Α’ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ: Preview της σεζόν 2021
Διαβάστε το αναλυτικό preview για τη Serie Α της Βραζιλίας της σεζόν 2021.
Αυτό το Σάββατο ξεκινάει το εθνικό πρωτάθλημα της πρώτης κατηγορίας της Βραζιλίας, ένα από τα πιο αμφίρροπα του κόσμου, το οποίο και φέτος ξεκινάει αργότερα του κανονικού, λόγω του κορωνοϊού και της καθυστερημένης λήξης της προηγούμενης σεζόν. Και θα είναι αρκετά συμπυκνωμένο και φέτος, καθώς θα τελειώσει αρχές Δεκέμβρη, ώστε από του χρόνου να μπουν οι ομάδες στους γνώριμους τους ρυθμούς! Στα θετικά η επιστροφή των οπαδών στα γήπεδα, ενώ όπως συνηθίζεται οι ομάδες βρίσκονται σε πλήρεις αγωνιστικούς ρυθμούς, αφού γι’ αυτούς η σεζόν ξεκινάει τον Ιανουάριο ή αρχές Φλεβάρη με τα πολιτειακά τους πρωταθλήματα και αρκετές από αυτές συμμετέχουν και στα διασυλλογικά πρωταθλήματα της Νοτίου Αμερικής.
Σύστημα διεξαγωγής
Το πρωτάθλημα αποτελείται από 20 ομάδες οι οποίες θα δώσουν μεταξύ τους από δύο αναμετρήσεις (εντός και εκτός έδρας) σε ένα σύνολο 38 αγωνιστικών. Η πρώτη κατακτάει τον τίτλο και μαζί με τις πέντε επόμενες ομάδες, αλλά και την κυπελλούχο της χώρας, συμμετέχουν στο επόμενο Κόπα Λιμπερταδόρες. Οι έξι επόμενες κατά σειρά ομάδες που δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο Λιμπερταδόρες, συμμετέχουν στο Κόπα Σουνταμερικάνα. Και φυσικά οι τέσσερις τελευταίες υποβιβάζονται. Σε περιπτώσεις ισοβαθμιών το αρχικό κριτήριο είναι οι νίκες κάθε ομάδας, με αυτήν που έχει τις περισσότερες να υπερτερεί. Αν έχουν τον ίδιο αριθμό, στη συνέχεια μετράει η συνολική διαφορά τερμάτων και αν και εκεί υπάρχει ισοβαθμία, μετράει η καλύτερη επίθεση.
Τα φαβορί
Όπως είναι λογικό, τις περισσότερες φορές, σε κάθε πρωτάθλημα, φαβορί βάσει των ιστοσελίδων στοιχηματισμού είναι η τελευταία πρωταθλήτρια. Αυτό συμβαίνει και σε αυτή την περίπτωση, με την Φλαμένγκο να δίνεται ως πρώτο φαβορί για τον τίτλο. Το περίεργο είναι πώς στη δεύτερη θέση είναι η Σάο Πάουλο και όχι η Ιντερνασιονάλ που πέρυσι έχασε τον τίτλο μέσα από τα χέρια της, ενώ μεσολαβούν και άλλες τρεις ομάδες, οι Παλμέιρας, Γκρέμιο, Ατλέτικο Μινέιρο! Γενικώς είναι από τα πιο αμφίρροπα πρωταθλήματα, κάτι που φαίνεται και από τις αποδόσεις στις οποίες προσφέρονται οι ομάδες για να κατακτήσουν τον τίτλο.
Οι ομάδες
Αμέρικα Μινέιρο: Η ομάδα από το Μπέλο Οριζόντε επέστρεψε στην πρώτη κατηγορία φέτος, ανεβαίνοντας ως δεύτερη από την χαμηλότερη κατηγορία, χάνοντας την πρώτη θέση μόλις για ένα γκολ στη διαφορά τερμάτων. Δεν έχει κατακτήσει ποτέ κάποιον μεγάλο εθνικό ή διεθνή τίτλο. Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 29 παίκτες και ήρθαν 23. Ξεχωρίζει σίγουρα ο δανεισμός του μεσοεπιθετικού Μπρούνο Ναζάριο από την Χόφενχαϊμ. Στον πάγκο της βρίσκεται ο Βραζιλιάνος έμπειρος τεχνικός Λίσκα που ανέλαβε πέρυσι στην αρχή της χρονιάς και παρέμεινε εκεί και φέτος, παρά τις «σειρήνες» μεγαλύτερων ομάδων που «τρυπούσαν τα αυτιά του». Εφτασε στον διπλό τελικό του πολιτειακού πρωταθλήματος της (Μινεϊράο), χάνοντας από την Ατλέτικο Μινέιρο, αν και έφεραν δύο «λευκές» ισοπαλίες (0-0), επειδή η αντίπαλος της τερμάτισε πιο ψηλά στην κανονική περίοδο.
Ατλέτικο Παραναένσε: Η ομάδα από την Κουριτίμπα τερμάτισε πέρυσι στην ένατη θέση του βαθμολογικού πίνακα, εξασφαλίζοντας την παρουσία της στο Κόπα Σουνταμερικάνα που διεξάγεται φέτος. Από τις ομάδες που έχει πάρει τίτλο σε αυτόν τον θεσμό, το 2001, ενώ έχει κατακτήσει και ένα κύπελλο Βραζιλίας (2019) και το Κόπα Σουνταμερικάνα (2018). Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 23 παίκτες και ήρθαν 21, χωρίς να πάρει κάποιο μεγάλο όνομα. Στον πάγκο της θα βρίσκεται ο Πορτογάλος Αντόνιο Ολιβέιρα, που ήταν προπονητής της δεύτερης ομάδας, πριν ανέβει στην πρώτη. Και θα είναι η πρώτη του εμπειρία ως βασικός τεχνικός σε σύλλογο της Βραζιλίας, έχοντας περάσει από τον πάγκο μίας ομάδας στο Κουβέιτ στο παρελθόν! Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα (Παραναένσε) έχει φτάσει στα ημιτελικά, ενώ στο Κόπα Σουνταμερικάνα έχει περάσει στους «16» του θεσμού.
Ατλέτικο Γκοϊανιένσε: Η ομάδα από την Γκοϊανία τερμάτισε πέρυσι στην 13η θέση του βαθμολογικού πίνακα, εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή της στο φετινό Κόπα Σουνταμερικάνα. Δεν έχει κατακτήσει ποτέ κάποιον μεγάλο εθνικό ή διεθνή τίτλο. Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 29 παίκτες και ήρθαν 31, χωρίς να πάρει κάποιο μεγάλο όνομα. Στον πάγκο της βρίσκεται ο Βραζιλιάνος γυρολόγος τεχνικός, Ζορζίνιο, που ανέλαβε πριν από ενάμισι μήνα. Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα (Γκοϊάνο) έφτασε ως τα ημιτελικά, πριν αποκλειστεί, ενώ στο Κόπα Σουνταμερικάνα δεν κατάφερε να περάσει από τη φάση των ομίλων στους «16» του θεσμού.
Ατλέτικο Μινέιρο: Η ομάδα από το Μπέλο Οριζόντε τερμάτισε πέρυσι στην τρίτη θέση της σεζόν, στο -3 από την κορυφή, αλλά πλησίασε προς το τέλος, εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή της στο φετινό Κόπα Λιμπερταδόρες. Αυτό το πρωτάθλημα έχει να το κατακτήσει από το 1971, όταν και είχε πάρει το μοναδικό της. Αλλά έχει και ένα κύπελλο Βραζιλίας (2014), όπως και ένα Κόπα Λιμπερταδόρες (2013). Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 29 παίκτες και ήρθαν 28. Εφερε πίσω κάποιους γηγενείς από την Ευρώπη που δεν «έπιασαν», αλλά τα περισσότερα λεφτά τα έδωσε στην Ρίβερ Πλέιτ για να πάρει τον Αργεντίνο μέσο Φερνάντεζ. Στον πάγκο της ανέλαβε ο έμπειρος Βραζιλιάνος τεχνικός Κούκα, στις αρχές Μαρτίου, μετά την απόφαση του Σαμπάολι να πάει στην Μαρσέιγ. Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα της (Μινεϊράο), πήρε τον τίτλο απέναντι στην Αμέρικα Μινέιρο, αν και έφεραν δύο «λευκές» ισοπαλίες (0-0), επειδή τερμάτισε πιο ψηλά στην κανονική περίοδο. Και συνεχίζει και στους «16» του Κόπα Λιμπερταδόρες, έχοντας πάρει τους περισσότερους βαθμούς στη φάση των ομίλων, κάτι που σημαίνει πώς θα παίζει πάντα τους επαναληπτικούς στην έδρα της ως το τέλος του θεσμού ή μέχρι να αποκλειστεί.
Μπαϊα: Η ομάδα από το Σαλβαντόρ κατάφερε πέρυσι να τερματίσει στην 14η θέση του βαθμολογικού πίνακα, αλλά με δυνατό φίνις, στο +3 από τη ζώνη του υποβιβασμού, κινδυνεύοντας αρκετά κατά τη διάρκεια της σεζόν. Εχει κατακτήσει δύο πρωταθλήματα Βραζιλίας στο παρελθόν (1953, 1988). Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 29 παίκτες και ήρθαν 23, χωρίς κάποιο μεγάλο όνομα. Στον πάγκο της βρίσκεται ο Βραζιλιάνος γυρολόγος Ντάντο Καβαλκάντι που ανέλαβε στα τέλη της περασμένης σεζόν. Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα (Μπαϊάνο) έφτασε ως τα ημιτελικά, αλλά εκεί αποκλείστηκε.
Σεαρά: Η ομάδα από την Φορταλέζα τερμάτισε στην 11η θέση του βαθμολογικού πίνακα πέρυσι, εξασφαλίζοντας συμμετοχή στο φετινό Κόπα Σουνταμερικάνα. Δεν έχει κατακτήσει ποτέ κάποιον μεγάλο εθνικό ή διεθνή τίτλο. Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 18 παίκτες και ήρθαν 19, από τις λιγότερο αλλαγμένες στο πρωτάθλημα, δίνοντας αρκετά χρήματα για να πάρει τον μέσο από το Εκουαδόρ, Γκονζάλεζ. Στον πάγκο της βρίσκεται ο Βραζιλιάνος Γκούτο Φερέιρα, που συμπλήρωσε πλέον έναν χρόνο εκεί. Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα (Σεαρένσε) έχασε στον μονό τελικό, παρόλο που έφερε 0-0 με την Φορταλέζα, επειδή τερμάτισε χαμηλότερα στον βαθμολογικό πίνακα. Στο Κόπα Σουνταμερικάνα είναι πολύ κοντά στο να φτάσει στους «16», αν κερδίσει το τελευταίο της παιχνίδι στον όμιλο.
Σαπεκοένσε: Η ομάδα από το Σαπέκο είναι μία από τις τέσσερις που ανέβηκαν φέτος κατηγορία, καταφέρνοντας το μάλιστα ως πρωταθλήτρια, έστω και για ένα γκολ διαφορά! Ουσιαστικά επιστρέφει σε αυτήν. Στα χάιλαϊτ της ιστορίας της, η κατάκτηση του Κόπα Σουνταμερικάνα το 2016, έστω και αν ήρθε λόγω της αεροπορικής τραγωδίας! Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 29 παίκτες και ήρθαν 23, χωρίς να ξεχωρίζει κάποιος. Στον πάγκο της βρίσκεται ο σχετικά άπειρος Βραζιλιάνος τεχνικός Μότσαρτ, που θα κοουτσάρει για πρώτη φορά ομάδα πρώτης εθνικής κατηγορίας και ανέλαβε πριν από περίπου ένα μήνα! Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα (Καταρινένσε) έχει φτάσει στον διπλό τελικό, έχοντας χάσει το πρώτο παιχνίδι με 2-1 εκτός έδρας από την Αβαϊ.
Κορίνθιανς: Η ομάδα από το Σάο Πάουλο τερμάτισε πέρυσι στην 12η θέση του βαθμολογικού πίνακα, εξασφαλίζοντας συμμετοχή στο φετινό Κόπα Σουνταμερικάνα. Από τις ομάδες με τους περισσότερους τίτλους, αν και έχει να πάρει κάποιον από το έβδομο και τελευταίο της εθνικό πρωτάθλημα, το 2017 (τα προηγούμενα ήταν 1990, 1998, 1999, 2005, 2011, 2015). Εχει και τρία κύπελλα Βραζιλίας (1995, 2002, 2009), ένα Κόπα Λιμπερταδόρες (2012) και δύο παγκόσμιο κύπελλα συλλόγων (2000, 2012). Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 34 παίκτες και ήρθαν 33, με μεγαλύτερη προσθήκη του κεντρικού αμυντικού Ζέμερσον από την Μονακό. Στον πάγκο της βρίσκεται ο νεαρός Βραζιλιάνος Σιλβίνιο, που ανέλαβε πριν από λίγες μέρες, ενώ είχε ένα πέρασμα στο παρελθόν μόνο από τον πάγκο της Λυών για ένα διάστημα, χωρίς κάποια επιτυχία. Βέβαια είχε πολύ μεγάλη καριέρα ως ποδοσφαιριστής στην Ευρώπη. Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα (Παουλίστα), ίσως το πιο δύσκολο της χώρας, έφτασε ως τα ημιτελικά, ενώ στο Κόπα Σουνταμερικάνα αποκλείστηκε από τη φάση των ομίλων.
Κουιάμπα: Η ομάδα από την Κουιάμπα ανέβηκε για πρώτη φορά στην πρώτη κατηγορία φέτος, 20 χρόνια έπειτα από την ίδρυση της, τερματίζοντας στην τέταρτη θέση της δεύτερης κατηγορίας. Δεν έχει κατακτήσει ποτέ κάποιον μεγάλο εθνικό ή διεθνή τίτλο. Σε σχέση με την περσινή ομάδα ίσως να είναι η πιο αλλαγμένη, καθώς έφυγαν 39 παίκτες και ήρθαν 42, αρκετοί εκ των οποίων έχουν μεγάλη εμπειρία στην κατηγορία, χωρίς να είναι τα μεγάλα ονόματα. Στον πάγκο της βρίσκεται ο Βραζιλιάνος Αλμπέρτο Βαλεντίμ που ανέλαβε πριν από περίπου ένα μήνα. Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα (Ματογκροένσε) κατέκτησε τον τίτλο και φέτος.
Φλαμένγκο: Η ιστορική ομάδα από το Ρίο Ντε Ζανέιρο που κατέκτησε τον τίτλο πέρυσι, με έναν βαθμό διαφορά, χάνοντας την τελευταία αγωνιστική, αλλά δεν κέρδισε και η Ιντερνασιονάλ που τερμάτισε στο -1 από αυτήν! Αυτό ήταν το έβδομο πρωτάθλημα της, δεύτερο συνεχόμενο (1980, 1982, 1983, 1992, 2009, 2019, 2020), ενώ έχει και τρία εθνικά κύπελλα (1990, 2006, 2013), δύο Κόπα Λιμπερταδόρες (1981, 2019) και ένα Διηπειρωτικό (1981). Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 13 παίκτες και ήρθαν 17, χωρίς να αλλάξει πολύ, κάτι λογικό. Ξεχωρίζουν οι επιλογές του κεντρικού αμυντικού Πάμπλο Μάρι από την Αρσεναλ, του πλάγιου μπακ Ισλα από την Φενέρ και του επιθετικού Πέντρο που ήρθε από την Φιορεντίνα. Στον πάγκο της παραμένει ο Ροτζέριο Σένι που ανέλαβε πέρυσι προς τα τέλη της σεζόν, μετά την πετυχημένη πορεία του στην Φορταλέζα. Κατέκτησε το πολιτειακό της πρωτάθλημα (Καριόκα), κερδίζοντας στον διπλό τελικό τη μισητή συμπολίτισσα Φλουμινένσε, ενώ έχει περάσει και στους «16» του Κόπα Λιμπερταδόρες.
Φλουμινένσε: Η άλλη ιστορική ομάδα του Ρίο Ντε Ζανέιρο τερμάτισε πέρυσι στην 5η θέση του βαθμολογικού πίνακα, εξασφαλίζοντας συμμετοχή στο φετινό Κόπα Λιμπερταδόρες. Εχει κατακτήσει τέσσερα εθνικά πρωταθλήματα (1970, 1984, 2010, 2012) και ένα κύπελλο Βραζιλίας (2007). Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 26 παίκτες και ήρθαν 20, με πιο γνωστό τον Παραγουανό Μπομπαντίγια! Στον πάγκο της βρίσκεται ο Βραζιλιάνος Ρότζερ Μασάντο, παλιός παίκτης της με μέτρια προπονητική εμπειρία, που ανέλαβε τέλη Φλεβάρη. Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα (Καριόκα), έφτασε ως τον διπλό τελικό, όπου έχασε από τη μισητή συμπολίτισσα Φλαμένγκο, ενώ έχει περάσει και στους «16» του Κόπα Λιμπερταδόρες.
Φορταλέζα: Η ομάδα από την Φορταλέζα τερμάτισε πέρυσι στην 16η και τελευταία θέση παραμονής, αν και έχασε τους τρεις τελευταίους της αγώνες, με αποτέλεσμα να είναι ισόβαθμη με την ομάδα εντός ζώνης υποβιβασμού! Δεν έχει κατακτήσει ποτέ κάποιον μεγάλο εθνικό ή διεθνή τίτλο. Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 22 παίκτες και ήρθαν 20, χωρίς κάποιο πολύ μεγάλο όνομα. Στον πάγκο της είναι ο Αργεντίνος Χουάν Πάμπλο Βοιβόντα, που ανέλαβε μέσα στον Μάιο και έρχεται από ομάδα της Χιλής, ενώ είναι η πρώτη φορά που εργάζεται στη Βραζιλία. Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα (Σεαρένσε) κατέκτησε τον τίτλο, φέρνοντας 0-0 στον μονό τελικό με την Σεαρά, επειδή τερμάτισε υψηλότερα στον βαθμολογικό πίνακα.
Γκρέμιο: Η ομάδα από το Πόρτο Αλέγκρε τερμάτισε πέρυσι στην έκτη θέση, εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή της στο φετινό Κόπα Λιμπερταδόρες. Εχει κατακτήσει δύο εθνικά πρωταθλήματα (1981, 1996), πέντε κύπελλα Βραζιλίας (1989, 1994, 1997, 2001, 2016), τρία κύπελλα Λιμπερταδόρες (1983, 1995, 2007), δύο Κόπα Σουνταμερικάνα (1996, 2018) και ένα διηπειρωτικό (2013). Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 20 παίκτες και ήρθαν 20, με μεγαλύτερο όνομα αδιαμφισβήτητα τον Ντόουγκλας Κόστα που ήρθε από την Γιουβέντους, ενώ πήρε και τον Ραφίνια από τον Ολυμπιακό. Στον πάγκο της βρίσκεται ο σχετικά άπειρος Βραζιλιάνος Τιάγκο Νούνιες που ανέλαβε τον Απρίλιο. Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα (Γκαούτσο) κατέκτησε τον τίτλο, κερδίζοντας στον διπλό τελικό τη μισητή συμπολίτισσα, Ιντερνασιονάλ, ενώ στο Κόπα Λιμπερταδόρες αποκλείστηκε πριν τη φάση των ομίλων και υποβιβάστηκε στο Κόπα Σουνταμερικάνα, εκεί που πήρε την πρόκριση για τους «16» του θεσμού.
Ιντερνασιονάλ: Η ομάδα από το Πόρτο Αλέγκρε «αυτοκτόνησε» πέρυσι, χάνοντας τον τίτλο, τερματίζοντας στην δεύτερη θέση, αν και δύο αγωνιστικές πριν το τέλος ήταν πρωτοπόρος. Και ακόμη και την τελευταία αγωνιστική, αν κέρδιζε, θα έπαιρνε το πρωτάθλημα! Εμεινε λοιπόν στα τρία εθνικά πρωταθλήματα (1975, 1976, 1979), αλλά πολύ παλιά, έχει ένα κύπελλο Βραζιλίας (1992) και δύο Κόπα Λιμπερταδόρες (2006, 2010), ένα Κόπα Σουνταμερικάνα (2008) και ένα παγκόσμιο κύπελλο συλλόγων (2006). Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 28 παίκτες και ήρθαν 30, χωρίς κάποιο μεγάλο όνομα να αποκτείται, ενώ μετά από πολλά χρόνια αποχώρησε ο Αργεντίνος μέσος Ντ’ Αλεσάντρο. Στον πάγκο της βρίσκεται ο άπειρος Ισπανός τεχνικός Μιγκέλ Ραμίρεζ, που ήταν στο παρελθόν στις ομάδες νέων ΑΕΚ, Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού! Σε πρώτη ομάδα δουλεύει για δεύτερη φορά, μετά το πέρασμα του από ομάδα του Εκουαδόρ πέρυσι, αναλαμβάνοντας στις αρχές Μάρτη. Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα (Γκαούτσο) έχασε στον διπλό τελικό από τη μισητή συμπολίτισσα, Γκρέμιο.
Ζουβεντούδε: Η ομάδα από το Κάξιας Ντο Σουλ τερμάτισε στην τρίτη θέση του βαθμολογικού πίνακα της δεύτερης κατηγορίας και ανέβηκε φέτος στην κορυφαία επαγγελματική κατηγορία της χώρας. Εχει πάρει στο παρελθόν ένα κύπελλο Βραζιλίας, το 1999. Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 50 παίκτες και ήρθαν 53, αποτελώντας μία από τις πιο αλλαγμένες της σεζόν, εστιάζοντας κυρίως σε έμπειρους παίκτες από την κατηγορία! Στον πάγκο της βρίσκεται ο Βραζιλιάνος Μαρκίνιος Σάντος, ο οποίος προσελήφθη φέτος τον Φεβρουάριο, ενώ είχε απολυθεί τον περασμένο Μάρτιο. Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα (Γκαούτσο) έφτασε ως τα ημιτελικά, εκεί που αποκλείστηκε από την Ιντερνασιονάλ.
Παλμέιρας: Η ομάδα από το Σάο Πάουλο τερμάτισε πέρυσι στην έβδομη θέση του βαθμολογικού πίνακα, όμως κατέκτησε το κύπελλο Βραζιλίας και πήρε και το Κόπα Λιμπερταδόρες, κάτι που σημαίνει πώς συμμετέχει και στο φετινό. Πάντως έχει τα περισσότερα εθνικά πρωταθλήματα στη χώρα, 10 συνολικά, με τελευταίο το 2018. Το κύπελλο που πήρε ήταν το τέταρτο, ενώ το Κόπα Λιμπερταδόρες ήταν το δεύτερο. Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 27 παίκτες και ήρθαν 30, χωρίς κάποιος να είναι το μεγάλο όνομα, αλλά φέρνοντας αρκετούς με εμπειρίες από το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Στον πάγκο της έχει τον πολύ γνωστό μας Πορτογάλο τεχνικό Αμπέλ Φερέιρα που άφησε τον ΠΑΟΚ για να πάει εκεί, δουλεύοντας πρώτη φορά στη Βραζιλία και ξεκινώντας με δύο τίτλους! Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα (Παουλίστα), το πιο δύσκολο της χώρας, έφτασε στον διπλό τελικό, χάνοντας εκεί από την Σάο Πάουλο, ενώ στο Κόπα Λιμπερταδόρες έχει φτάσει στη φάση των «16».
Μπραγκαντίνο: Η ομάδα από την Μπραγκάνσα Παουλίστα, με τα λεφτά της Ρεντ Μπουλ ως χορηγού εδώ και δύο χρόνια, έχει ανέβει στην κορυφαία κατηγορία και πέρυσι τερμάτισε στην 10η θέση, εξασφαλίζοντας συμμετοχή στο φετινό Κόπα Σουνταμερικάνα. Δεν έχει κατακτήσει ποτέ κάποιον μεγάλο εθνικό ή διεθνή τίτλο. Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 24 παίκτες και ήρθαν 15, με αρκετούς να επιστρέφουν από την Ευρώπη, ενώ ξόδεψε αρκετά λεφτά για έναν νεαρό επιθετικό από την Μπόκα, τον Χουρτάδο. Στον πάγκο της έχει τον σχετικά άπειρο Βραζιλιάνο τεχνικό Μαουρίσιο Μπαρμπιέρι, εκεί που είναι από τον Σεπτέμβριο του 2020. Στο πολιτειακό πρωτάθλημα της (Παουλίστα), το πιο δύσκολο της χώρας, δεν κατάφερε ούτε καν να μπει στην οκτάδα για να διεκδικήσει τον τίτλο, ενώ στο Κόπα Σουνταμερικάνα έχει περάσει στη φάση των «16».
Σάντος: Η ομάδα από το Σάο Πάουλο τερμάτισε στην όγδοη θέση του πρωταθλήματος πέρυσι, εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή της στο φετινό Κόπα Λιμπερταδόρες. Βέβαια στο παρελθόν έχει κατακτήσει οκτώ εθνικά πρωταθλήματα, αλλά το τελευταίο ήταν το 2004! Εχει και ένα κύπελλο, το 2010, αλλά και τρία Κόπα Λιμπερταδόρες (1962, 1963, 2011),Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 30 παίκτες και ήρθαν 25, με μεγαλύτερη επιστροφή αυτή του Ρομπίνιο, έστω και σε ηλικία 36 ετών! Στον πάγκο της βρίσκεται ο Φερνάντο Ντινίζ, ένας νεαρός σχετικά Βραζιλιάνος τεχνικός, που μόλις έφυγε από τη Σάο Πάουλο αρχές Μάη, ανέλαβε την ομάδα. Στο πολιτειακό πρωτάθλημα της (Παουλίστα), το πιο δύσκολο της χώρας, δεν τα πήγε καθόλου καλά, αφού δεν μπήκε καν στα πλέι οφς για την διεκδίκηση του τίτλου. Και παλεύει για να συνεχίσει στη φάση των «16» του Κόπα Λιμπερταδόρες, ή τουλάχιστον να συνεχίσει στη φάση των «16» του Κόπα Σουνταμερικένα.
Σάο Πάουλο: Η ομάδα από το Σάο Πάουλο τερμάτισε πέρυσι στην τέταρτη θέση του βαθμολογικού πίνακα, εξασφαλίζοντας συμμετοχή στο φετινό Κόπα Λιμπερταδόρες. Στην ιστορία της έχει έξι εθνικά πρωταθλήματα, αλλά τα τρία τελευταία σερί την τριετία 2006-2008. Επίσης έχει τρία Κόπα Λιμπερταδόρες (1992. 1993, 2005) και ένα Κόπα Σουνταμερικάνα το 2012. Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 17 παίκτες και ήρθαν 22, με την απόκτηση του 36χρονου κεντρικού αμυντικού Μιράνα, να ξεχωρίζει. Στον πάγκο της έχει τον σχετικά άπειρο ως τεχνικό, αλλά πρώην μεγάλο επιθετικό, τον Ερνάν Κρέσπο, ο οποίος ανέλαβε τον Φεβρουάριο, λίγες μέρες αφότου είχε οδηγήσει την Ντιφένσα Τζαστάσια στην κατάκτηση του Κόπα Σουνταμερικάνα! Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα (Παουλίστα), το πιο δύσκολο της χώρας, πήρε τον τίτλο φέτος, κερδίζοντας στον διπλό τελικό την Παλμέιρας, ενώ έχει περάσει και στους «16» του Κόπα Λιμπερταδόρες.
Σπορτ Ρεσίφε: Η ομάδα από το Ρεσίφε τερμάτισε στην 15η θέση του βαθμολογικού πίνακα, στο +1 από την ζώνη του υποβιβασμού! Μία ομάδα που έχει πάρει και εθνικό πρωτάθλημα, το 1987, αλλά και ένα κύπελλο το 2008. Σε σχέση με την περσινή ομάδα έφυγαν 33 παίκτες και ήρθαν 29, αποκτώντας αρκετούς έμπειρους και καλούς παίκτες για τη συγκεκριμένη κατηγορία. Στον πάγκο της έχει τον σχετικά νεαρό τεχνικό Ουμπέρτο Λούζερ, που ανέλαβε τον Απρίλιο, λίγο αφότου έφυγε από την Σαπεκοένσε. Στο πολιτειακό της πρωτάθλημα (Περναμπουκάνο) έφτασε στον διπλό τελικό και παρόλο που δεν έχασε, φέρνοντας δύο ισοπαλίες, έχασε το πρωτάθλημα λόγω καλύτερης κατάταξης στην κανονική περίοδο.
