Ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλά, κινδύνευσε, αλλά ο Νίκολα αρνήθηκε να χάσει!
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος γράφει για τη Euroleague και το κακό μπάσκετ, τον ήρωα Μιλουτίνοβ, τον σκόρερ Γουόκαπ και την αφερέγγυα Παρτίζαν
Όσοι βρέθηκαν στο ΣΕΦ είδαν πάλι ένα παιχνίδι περίεργο και σίγουρα όχι καλό. Ο κόσμος του Ολυμπιακού στάθηκε στο τέλος στην ομάδα του και βοήθησε τα μέγιστα να μην χαθεί η αναμέτρηση. Όπως κι έγινε. Δεν ήταν καλά η ομάδα, αλλά απέναντί της είχε έναν αφερέγγυο αντίπαλο. Η Παρτίζαν δεν πείθει κανέναν. Ακόμη και σε ένα παιχνίδι που είχε τον έλεγχο, τα τελευταία λεπτά ήταν μαρτυρικά και γεμάτα γκάφες. Έχασαν 27- 13 το τελευταίο δεκάλεπτο και πήγαν στο καλό. Πάμε τα χρόνια που οι Σέρβοι κυριαρχούσαν και έδιναν ρεσιτάλ. Ο Ομπράντοβιτς έχει γεμίσει Αμερικανούς που όσο και να τους φωνάζει, αυτοί στο τέλος θα κάνουν του κεφαλιού τους. Όπως έκαναν και στο ΣΕΦ…
Η αρχή πάντως για αυτούς δεν ήταν άσχημη. Με τον Ταρίκ Τζόουνς και τον Ουάσιγκτον να κρατάνε το σκοράρισμα, η Παρτίζαν κατάφερε να βάλει δύσκολα στον Ολυμπιακό. Τα οποία δύσκολα προέκυψαν κυρίως μέσω της άμυνας των Σέρβων. Πρώτο κακό μαντάτο για την ομάδα του λιμανιού, ο περιορισμός του Ντόρσεϊ. Ο Τάιλερ συνήθως στα πρώτα δεκάλεπτα βλέπει σαν… βαρέλι το αντίπαλο καλάθι. Κι όμως αυτή την φορά ο Ομπράντοβιτς τον οδήγησε σε κακοτοπιές. Ο Βεζένκοβ δεν ήταν εύκολο να δράσει και ο Φουρνιέ στο 20λεπτο βρήκε μόνο ένα τρίποντο. Η ελληνική ομάδα έχανε μόνο έναν πόντο σε αυτό το διάστημα. Η κορυφαία επιθετική τριάδα είχε βάλει συνολικά 12 πόντους, από τους 38. Ο Γουόκαπ είχε βάλει πλάτη και μετά οι υπόλοιποι από λίγο. Ήταν μια καλή είδηση αυτός ο ένας πόντος με την τόσο κακή επιθετική αντίδραση. Επαναλαμβάνω όμως, ήταν και η άμυνα της Παρτίζαν τέτοια, που αν είχε ένα θέμα να λύσει αυτό ήταν ότι αρκετές φορές ο Μιλουτίνοβ (ηρωική εμφάνιση πάλι) άρπαζε τις μπάλες μέσα στην ρακέτα, σα να έπαιζε εναντίον μικρών παιδιών. Οι Σέρβοι που για την ώρα είναι πολύ μακριά από τον αρχικό τους σχεδιασμό, γύρευαν μια καλή νίκη. Είχαν την ευκαιρία να την κυνηγήσουν στο δεύτερο ημίχρονο.
Γενικά παρακολουθήσαμε άλλο ένα κακό παιχνίδι μετά από αυτό κόντρα στην Χάποελ. Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν κακές επιλογές. Στο σετ παιχνίδι πήραν μονοπάτια που πολλές φορές δεν έβγαζαν κάπου. Έπρεπε να τρέξουν, αλλά δεν ήταν εύκολο. Η Παρτίζαν δεν είναι ούτε Μονακό, ούτε Χάποελ κι όμως είχε καταφέρει να επιβάλλει μια δική της κατάσταση διόλου ευχάριστη για τους γηπεδούχους. Επειδή όμως είναι η… Παρτίζαν , λίγο έσφιξε ο Ολυμπιακός την άμυνά του και πήρε το ματς. Μπορεί να είναι λίγο σκληρό αυτό που γράφω, αλλά πιστεύω ότι αν στην θέση των Σέρβων ήταν μια καλύτερη ομάδα, μάλλον το βράδυ θα ‘ταν ζόρικο. Αρκετοί δεν ήταν καλά. Όμως ο Γουόκαπ ήταν υπέροχος και σκόρερ παρακαλώ, ο ήρωας Μιλουτίνοβ κυρίαρχος (έκανε και τον τερματοφύλακα στα 32’’) και ο Μακ Κίσικ καθοριστικός στο τέλος στην άμυνα.
Σε μια περίοδο που ο Φουρνιέ δεν είναι καλά, σε ένα ματς που ο Ντόρσεϊ είχε 1/7 τρίποντα και ο Βεζένκοβ πήρε μόνο επτά σουτ (κι έβαλε 14!), το ματς έκατσε στον Ολυμπιακό. Καλό φινάλε, αλλά χρειάζεται άμεσα καλύτερη εικόνα…
Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να ετοιμαστεί για άλλη μια διαβολοβδομάδα, που θα τον βρει πρώτα -ξανά- στο σπίτι του με αντίπαλο την Ζάλγκιρις και στην συνέχεια στο Μιλάνο, το οποίο πήρε ένα πολύ καλό διπλό στην Πόλη απέναντι στην Έφες…
