Η μόνιμη συνταγή αποτυχίας και το καμπανάκι που βάρεσε ο Βιτόρια
O Παναθηναϊκός με το διπλό που πέτυχε στην Φιλαδέλφεια, πέτυχε τον στόχο της δεύτερης θέσης. Ασφαλώς και η κατάκτηση της δεύτερης θέσης, δεν μπορεί να μετατρέψει την φετινή σεζόν, σε επιτυχημένη.
Το φετινό ταξίδι ήταν προβληματικό.
Το πρόβλημα για εμένα δεν ήταν η αποτυχία να κατακτηθεί ο τίτλος. Αντιλαμβάνομαι πως για τους φίλους του Παναθηναϊκού τα 15 χρόνια χωρίς τίτλο, είναι πολλά και δημιουργούν ένα βάρος που κουβαλάει ο σύλλογος. Μέσα σε μία σεζόν όμως, το πιο σημαντικό είναι το ταξίδι. Η διαδρομή που κάνει η ομάδα, το σύνολο που δημιουργεί, το δέσιμο αρχικά μεταξυ της, στην συνέχεια με τον κόσμο της, το ποδόσφαιρο που παίζει τις αναμνήσεις που δημιουργεί. Σε όλα αυτά που αν κοιτάξουμε το ένδοξο παρελθόν του συλλόγου, είναι που δημιουργούν τους πραγματικούς δεσμούς και αναμνήσεις, αυτή η ομάδα απέτυχε εμφατικά. Ποτέ δεν κατάφερε να δέσει μεταξύ της, ποτέ δεν δημιούργησε την αίσθηση πως φτιάχτηκε μία παρέα, ποτέ δεν σε έκανε να πιστέψεις, πως υπάρχει ένα συγκεκριμένο ποδόσφαιρο σχέδιο, που αν το ακολουθήσουν μπορεί να βγάλουν το ταλέντο τους στο γήπεδο και να έρθει η επιτυχία. Φυσικά όλα αυτά, σε συνδυασμό με την πίεση για επιτυχία, δεν δημιούργησαν την παραμικρή συνθήκη για να υπάρξει δέσιμο της ομάδας με τον κόσμο.
Η ευθύνη βαραίνει την διοίκηση.
Σε όλα αυτά, ασφαλώς και την μεγαλύτερη ευθύνη την έχει η διοίκηση. Ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός είναι ένας περίεργος οργανισμός, που διοικείται χωρίς κανένα συνολικό πλάνο. Ξαφνικά έρχεται μία απόφαση, που είναι σημαντική για το οργανόγραμμα του συλλόγου και λίγο καιρό αργότερα, έρχονται σκέψεις και πράξεις που την αναιρούν. Δεν θα το πιάσω από παλιά, γιατί θα κουράσω, ασφαλώς και ο καθένας από εσάς, έχει πολλά στο μυαλό του, θα μιλήσουμε για τα πρόσφατα.
Οι περσινές αποφάσεις.
Η διοίκηση πέρυσι, πήρε κάποιες σημαντικές αποφάσεις. Κατήργησε την Β ομάδα, παρότι έχει γίνει σημαντική δουλειά στην βελτίωση του προπονητικού κέντρου, παράτησε την ακαδημία της ομάδας, αφήνοντας την χωρίς διευθυντή. Στην πρώτη ομάδα, αποφάσισε να ρίξει σοβαρά χρήματα για μεταγραφές, χωρίς να επενδύσει στο να δημιουργηθεί ένα δικό του σοβαρό τμήμα σκάουτινγκ, που να βοηθά οι επιλογές να είναι του ίδιου του συλλόγου και όχι από τα γραφεία των μάνατζερ και απο προτάσεις που έρχονται σχεδόν σε όλους τους διεκδικητές του πρωταθλήματος. Αποφασίστηκε επίσης να μην πουληθεί κανείς ποδοσφαιριστής.
Φέτος όλα είναι διαφορετικά.
Ένας χρόνος αργότερα, η διοίκηση προσλαμβάνει τον Φύσα, με τον οποίο διαπραγματεύοταν πέρσι για να αναλάβει υπεύθυνος ακαδημίας, αλλά δεν προχώρησε γιατί αποφάσισε πως δεν ήταν απαραίτητο να στελεχωθεί σοβαρά αυτό το πόστο. Προσέλαβε τον Φύσα και μεταξύ άλλων, του έδωσε σωστά την εντολή, να αναβαθμίσει και να στελεχώσει τις παρατημένες ακαδημίες. Γράφεται πως γίνονται σκέψεις για να δημιουργηθεί ξανά η Β ομάδα, που καταργήθηκε πέρυσι. Φέτος η απόφαση για την πρώτη ομάδα άλλαξε και αποφασίστηκε σωστά, πως όλοι οι ποδοσφαιριστές έχουν την τιμή τους.
Συνταγή αποτυχίας.
Μόνο που δεν λειτουργεί έτσι το πράγμα. Δεν μπορεί, την μία σεζόν να βγάζεις την πρίζα, από συνήθεια, απο καπρίτσιο και την επόμενη να την επαναφέρεις και να περιμένεις, να υπάρξουν αποτελέσματα. Δεν γίνεται οι κομβικές αποφάσεις που παίρνεις, να στηρίζονται στο συναίσθημα και στην λογική, του έπεσε η Β ομάδα την καταργούμε ή πως θέλουμε το πρωτάθλημα δεν πουλάμε κανένας και την επόμενη σεζόν, δεν μας βγήκε η απόφαση να μην πουλήσουμε κανέναν, οπότε όλοι έχουν τιμή πώλησης.
Οι ακαδημίες, χρειάζονται υπομονή και δουλειά σε βάθος χρόνου.
Οι ομάδες, οι μεγάλοι οργανισμοί χρειάζονται ένα συγκεκριμένο πλάνο που να τηρείται και υπομονή. Ασφαλώς και είναι πολύ σημαντικό που η διοίκηση επένδυσε στο προπονητικό κέντρο στο Κορωπί, ασφαλώς και η σωστή στρατηγική είναι να ασχοληθεί με σοβαρότητα με τις ακαδημίες, να επενδύσει όμως για να δουλέψει και να φέρει αποτελέσματα, χρειάζεται δουλειά σε βάθος χρόνου. Όχι δεν βγήκε κάποιο ταλέντο για δύο χρόνια, υπάρχουν λειτουργικά έξοδα, έχει και τις ζοχάδες του ο ιδιοκτήτης, οπότε κλείνουμε και τις ανοίγουμε ξανά του χρόνου.
Ο Βιτόρια έφευγε μετά την Τούμπα.
Η ίδια ακριβώς λογική που ανέφερα με τις ακαδημίες υπάρχει και στο θέμα του προπονητή. Ουσιαστικά το ανέφερα σαν ένα παράδειγμα που αναδεικνύει την ίδια νοοτροπία που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια κάθε χρόνο σε αποτυχία. Την προ περασμένη Κυριακή μετά την ήττα στην Τούμπα, όλως τυχαίως γράφτηκε, πως ο Παναθηναϊκός έχει έρθει σε συμφωνία με μεγάλο προπονητή. Την εβδομάδα που ακολούθησε, όλοι όσοι ξέρουν από το ρεπορτάζ της ομάδας, είχαν την πληροφορηση πως ο Βιτόρια είναι τελειωμένος. Δεν ικανοποιεί το ποδόσφαιρο του, δεν έχει πείσει με το σχέδιο του και ο Παναθηναϊκός ψάχνει για προπονητή.
Ο Βιτόρια ήταν ο ίδιος προπονητής και την προηγούμενη εβδομάδα.
Αμέσως μετά την επικράτηση επι της ΑΕΚ, υπήρξε συνολικά η ενημέρωση προς τους ρεπόρτερ, πως στηρίζουμε τον Βιτόρια και παραμένει.Συγγνώμη αλλά δεν γίνεται έτσι. Ο Βιτόρια ήταν ο ίδιος προπονητής, την προηγούμενη εβδομάδα, που είναι και αυτή που τρέχουμε. Ο Παναθηναϊκός στα χέρια του είχε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Υπήρξε ένα σημαντικό διάστημα για να τον αξιολογήσεις, είτε σου αρέσει και συνεχίζεις μαζί του, είτε δεν σου αρέσει και προχωράς στην αντικατάσταση του.
Το τι θα συμβεί θα το μάθουμε σύντομα, βεβαιότητα δεν υπάρχει, μιλάμε για μία διοίκηση που το χαρακτηριστικό της, είναι πως η μία απόφαση της, αναιρεί την προηγούμενη.
Το καμπανάκι που χτύπησε ο Βιτόρια.
Ο Βιτόρια πάντως είπε κάποια πράγματα σημαντικά στην συνέντευξη τύπου που έδωσε μετά το παιχνίδι με την ΑΕΚ.
Σε ερώτηση που του έγινε, τι πρέπει να γίνει ώστε να μπει ο Παναθηναϊκός στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ, έδωσε την παρακάτω απάντηση.
«Προτρέχουμε λίγο. Αυτή τη στιγμή θέλουμε να κρατήσουμε ότι πετύχαμε τον στόχο της 2ης θέσης, αφού δεν μπορούσαμε την πρώτη. Έχει γίνει ένα βήμα μπροστά. Θα τα συζητήσω εσωτερικά με την ομάδα, πως θα πάμε παρακάτω. Ολη η δομή της ομάδας θα πρέπει να βελτιωθούμε, να έχουμε καλύτερη σύνδεση μεταξύ μας. Είναι θέματα που θα ήθελα να συζητήσω με τη διοίκηση. Και στο μέλλον θα μπορούμε να μιλήσουμε για περισσότερα.
Λατρεύω τον σύλλογο και τους παίκτες. Μου αρέσει αυτή η εμπειρία εδώ. Είναι πράγματα που θα πρέπει να συζητηθούν εσωτερικά για να βελτιώσουμε την ομάδα για να κάνει το επόμενο βήμα και να αλλάξουμε επίπεδο. Με την εμπειρία μου μπορώ να πω πως για να χτίσεις νοοτροπία πρωταθλητή δεν είναι μόνο οι παίκτες που θα φέρεις για να λύσεις τα ζητήματα, αλλά είναι συνδυασμός πραγμάτων με πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει στο τέλειο επίπεδο».
Ο Βιτόρια μίλησε ανοιχτά για τον τρόπο που εργάζονται, που λειτουργούν άνθρωποι που ανήκουν στο οργανόγραμμα της ομάδας, στην καθημερινότητα στο Κορωπί και είπε πως πρέπει να υπάρξει βελτίωση στον τρόπο που δουλεύουν και θα τα συζητήσει αναλυτικά με την διοίκηση. Οπότε με αυτήν την συζήτηση να εκκρεμεί κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος, για το τι θα συμβεί για το μέλλον του Βιτόρια και όχι μόνο.
