J1 League Ιαπωνίας: Preview της σεζόν 2021
Την Παρασκευή (26/2) ξεκινά η 29η έκδοση της J1 League Ιαπωνίας με την αναμέτρηση ανάμεσα σε Καβασάκι και Γιοκοχάμα Μαρίνος. Οκτώ παιχνίδια διεξάγονται το Σάββατο, ενώ ακόμη ένα είναι προγραμματισμένο για την Κυριακή. Στην κορυφή της χώρας επέστρεψε μετά από ένα χρόνο απουσίας η Καβασάκι, η οποία κατέκτησε το τρίτο πρωτάθλημα της ιστορίας της και όλα τα τέσσερα τελευταία χρόνια, τερματίζοντας 18 πόντους πάνω από τη δεύτερη Γκάμπα Οσάκα.
Λόγω της πανδημίας, καμία ομάδα δεν υποβιβάστηκε την περασμένη σεζόν, ενώ προβιβάστηκαν από τη δεύτερη κατηγορία οι Τοκουσίμα και Φουκουόκα, αυξάνοντας τις ομάδες στις 20.
Σύστημα διεξαγωγής
Το πρωτάθλημα αποτελείται από 20 ομάδες οι οποίες θα δώσουν, μεταξύ τους, από δύο αναμετρήσεις (εντός και εκτός έδρας) σε ένα σύνολο 38 αγωνιστικών. Η πρωταθλήτρια εξασφαλίζει απευθείας την πρόκρισή της στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Η 2η και 3η θέση οδηγούν στα πλέι οφ της μεγάλης διοργάνωσης της Ασίας. Θα έχουμε απευθείας υποβιβασμό τεσσάρων ομάδων.
Τα φαβορί
Καβασάκι είναι το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος, με την πρώτη να έχει κατακτήσει τον τίτλο και πέρυσι και να θέλει να τον υπερασπιστεί. Από εκεί και πέρα, η Κασίμα ακολουθεί ως δεύτερο φαβορί, εντη Ναγκόγια να είναι τρίτο, ενώ στην τέταρτη θέση είναι η Βίσσελ Κόμπε, για να “κλείσει” την πρώτη πεντάδα η Τσερέζο Οσάκα. Για τη μάχη της παραμονής τώρα, η Σεντάι είναι το πρώτο φαβορί για να υποβιβαστεί, με τις Σονάν Μπελμάρε και Φουκουόκα να έχουν και αυτές αρκετές πιθανότητες. Ακολουθούν Τοκουσίμα, Γιοκοχάμα και Σιμίζου.
Οι αλλαγές στους πάγκους
Δεν υπήρξαν πολλές αλλαγές στους πάγκους. Μετά από ένα χρόνο και κάτι μακριά από τους αγωνιστικούς χώρους, ο Λέβιρ Κούλπι συμφώνησε να αναλάβει την Τσερέζο Οσάκα διανύοντας την τρίτη του θητεία στην ομάδα (2007-2012, 2012-2014), ενώ αντικατέστησε τον Μιγκέλ Άνχελ Λοτίνα. Ο Ισπανός είχε συμφωνήσει να αναλάβει την ηγεσία της Σιμίζου, η οποία πέρυσι απέλυσε τον Αυστραλό Πίτερ Κλαμόφσκι και ολοκλήρωσε τη σεζόν με υπηρεσιακό τον Χιροάκι Χιραόκα.
Μετά από ένα χρόνο στη Σεντάι, ο Τακάσι Κιγιάμα αποτέλεσε παρελθόν, με τον Μακότο Τεγκουραμόρι να είναι ο νέος τεχνικός της. Μπορεί να επανέφερε την Τοκουσίμα στην πρώτη κατηγορία, μετά από πέντε χρόνια απουσίας, ωστόσο ο Ρικάρντο Ροντρίγκες αποφάσισε να μην συνεχίσει εκεί, με τον πρώην τεχνικό του Παναθηναϊκού, Ντάνι Πογιάτος, να τον αντικαθιστά. Πάντως, ο Ρικάρντο Ροντρίγκες δεν έμεινε άνεργος, καθώς είχε συμφωνήσει ήδη με την Ουράβα.
Οι δέκα σημαντικότερες μεταγραφές
| Όνομα | Ηλικία | Θέση | Από | Προς | Κόστος |
| Μάικλ Ολούνγκα | 26 | ΕΠ | Κασίβα | Αλ Ντουχάιλ | 6.000.000€ |
| Λίνκολν | 20 | ΕΠ | Φλαμένγκο | Βίσσελ Κόμπε | 2.480.000€ |
| Ντιέγκο Πιτούκα | 28 | ΜΕ | Σάντος | Κασίμα | 1.330.000€ |
| Μπρούνο Ουλβίνι | 29 | ΑΜ | – | Τόκιο | 0€ (ελεύθερος) |
| Κόκι Σαΐτο | 19 | ΕΠ | Γιοκοχάμα | Λομέλ | 2.210.000€ |
| Λεονάρντο | 23 | ΕΠ | Ουράβα | Σανγκάη Λουνένγκ | 2.070.000€ |
| Κρίστιαν Μπατόκιο | 28 | ΜΕ | Μπρεστ | Τοκουσίμα | ? |
| Τιάγκο | 27 | ΕΠ | Σάντα Κλάρα | Σιμίζου | 2.000.000€ |
| Κακά | 21 | ΑΜ | Κρουζέιρο | Τοκουσίμα | 1.640.000€ |
| Πέδρο Ραούλ | 24 | ΕΠ | Μποταφόγκο | Κασίβα | 1.650.000€ |
Οι ομάδες
Καβασάκι: Μετά από ένα χρόνο απουσίας, η Καβασάκι επέστρεψε και πάλι στην κορυφή της χώρας, κατακτώντας το τρίτο πρωτάθλημα της ιστορίας, όλα τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Ήταν το φαβορί και το απέδειξε με τον καλύτερο τρόπο, τερματίζοντας παράλληλα 18 βαθμούς πάνω από τους διώκτες της. Παράλληλα, κατέκτησε κύπελλο και Σούπερ Καπ. Στόχος, να διατηρήσει τα ηνία και θεωρείται ένα από τα φαβορί για να στεφθεί πρωταθλήτρια. Ποντάρει πολλά στο επιθετικό δίδυμο Λεάντρο Νταμιάο και Γιου Κομπαγιάσι.
Γκάμπα Οσάκα: Το αήττητο που έτρεχε για σχεδόν δυο μήνες και κάποιες ακόμη σημαντικές νίκες, την έφεραν στη δεύτερη θέση της τελικής κατάταξης, εξασφαλίζοντας παράλληλα και μια θέση στο Τσάμπιονς Λιγκ. Έφτασε τόσο στον τελικό κυπέλλου, έπαιξε και στο Σούπερ Καπ, έχοντας ηττηθεί και στα δυο από την Καβασάκι. Λίγες οι προσθήκες στο ρόστερ της, την ώρα που οκτώ συνολικά παίκτες αποχώρησαν.
Ναγκόγια: Προσπαθεί να γίνει μια από τις μεγάλες δυνάμεις η Ναγκόγια, με κάθε χρονιά να κάνει και το κάτι παραπάνω. Επέστρεψε πριν δυο χρόνια στα “μεγάλα σαλόνια”, την πρώτη σεζόν έμεινε στην κατηγορία και πέρυσι κατέκτησε την τρίτη θέση, που οδηγεί και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Μεγάλο της όπλο, η άμυνα, μετρώντας 28 τέρματα παθητικό στο τελευταίο πρωτάθλημα. Απέκτησε κυρίως ντόπιους ποδοσφαιριστές, αρκετές οι αποχωρήσεις, με πιο σημαντική του Βραζιλιάνου μέσου, Ζοάο Σμιντ, που συνεχίζει στην Καβασάκι.
Τσερέζο Οσάκα: Ακόμη μια χρονιά η περσινή, που η Τσερέζο Οσάκα ξεκίνησε με πολλές βλέψεις, όμως έμεινε και πάλι εκτός τριάδος, τερματίζοντας τέταρτη. Μετά από επτά χρόνια, ο Λεβίρ Κούλπι αναλαμβάνει ξανά τα ηνία της, διανύοντας την τρίτη θητεία του στην ομάδα (2007-2012, 2012-2014), θέλοντας να την επαναφέρει στην επιτυχίες. Πάρα πολλές οι αλλαγές που έγιναν και στο ρόστερ της.
Κασίμα: Πρόκειται για την ομάδα με τα περισσότερα πρωταθλήματα στη χώρα, μετρώντας οκτώ το σύνολο. Ωστόσο, τα τελευταία δώδεκα χρόνια, κατέκτησε μόλις έναν αντίστοιχο τίτλο. Πέρυσι πάντως, πάλεψε αρκετά για να τερματίσει εντός τριάδος, όμως απέτυχε να το κάνει πράξη, με το φινάλε να τη βρίσκει μόλις πέμπτη. Ευελπιστεί σε κάτι καλύτερο φέτος, ενισχύοντας σημαντικά το κέντρο της με τον Ντιέγκο Πιτούκα, από τη Σάντος. Συνεχίζει με τον Κάρλος Ζάγκο στην τεχνική ηγεσία.
Τόκιο: Δεν κατάφερε να πετύχει κάτι ανάλογο με το 2019 η Τόκιο, όταν και τερμάτισε δεύτερη, καθώς το φινάλε του προηγούμενο πρωταθλήματος, τη βρήκε μόλις έκτη. Ωστόσο, “γλυκάθηκε” κάπως με την κατάκτηση του Λιγκ Καπ, κάτι που συνέβη για τρίτη φορά στην ιστορία της (2004, 2009, 2020). Είναι από τα φαβορί για να τερματίσουν εντός δεκάδος, όμως θα παλέψει για να τερματίσει όσο το δυνατόν πιο ψηλά. Στον πάγκο της βρίσκεται από το 2018, ο Κέντα Χασεγκάβα.
Κασίβα: Έχοντας επιστρέψει στην κατηγορία πέρυσι, είχε θέσει ως στόχο την παραμονή. Κάτι που όπως αποδείχθηκε το κατάφερε να ευκολία, τερματίζοντας στην έβδομη θέση της τελικής κατάταξης και στο -11 από την πρώτη τριάδα. Τώρα, θέλει να βρεθεί και πάλι εντός δεκάδος, με τον Νελσίνιο Μπαπτίστα να παραμένει στην τεχνική ηγεσία. Πολύ καλή κίνηση με την προσθήκη του Βραζιλιάνου φορ της Μποταφόγκο, Πέδρο Ραούλ.
Χιροσίμα: Τερμάτισε 8η την περσινή σεζόν. Ο Χιρόσι Γιοφούκου βρίσκεται στον πάγκο της από το 2018, υπήρξαν αρκετές ανακατατάξεις στο ρόστερ της. Θεωρείται σίγουρο πως θα βρεθεί και φέτος εντός δεκάδος, διεκδικώντας από εκεί και πέρα το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα. Αρκετοί παίκτες που δεν υπολογίζονταν αποτέλεσαν παρελθόν, με τις προσθήκες να είναι λίγες και προσεκτικές.
Γιοκοχάμα Μαρίνος: Πρωταρχικός στόχος που είχε πέρυσι ήταν η υπεράσπιση του τίτλου της. Γνώριζε εξ αρχής ότι το έργο της ήταν δύσκολο και δεν κατάφερε να το κάνει πράξη, απογοητεύοντας με την παρουσία της, καθώς το φινάλε τη βρήκε στην ένατη θέση. Πολύ καλή επιθετικά, έχοντας τη δεύτερη πιο παραγωγική επίθεση (69 γκολ), όμως η άμυνα της την πρόδωσε αρκετές φορές. Φέτος, θέλει να δείξει κάτι καλύτερο, συνεχίζει με τον Άγγελο Ποστέκογλου στον πάγκο, ενώ ενισχύθηκε αρκετά.
Ουράβα: Σε μετριότητα κινήθηκε με την παρουσία της στο περσινό πρωτάθλημα, καθώς τερμάτισε μόλις στην 10η θέση. Αναπολεί το 2006, όταν έφτασε στην κατάκτηση του τίτλου, όμως αυτό ανήκει στο παρελθόν. Φέτος, θέλει να δείξει ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο και γι αυτό το λόγο η διοίκηση έδωσε τα ηνία στον Ρικάρντο Ροντρίγκες, τον άνθρωπο που ανέβασε την Τοκουσίμα στην πρώτη κατηγορία.
Οΐτα Τρίνιτα: Βρίσκεται δυο χρόνια στην κατηγορία και φαίνεται πως δεν κινδυνεύει, καθώς τερματίζει κλασικά στη μέση της κατάταξης. Το φινάλε της περσινής σεζόν τη βρήκε 11η, κάνοντας μια κοιλιά στα τελευταία ματς με μόλις μια νίκη (1-4-2). Φέτος, αναμένεται μια αντίστοιχη, αν όχι καλύτερη, σεζόν για την ίδια, καθώς δεν θεωρείται και από τα μεγάλα φαβορί για υποβιβασμό. Πολλές οι ανακατατάξεις στο ρόστερ της, απέκτησε 13 παίκτες, ενώ 18 συνολικά αποχώρησαν. Πορεύεται με τον Τομοχίρο Κατανοσάκα.
Σαπόρο: Δεν ικανοποίησε με την παρουσία της στο περασμένο πρωτάθλημα, έδειξε αρκετά σκαμπανεβάσματα και το φινάλε τη βρήκε στην 12η θέση. Φέτος θέλει να τερματίσει εντός δεκάδος αρχικά και από εκεί και πέρα όσο το δυνατόν ψηλοτερα. Σημαντική η ενίσχυση της με τον διεθνή Νιγηριανό επιθετικό, Γκάμπριελ Οκετσούκου. Στο τιμόνι της παραμένει ο Μιχάιλο Πέτροβιτς, θέση την οποία ανέλαβε το 2018.
Τόσου: Κινήθηκε για ακόμη μια χρονιά στη μετριότητα, χαρακτηριστικό ότι τρεις φορές στις εννέα σεζόν που είναι στην κατηγορία, τερμάτισε εντός δεκάδος. Από το 2019 στο τιμόνι της βρίσκεται ο Νοτιοκορεάτης Κιμ Μιονγκ Χι, που προσπαθεί πάντα για το καλύτερο δυνατό στην ομάδα του. Όπως ήταν φυσικό, προχώρησε σε αρκετές αλλαγές στο ρόστερ της, ενώ αποσύρθηκε από την ενεργό δράση ο 34χρονος αμυντικός Κεϊσούκε Ιβασίτα.
Βίσσελ Κόμπε: Σταθερά με βλέψεις τα τελευταία χρόνια, για ακόμη μια σεζόν δεν κατάφερε να αποδώσει τα μέγιστα, τερματίζοντας πέρυσι μόλις στην 14η θέση, έχοντας ηττηθεί στα έξι τελευταία αντίστοιχα ματς. Κρατάει το γεγονός ότι έφτασε μέχρι τα ημιτελικά στο Τσάμπιονς Λιγκ της Ασίας, στο οποιο συμμετείχε για πρώτη φορά. Ελπίζει σε μια καλύτερη πορεία και με στόχο να διεκδικήσει είσοδο στην «τριάδα». Διαθέτει ένα αξιόλογο ρόστερ, στο οποίο υπάρχουν παίκτες με πολλές ευρωπαϊκές παραστάσεις (Ινιέστα, Φερμάελεν, Σαμπέρ), ενώ απέκτησε και το Βραζιλιάνο νεαρό επιθετικό της Φλαμένγκο, Λίνκολν.
Γιοκοχάμα: Ανέβηκε πέρυσι στην κατηγορία, έθεσε ως αρχικό στόχο την παραμονή, με το φινάλε τη σεζόν να τη βρίσκει στην 15η θέση, παρότι καμία ομάδα δεν υποβιβάστηκε εν τέλει. Η ομάδα με το χαμηλότερο μπάτζετ στην κατηγορία, αλλά και αυτή με το πιο γερασμένο ρόστερ, με το μέσο όρο ηλικίας να είναι στα 29 χρόνια. Άλλωστε έχει στις τάξεις της και τον 53χρονο επιθετικό Καζουγιόσι Μιούρα. Είναι από αυτές που θα παλέψουν για την παραμονή, κάτι που δεν θέλει να σκέφτεται σίγουρα ο τεχνικός Τακαχίρο Σιμοτάιρα.
Σιμίζου: Ο στόχος ήταν η δεκάδα. Όμως μέχρι και αυτό απέτυχε να το κάνει πράξη, καθώς το φινάλε τη βρήκε στην 16η θέση, μαζί με τη Σεντάι, ούσα παράλληλα στο +1 από την τελευταία θέση. “Πληγώθηκε” από την άμυνα της, που ήταν η χειρότερη της κατηγορίας (70 γκολ). Θα προσπαθήσει να κάνει κάτι καλύτερο φέτος, έχοντας στην τεχνική ηγεσία τον Μιγκέλ Άνχελ Λοτίνα, ο οποίος πέρυσι οδήγησε την Τσερέζο Οσάκα στην τέταρτη θέση. Πολλά τα πάρε-δώσε στο μεταγραφικό παζάρι, πήρε δανεικό τον διεθνή Ιάπωνα πορτιέρο Σουίτσι Γκόντα.
Σεντάι: Αναμενόμενη για ακόμη μια χρονιά η πορεία της στο πρωτάθλημα, οι κακές εμφανίσεις την υποχρέωσαν να τερματίσει αρκετά χαμηλά. Παράλληλα, διαθέτει ένα από τα χαμηλότερα μπάτζετ και αναμένεται να δώσει μάχη για την αποφυγή του υποβιβασμού. Θα πορευτεί με τον Μακότο Τεγκουραμόρι φέτος στην τεχνική ηγεσία, ενώ αγόρασε από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τον Ιάπωνα φορ, Τακούμα Νισιμούρα.
Σονάν Μπελμάρε: Ξεκίνησε με πρωταρχικό μέλημα να αποφύγει τον υποβιβασμό, ωστόσο ήρθε η απόφαση με καμία ομάδα να μην υποβιβάζεται πέρυσι, με αποτέλεσμα να αποβάλλει μεγάλο άγχος από πάνω της. Τερμάτισε ωστόσο τελευταία στην κατάταξης, έχοντας με διαφορά τη χειρότερη επίθεση της κατηγορίας. Μια από τα ίδια η φετινή χρονιά, θα δώσει σκληρή μάχη για να μείνει στην κατηγορία.
Τοκουσίμα: Για δεύτερη φορά στα 21 χρόνια ιστορία της, η Τοκουσίμα θα αγωνιστεί και πάλι στη μεγάλη κατηγορία. Η προηγούμενη φορά που πήρε μέρος, ήταν το 2014, όταν και υποβιβάστηκε αμέσως. Πέρυσι, τερμάτισε πρώτη στη δεύτερη κατηγορία, θέση την οποία μοιράστη με την Φουκουόκα, όμως είχε καλύτερα διαφορά τερμάτων για να πάρει τον τίτλο. Στον πάγκο της βρίσκεται εδώ και λίγο καιρό ο Ντάνι Πογιάτος, που είχε περάσει και από τον Παναθηναϊκό, στο ξεκίνημα της σεζόν.
Φουκουόκα: Μετά από μια τετραετία στη δεύτερη κατηγορία, η Φουκουόκα κατάφερε την προηγούμενη σεζόν να εξασφαλίσει και πάλι την άνοδο. Παρότι τερμάτισε στην πρώτη θέση, μαζί με την Τοκουσίμα, είχε χειρότερο απολογισμό τερμάτων, οπότε και έχασε τον τίτλο. Στόχος δεν είναι άλλος τώρα από την παραμονή, με τον Σιγκετόσι Χασέμπε να μένει για δεύτερη διαδοχική χρονιά στην τεχνική ηγεσία της.
