Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται σχέδιο και έμπνευση: Αμφιβάλω αν μπορεί να τα προσφέρει ο Βιτόρια
Στον Παναθηναϊκό αποφάσισαν να συνεχίσουν με τον Ρουί Βιτόρια στον πάγκο τους. Υπάρχουν θετικά και αρνητικά να προσάψει κανείς στην παρουσία του Πορτογάλου τεχνικού.
Ανέλαβε μία προβληματικά δουλεμένη και μόνιμα αγχωμένη ομάδα.
Ο Ρουί Βιτόρια ανέλαβε τον Παναθηναϊκό στην 8η θέση και κατάφερε να τερματίσει στην 2ή. Πήρε μία ομάδα στις 31 Οκτωβρίου προβληματικά δουλεμένη από τον προκάτοχό του. Ένα σύνολο που είχε ένα αγωνιστικό σχέδιο, που δεν μπορούσε να το υπηρετήσει. Έναν τρόπο πίεσης που δημιουργούσε σοβαρά ζητήματα, στις αμυντικές μεταβάσεις και μία αλλοπρόσαλλη δημιουργία που έφερνε στην ομάδα ένα μόνιμο άγχος. Ο Παναθηναϊκός που ανέλαβε ήταν μία προβληματικά δουλεμένη ομάδα, δεχόταν περισσότερα xgoals από ότι δημιουργούσε και δεν είχε την παραμικρή ηρεμία και σιγουριά στο παιχνίδι του.
Είναι δεδομένο πως η σεζόν καταστράφηκε απο την επιλογή του Αλόνσο.
Μάζεψε την ομάδα και έφερε ηρεμία.
Ο Ρουί Βιτόρια μάζεψε γρήγορα την ομάδα,έφερε αγωνιστική ηρεμία, ήρθαν κάποια θετικά αποτελέσματα και έφέρε τον Παναθηναϊκό στις πρώτες ημέρες του Ιανουαρίου στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος.
Κάπου εκεί όμως τα πράγματα σταμάτησαν να πηγαίνουν καλά. Η ομάδα δεν βελτιώθηκε μετά την αρχική ηρεμία που έφερε η έξοδος του Αλμέιδα. Δεν μπορείς να είσαι σίγουρος, αλλά η λογική έλεγε πως η έξοδος ενός τόσο αγχωτικού προπονητή, με αγωνιστική φιλοσοφία που μπέρδευε τους παίκτες απο μόνη της θα έφερνε αγωνιστική άνοδο.
Δεν υπήρξε βελτίωση μετά το πρώτο δίμηνο.
Αυτή όντως ήρθε, πιστώνεται ασφαλώς στον άνθρωπο που την έφερε, όμως μετά τον μήνα του μέλιτος δεν υπήρξε η απαιτούμενη πρόοδος. Για να είμαι ακριβής, η πτώση ήρθε μετά το πρώτο δίμηνο.
Τα αρνητικά ρεκόρ με τον Ολυμπιακό.
Ο Βιτόρια πράγματι ανέλαβε τον Παναθηναϊκό στην 8η θέση, στους 4 βαθμούς όμως από τον Ολυμπιακό και τελείωσε στους -16. Ανέλαβε τον Παναθηναϊκό, με ένα σημαντικό ψυχολογικό σερί 9 αήττητων αγώνων απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο του και ο ίδιος τρέχει ένα ρεκόρ 5 αγώνων χωρίς νίκη 0-2-3.
Δεν έγινε ποτέ μία ομάδα, που να σκοράρει με συχνότητα πρωταθλητισμού.
Ο Παναθηναϊκός δεν αξιοποίησε ποτέ, το ακριβό του ρόστερ, για να γίνει μία ομάδα που μπορεί να σκοράρει με την συχνότητα ομάδας που κάνει πρωταθλητισμό. Σε 23 παιχνίδια σε πρωτάθλημα και πλέι οφ το ρεκόρ του ήταν 14-4-5 με 34-25 τέρματα, δηλαδή ο Παναθηναϊκός σκόραρε επι ημερών Βιτόρια 1,47 τέρματα ανα παιχνίδι και δεχόταν 1,08.
Φλύαρη επιθετικά, εύθραυστη αμυντικά.
Υπήρξε επιθετική βελτίωση απο το 0,89-0,78 του Αλόνσο, όμως σε καμία περίπτωση δεν παρουσίασε μία ομάδα, με την επιθετική δημιουργία και με μία αμυντική συνοχή ικανής να πάρει πρωτάθλημα. Ο δικός του Παναθηναϊκός ήταν φλύαρος επιθετικά και απίστευτα σοφτ αμυντικά.
Δεν υπάρχει ξεκάθαρο ποδοσφαιρικό σχέδιο.
Το χειρότερο απο όλα που ουσιαστικά δημιουργεί και τις περισσότερες δεύτερες σκέψεις για την παραμονή του, έχει να κάνει με το ποδοσφαιρικό του σχέδιο, το οποίο δεν υπάρχει. Πραγματικά ο Βιτόρια βρίσκεται 6 μήνες στον πάγκο του Παναθηναϊκού και δεν έχει γίνει κατανοητό τι ακριβώς ποδόσφαιρο πρεσβεύει. Σε όλα τα μεγάλα παιχνίδια η ομάδα του βγάζει μία παθητικότητα, μία φοβικότητα. Αφήνει την μπάλα στον αντίπαλο, χωρίς όμως να πιέζει τα αντίπαλα στόπερ, δίχως να πιέζει ψηλά. Δεν βγάζει αντεπιθέσεις, μένει χαμηλά ενώ ταυτόχρονα είναι εύθραυστη στα χαμηλά μέτρα.
Οι περισσότεροι παίκτες στα χέρια του, ήταν σε αγωνιστική πτώση.
Στα χέρια του, οι περισσότεροι παίκτες, με εξαίρεση τους Βαγιαννίδη, Ουναχί και Τζούρισιτς – αν και ο Σέρβος είχε μία σταθερή πορεία ολόκληρη την σεζόν- ήταν σε πτώση. Δεν έδειξε να έχει αγωνιστικό σχέδιο, να αξιοποιήσει τα προσόντα των Πελίστρι, Τετέ. Χρησιμοποίησε για μεγάλο διάστημα το δίδυμο Σιώπη, Μαξίμοβιτς στον άξονα που εξασφάλιζε πως ο αντίπαλος θα έχει την μπάλα, είχε αγωνιστικό σχέδιο που έβγαζε όλες τις αδυναμίες του Μπακασέτα και στερούσε το οποιοδήποτε προτέρημα απο την ομάδα του. Δεν κατάφερε να σηκώσει την πεσμένη ψυχολογία του Ντραγκόφσκι, ο χειρισμός στην θέση του αριστερού μπακ ήταν τουλάχιστον ερασιτεχνικός, δέχτηκε στοϊκά και δίχως να κάνει την οποιαδήποτε προσπάθεια να ανατρέψει την κατάσταση, την αγωνιστική πτώση του Ιωαννίδη, αλλά και του Τετέ.
Όλα αυτά αποτελούν ένα σημαντικό πακέτο για να κάνουν την παραμονή Βιτόρια να μοιάζει προβληματική.
Σοβαρός και μετρημένος.
Δέχομαι σαν υπεράσπιση του Βιτόρια, πως πήρε μία προβληματική δουλεμένη ομάδα, απο έναν μόνιμα αγχωμένο προπονητή. Πως ό ίδιος ήταν πάντοτε σοβαρός και μετρημένος. Εκτιμώ πως είναι ο πρώτος προπονητής που τα τελευταία χρόνια στην ομάδα, δεν προσπάθησε να δημιουργήσει ένα δικό του κύκλο επικοινωνίας και αρκέστηκε με σοβαρότητα μόνο στην δουλειά που κάνει στο γήπεδο και πιθανότατα απο την στιγμή που πέτυχε έστω τον μίνιμουμ στόχο του συλλόγου και η αποτυχία δεν ήταν ολοκληρωτική να του άξιζε να αναλάβει την ομάδα από την αρχή.
Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έμπνευση.
Πιστεύω όμως, πως για να πετύχει τους στόχους της, αυτή η αρρωστη ομάδα, χρειάζεται στον πάγκο της και στο γήπεδο ανθρώπους που να μπορούν να εμπνεύσουν ο ένας τον άλλον και τον κόσμο της ομάδας. Φοβάμαι πως ο Βιτόρια δεν έχει αυτό το στοιχείο. Τις απαντήσει θα τις δώσει ο χρόνος.
