμός των ξένων στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού μπάσκετ, θα αυξηθεί σε 8! Αντί δηλαδή να μειωθεί, θα αυξηθεί, και μάλιστα χωρίς να έχουμε καθίσει όλοι στο ίδιο τραπέζι να συζητήσουμε γι’ αυτή την αλλαγή! Δεν μας… χρυσώνει το χάπι το γεγονός ότι θα αγωνίζονται οι 6 διότι και πάλι είναι πολλοί!
Θέλουμε όμως να εξηγήσουμε την αντίθεσή μας και να εκφράσουμε τις απορίες μας! Αν ένας προπονητής υπολογίζει σε ρόστερ 15 παικτών και οι 8 είναι ξένοι, μειώνονται οι θέσεις των Ελλήνων καλαθοσφαιριστών. Σωστά; Θεωρείτε πως οι νέοι παίκτες θα έχουν το ίδιο κίνητρο να δουλέψουν, όταν βλέπουν τόσους ξένους παίκτες να αγωνίζονται; Η κατάσταση αυτή, δεν θα έχει αντίκτυπο στην Εθνική ομάδα, όταν ο χρόνος των Ελλήνων παικτών στις ομάδες τους είναι περιορισμένος;
Την περασμένη σεζόν, αγωνίστηκαν περισσότεροι νέοι παίκτες από κάθε άλλη φορά, με τη χρονιά να χαρακτηρίζεται παραγωγική. Για ποιον λόγο, λοιπόν, να κάνουμε βήματα πίσω και όχι μπροστά; Ποια είναι η δική σας εξήγηση γι’ αυτή την αλλαγή; Με ποια λογική παίρνετε αυτή την απόφαση;
Αυτά, και άλλα πολλά, θέλουμε να τα συζητήσουμε, πριν προχωρήσουν οι αρμόδιοι σε ανακοινώσεις που θα βάλουν «ταφόπλακα» στο ελληνικό μπάσκετ. Ζητάμε να κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι, με τον Αναπληρωτή Υπουργό Αθλητισμού Γιάννη Βρούτση, τον Πρόεδρο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης Βαγγέλη Λιόλιο και τον Πρόεδρο της Stoiximan GBL Μιχάλη Μελή, προκειμένου να συζητήσουμε, με γνώμονα το καλό του ελληνικού μπάσκετ».
Η ΕΟΚ τον τελευταίο λόγο
Πριν από όλα αυτά που διαβάσατε είχε προηγηθεί η απόφαση του ΕΣΑΚΕ για την αλλαγή από έξι σε οχτώ. Ακολούθησε η άρνηση της Ομοσπονδίας, που ουσιαστικά δεν το περνάει αυτό. Δεν είναι ποδόσφαιρο το μπάσκετ. Ποτέ δεν ήταν. Αν η Super League πάρει απόφαση η ΕΠΟ πολύ- πού δύσκολα (στα όρια του αδύνατου) θα την ανατρέψει. Στο μπάσκετ πάντα η ΕΟΚ είχε τον τελευταίο λόγο.
Η μεγάλη αλήθεια πάντως, έχει να κάνει με την απλή αριθμητική κι αυτή όντως λέει πως όσο λιγότεροι είναι οι ξένοι, τόσο περισσότεροι θα είναι οι Έλληνες. Αναγκαστικά για να βγουν τα κουκιά.
Δυο ξεχωριστά ρόστερ οι «αιώνιοι»
Από ‘κει και πέρα βέβαια αυτό, ανάλογα με την δυναμική και το ταμείο κάθε ομάδας θα την έβλαπτε ή όχι. Ένα κλαμπ που ψωνίζει περιορισμένα, θα ‘χε μικρότερο ζήτημα από τους «αιώνιους» που θα αναγκάζονταν να έχουν δυο ξεχωριστά ρόστερ. Ένα για την χώρα μας και ένα για την Ευρωλίγκα.
Ουσιαστικά ο αριθμός των… παιζούμενων δεν αλλάζει (πάλι έξι θα είναι), όμως σίγουρα θα αποκτηθούν καλύτεροι παίκτες αφού θα είναι ανα πάσα στιγμή έτοιμοι να πατήσουν παρκέ. Όσο για την εθνική ομάδα; Αν ο Έλληνας παίκτης είναι καλός μπορεί να παίξει εκτός συνόρων, κάτι που γίνεται για πλάκα στο ποδόσφαιρο, όχι όμως και στο μπάσκετ. Δεν διαφωνώ με τον ΠΣΑΚΚ ή την ΕΟΚ, αλλά θα ήθελα να ασχοληθεί και με τους ατζεντηδες που φουσκώνουν τα μυαλά στα μικρά παιδιά, που τα «μετακομίζουν» στις ΗΠΑ και τους υπόσχονται μεγάλες μεταγραφές.
Καλύτεροι από τους ξένους που έχουν;
Δεν πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊκός δεν θα γούσταραν να γεμίσουν με Έλληνες, όμως το ερώτημα είναι πόσοι από αυτούς είναι καλύτεροι από τους ξένους που έχουν; Ποιοι είναι οι ψηλοί της εθνικής μας και ποιοι είναι οι ψηλοί που έρχονται από πίσω; Να δεχθούμε ότι για αυτό φταίνε οι ομάδες; Οι μεγάλοι; Να διώξει ο Παναθηναϊκός τον Λεσόρ; Να μην ενδιαφερόταν για τον Βαλαντσιούνας; Ο Ολυμπιακός να μην έχει τον Μιλουτίνοβ ή τον Φάλ; Προσωπικά θεωρώ ότι οι λιγότεροι ξένοι θα δώσουν όντως κίνητρα στους νεαρούς Έλληνες να πιστέψουν και να δουλέψουν για να παίξουν στο ανώτερο επίπεδο, αλλά την ίδια ώρα θα αναστατώσουν την καθημερινότητα των δυο μεγάλων.
Βέβαια μπάσκετ δεν είναι μόνο οι δυο μεγάλοι θα πει κάποιος και θα έχει δίκιο. Αλλά ας μην κρυβόμαστε και πίσω από το δάχτυλό μας. Αν δεν είχαν την δυναμική που έχουν και δεν έκαναν όλο αυτόν τον ντόρο στην Ευρωλίγκα, δεν ξέρω πραγματικά πόσο ψηλά θα ήταν το άθλημα. Όσο στενάχωρο και να ακούγεται αυτό…
